Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

Ένα σύνθημα, μια ιδέα

Ρε μαλάκες τι να κάνω;

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

Ενα κουρελι επεστρεψε...


Εν Αθηναις κουρελια, μολις σας στειλαμε πισω ενα απο μας!
Ειστε περισσοτεροι πλεον!
Ο Θρυλος επεστρεψε....εξετησε την 5ετη σχεδον ποινη του και ειναι πλεον στην εδρα του!

Σκατα....εφτασε η ωρα που δεν ηθελα με τιποτα να ερθει...ενας-ενας παιρνουν εξιτηριο...
Παντα ηξερα ομως, οτι εαν εφευγε ο λυκος θα με πειραζε περισσοτερο απο ολους...
Σαν φιλοξενουμενος ηρθε και σαν φιλοξενουμενος αποχωρησε...

Οταν εφευγε, κουνουσα κατι μαντηλια και εκανα διαφορες αλλες μαλακιες....και καλα οτι το πηρα στην πλακα μπας και κρατησω τα αρσενικα προσχηματα....

Το σταματαω εδω για να μην μας παρουν στο ψιλο και παω στον τοπικο καφενε με την πρασινη μοκετα να δω το 2ο ημιχρονο μεσα σε συννεφα καπνου απο καρελια αφιλτρα μαζι με υπεργηρους θαμωνες.....


"Ωραια περασαμε ρε μαλακα και παιρνε με κανα τηλεφωνο" (εδω ταιριαζει μια επισβερκια λαβη του Legend αλλα πως να σας τι δειξω....?)


ΥΓ. Ξεχασες ενα βρακι και μια πετσετα.

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

Κουρέλι. (τελεία)


Στα πλαίσια της κατάστασης που βρίσκομαι, μοιράζομαι μαζί σας ένα απο τα "Repeat" που ακούω αυτή τη στιγμή. Περιγράφει 3 κουρελια.

(Δέν άρμοζε να σχολιάσω το άρθρο του Pachylon σε μορφή απλού σχολίου,του αξίζει ολόκληρο post.)
Πρώτος γαλλικός καφές για το ακαδημαϊκό έτος 2008-2009, σήμερα και δέν ξέρω αν τον απολαμβάνω. Απανωτές αποτυχίες σε εξετάσεις και δέν ξέρω αν μου αξίζει να κλαίγομαι.
Θα προσπαθήσω να ορίσω την ένοια ΚΟΥΡΕΛΙ. Ή καλύτερα μία πτυχή της, μιάς και μιλάμε για έναν όρο τραγικά (πραγματικά) περίπλοκο. Είναι κάτι σαν να προσπαθείς να τετραγωνίσεις τον κύκλο. Απλό σκεπτικό (είμαι γενικά κουρέλι) και όμως ποτέ δέν ξέρεις πόσο κουρέλι μπορείς να γίνεις (
3.141592653589…και ξέρεις οτι πάντα το επόμενο ψηφίο αντιστοιχεί σε λίγο χειρότερη κατάσταση)
Η κατάσταση που θέλω να σας παρουσιάσω....
βρίσκεται κάπου μεταξύ του 3.14159265358-(Πανόπτης)-9… , και υποθέτω ότι ο Pachylon πιστεύει ότι είναι κάπου κοντά σε αυτά τα ψηφία.
Γνωστή κατάντια, κυκλοφορέις μαζί με πρωτοετά+ , Διαβάζεις μαζί με δευτεροετά+ ,Ζητάς σημειώσεις απο όμοιούς σου οι οποίοι έχουν προ πολλού περάσει το μάθημα. Δίνεις, και δέν ξέρεις αν τελικά έγραψες καλα. Δέν θέλω να ξέρω τί με περιμένει στο επόμενο ψηφίο... Και μιλάμε μόνο για τον ακαδημαϊκό τομέα έτσι.....
Θεωρώ τον εαυτό μου κουρέλι, απο όποια γωνία και αν τον κοιτάξω (ακόμα και σωματικά)
Αγαπητέ Pachylon, "απαντώ" στον υπαρξιακό προβληματισμό σου, εκφράζοντας τον δικό μου Δυστυχώς δέν έχω ούτε την ικανότητα ούτε το κουράγιο να τετραγωνίσω τον γαμημένο κουρελοκύκλο που με οδήγησε να κλειδωθώ στο σπίτι μου σήμερα το μεσημέρι και να ακούω 2-3 τραγούδια στο repeat. (17 φορές το καθένα ως τώρα...). Πιστεύω σε σένα και ελπίζω να βρείς μία λύση (έστω και ανορθόδοξη) στα 3 προβλήματα που ανέφερες στο post σου. Έπειτα θέλω να την δημοσιεύσεις, και να μου την εξηγήσεις αναλυτικά, έτσι ώστε να την εφαρμόσω κατα γράμ(μ?)α. Θα απορρίψω λύσεις που περιέχουν τους όρους "χρονομηχανή (με δυνατότητα επαναφοράς στο παρόν)", "μαγικό χέρι", "μετεμψύχωση" διότι αρνούμαι την ύπαρξή τους.
Αγαπητέ Legend, κάθε άλλο παρά άτονη η είσοδος του Pachylon στο ιστολόγιο. Ξαναδιάβασε το post σε παρακαλώ και ξαναγέλα, είναι η απάντηση στο δικό σου πρόβλημα (το οποίο δέν θεωρώ ασήμαντο).
Αγαπητέ Averel, σε παρακαλώ, πάρε πτυχίο, βγάλτο φωτοτυπίες και πάμε διακοπές κάπου με ήλιο και ζέστη. Άν γίνεται φέρε πάνες γιατί δέν θέλω να σηκώνομαι για κατούρημα.
Πάω για ύπνο, διότι άρχισα να μου θυμίζω το λογότυπό μας.

