Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Η αναγκη να γεμισω μια λευκη κολλα, η ανγκη να επικοινωνησω, ή απλα οπως ηταν ο τιτλος εκεινου του βιβλιου ή δισκου,δεν θυμαμαι τι, η αναγκη να ονειρευεσαι..
Φρασεις κορυφεων αντρων στοιχειωνουν το κεφαλι μου για ακομα μια περιοδο....
εγω εχω την φωτια και τους οδηγω αλλα δεν ξερω τον δρομο, o.o.t.m.- και μαλλον Νταντε,
there is nothing back in jersey,tom waits, παιξε και χασε και παψε πια να χανεις, Μπεκετ,
η αγαπη ειναι ενας σκυλος απ'την κολαση, Μπουκοφσκι....και παντα μου ερχεται στο μυαλο εκεινη η εικονα που περιγραφει ο χαινερ μυλλερ στις αναμνησεις ενος κλοουν...Μαρί..υπαρχει μια ωραια λεξη:τιποτα.Μην σκεφτεσαι τιποτα. Ουτε τους καγκελαριους ουτε τα ''καθολα'' Σκεψου τον κλοουν που κλαιει μεσα στην μπανιερα και ο καφες του σταζει στις παντοφλες του...
Και πλαι σ'αυτα εγω. Κλεισμενος σε μια ημιτασιον μεζονετα με ετοιμορροπα σεκρετερ απο τα ικεα να παριστανω το χαζο αντικατοπτρισμο των τελευταιων εραστων του παρισιου....
Περνα η ωρα παρεα με τις σκεψεις σου και λιγο αλκοολ, μα θα μου πεις..θα περναγε κι απο μονη της...
Και στην αλλη πλευρα του παραθυρου...
Η θαλασσα και δυο ματια που δυσκολα θα κοιταξεις καταματα..θα σε πνιξουν. Η παραλια και η μπυρα που ζεσταθηκε γιατι η βουτια κρατησε λιγο παραπανω,οχι τοσο ομως ωστε να χαθεις στο βυθο....Βλακειες...Απλα ο ψυχαναλυτης μου κανει διακοπες τετοια εποχη και εγω δραττομαι της ευκαιριας να αποκαλυψω τα ψεμματα που του ελεγα ενα χρονο...ισως και ψεμματα που ελεγα στον εαυτο μου για να πιστεψει εν τελει σε κατι...Να τι παθαινει οποιος μενει πολυ σε ενα μερος. Ομως και που να πας...Βραδιασε..Και οπως καθε βραδυ θα καπνισω το τελευταιο τσιγαρο της μερας και θα πεσω να ειμαι ξεκουραστος για την επομενη...καθε μερα φροντιζω να ξεκουραζομαι για την επομενη...
Δυο τρεις μαλακιες ακομα και τελειωνουμε. Και λιγη ποιηση.............
Σειρα μου...να παιξω
Ας παιξουμε (endgame-beckett)

1 σχόλιο:

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.