Pachylon + Επιστημη = (δεν οριζεται)


Μιας και μου τελειωσαν τα λεφτα που μου στελνουν απο την πρωτευουσα και αρα το φαγητο, βρηκα την ευκαιρια που εψαχνα απο τον Μαϊο να γραψω κι εγω κατι...

Με δακτυλα λοιπον γεματα απο μαγιονεζα απο το τελευταιο σαντουϊτς που μολις μπουκωσα αμασητο - το 23ο σημερα- λερωνω το πληκτρολογιο και προσπαθω να εκφρασω τους υπαρξιακους προβληματισμους μου...

Πριν απο μερικα χρονια λοιπον το τροφαντο (εξ απ' ανεκαθεν) πλην τιμιο παιδι μας εγινε ακαδημαϊκος πολιτης (εγω και αλλοι 150.000!) και τεραστια χαρα "πλημμυρισε" το σπιτικο μας!
"Στην Πατρα....ας ειναι....στην Πατρα.....δεν πειραζει.....ε Χρηστακη?.....τι ειναι η Πατρα?.....2 ωριτσες με το αυτοκινητο....ας ειναι καλα το παιδι...." ηταν τα λογια της μανας ρεϊβερ.

Οντως, ειχε δικιο, 2 ωρες (και κατι για την ακριβεια) ειναι.....ο πηγαιμος.....γιατι ο γυρισμος διαρκει αφανταστα περισσοτερο....Μεχρι στιγμης εχω κανει 5 χρονια και ουτε στην εξωτικη Κινετα δεν εχω φτασει....Και το κακο ειναι οτι στο σπιτι με περιμενουν.... Επιστρεφει ο "επιστημονας"......παναθεμα τον!

Αργησα αλλα το καταλαβα λοιπον, ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΓΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΑ!
Ναι, το παραδεχομαι, ειμαι ενας ραθυμος τυπος που απολαμβανει το φαγητο (παντα σε κτηνωδεις ποσοτητες) και δεν επιθυμει να κανει τιποτα. Ειμαι ενα βαρος για την κοινωνια (κυριολεκτικα αλλα και μεταφορικα) και ετσι θελω να παραμεινω, μια μη παραγωγικη μοναδα - μοναχα μια υπερκαταναλωτικη μοναδα (τροπος του λεγειν - δυαδα και βαλε ειμαι).

Εκανα μαλακια που δεν το καταλαβα νωριτερα και εφαγα (μεταφορικα αυτη τη φορα) τη θεση ενος αλλου που θα μπορουσε να διαπρεψει στη θεση μου - σορρυ αγνωστε τυπε - μαλακια μου....

Αυτα που ζηταω λοιπον απο τους χιλιαδες αναγνωστες αυτου του blog ειναι 3 αγαθα :

1. Τι αλλο?...φαϊ
2. Λεφτα - αρκετα κατα προτιμηση - ξερετε.....για να μην πεινασω....
3. Βενζινη - γνωστη η αδυναμια μου για τα παντως ειδους βενζινοκινητα τροχοφορα.

ΥΓ. Σας παρακαλω να ασχοληθειτε μονο με το δικο μου προβλημα και οχι με του Legend γιατι πολυ απλα αυτο που του συμβαινει δεν ειναι προβλημα!
Τι μας λες ρε μεγαλε? Σε θελουν 2 γυναικες (ισως και παραπανω) και τα 'χεις χαμμενα?
Οι λυσεις ειναι 2 :

α) 'Η μενεις στη χωρα και αγοραζεις δευτερο (ή τριτο ή τεταρτο ή οσα χρειαστεις και αντεχεις τελοσπαντων...)

β) 'Η μεταναστευεις σε καποια χωρα της Μεσης Ανατολης και εισαι νομιμοτατος!
Προσεξε ομως μην το γαμησεις το θεμα, μεχρι 12 επιτρεπουν....αλλα τωρα που το ξανασκεφτομαι και εκει σκατα θα τα κανεις!

Οποτε γυρνα στην Αθηνα που τοσο λατρευεις κι ασε εμενα και τον Πανοπτη, τους τελευταιους στην πρωτεουσα της Δυτικης Ελλαδας μπας και καταφερουν να κλεισουν την πορτα.....

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

Τι να κάνω...;;;


Πρέπει να γράψω το παρακάτω άρθρο πολύ γρήγορα, για να σηκωθώ το πρωί για διάβασμα μιας και σήμερα το μαλάκι(η)σα. Και εγώ σαν τον Averel δεν ήξερα τι να γράψω αλλά ένα τηλεφώνημα έλυσε αυτό το πρόβλημα και δημιούργησε 18652194782563 άλλα.. Ζω τις τελευταίες μου μέρες στην Πάτρα και θα επιστρέψω μόνιμα στην Αθήνα μετά από 6 χρόνια. Πριν από 1 μήνα θα κραύγαζα και θα τσούγκραγα μαζί σας σε κάποιο διασκεδαστήριο, προς τιμήν αυτής της αλλαγής.. Αλλά τώρα δεν θέλω να έρθω, γιατί δεν ξέρω ''τι να κάνω''. Προτιμώ να συνεχίσω να μην κοιμάμαι και να με πιάνει ένα επικίνδυνο τρέμουλο από τους Φραπέδες και την Αγρύπνια, ενώ το διάβασμα αποκτά έναν ύποπτο ρόλο στην ζωή μου...
Δεν θέλω να αποφασίσω από τη μία και από την άλλη αισθάνομαι ότι μπορώ να χοντρύνω και άλλο το παιχνίδι(βλ. 3-5). Στην τελική θέλω να περάσει ο καιρός να μην έχω κάνει τίποτα και να περάσω στο στάδιο που πετυχημένα εξέφρασε ο OOTM. Και να είμαι σε ένα γνωστό Βar που θα με σερβίρει ο αλάνθαστος τύπος, με τους 123456127486 φίλους στο φατσοβιβλίο, παρέα με τους πατέρες των λαθών. Καληνύχτα και τι να κάνω.

Υ.Γ. : Διαβάστε αν δεν το έχετε κάνει, τα πρόχειρα από την επεξεργασία αναρτήσεων...τι να κάνω.

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

Still koorelia, but not on the beach. On the desk.


Δεν θέλω να γράψω. Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω τι να γράψω. Απλά είδα αυτό το "τελευταία ανάρτηση: 31 Ιουλίου" και σκέφτηκα να βγάλω το blog από την καλοκαιρινή ραστώνη στην οποία είχε παραδοθεί εδώ και πολύ- πολύ καιρό. Και δεν το κάνω για λόγους αισθητικούς (έχει διαγραφεί ο όρος από το λεξιλόγιο μας) ή π.χ. για να φαίνεται ότι υπάρχει μια τυπική έστω ανανέωση (ούτε αυτή υπάρχει). Απλά βαρέθηκα να μπαίνω για να δω μήπως ανέβασε κάποιος κάτι για να γελάσω και αντ' αυτού να βλέπω "koorelia on the beach"- κι εγώ όχι απλά να μην είμαι σε κάποια παραλία αλλά να βρίσκομαι καθηλωμένος σε μια καρέκλα προσπαθώντας ανεπιτυχώς να διαβάσω. Επίσης θα ήθελα κάποιος να μου δώσει επιτέλους λύση στο πρόβλημα του συνεχώς ανοικτού μπροστά μου βιβλίου, οι σελίδες του οποίου ωστόσο έχουν σταματήσει να γυρίζουν εδώ και ώρα. Ας είναι...
Πάντως μου φαίνεται πως το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να τα παρατήσω και να πάω να πουλάω κουλούρια και λουκουμάδες στο Cern, για να δω από κοντά αν η μαύρη τρύπα, κλάσματα του δευτερολέπτου μετά τη δημιουργία της, στοκάρεται. Έτσι και θα σωθούμε όλοι και θα αποδείξω πως στο ελληνικό πανεπιστήμιο προωθείται μια επαναστατική επιστημονική σκέψη, που δίνει άμεσες ευκαιρίες εφαρμογής και δε μένει σις θεωρίες. Χαίρεται.