Κυριακη πρωι και ο καφες μου ζεστος στην αγαπημενη μου κουπα. Μετα απο πολυ καιρο καθομαι μπροστα απο ενα λευκο φυλλο (εστω και του pc) να ξεδιπλωσω τις σκεψεις μου.
Περασα τις 2 περασμενες βραδιες με 2 απο τις θλιμμενες πουτανες της ζωης μου, μια παλιοτερη και μια καινουργια (η παλιοτερη δεν ειναι η πρωην σχεση μου προς αποφυγη παρανοησεων), και μια εβδομαδα τσακωμων και διαστροφικης κοντρας με το κοκκινομαλλο αντικειμενο του ποθου μου, ως συνηθως για ηλιθιους λογους. Ζωντας λοιπον το προσωπικο μου δραμα και αδιεξοδο στιφογυριζουν στο μυαλο μου τα παρακατω ερωτηματα..

• Γιατι η ζωη ειναι μια αλυσιδα που ολοι κοιταν δεξια και ποτε δεν προσεχουμε την κοπελα στα αριστερα μας που εχει καρφωσει το βλεμμα της πανω μας αλλα επι ματαιω κυνηγαμε την εκ δεξιων;

• Γιατι οι γυναικες πιστευουν πως η πρωτη μας σκεψη οταν ξυπναμε ειναι '' τι θα κανω σημερα για να τσακωθουμε;''. Λες και το μονο πραγμα που μας νοιαζει ειναι να τσακωνωμαστε μαζι τους; Λες και δεν εχουμε καλυτερα πραγματα να σκεφτουμε και να κανουμε;
  
• Γιατι οταν πας με καποια μετα απο λιγο η κολλητη της σε γουσταρει και θελει και αυτη να κοιμηθει μαζι σου αλλα προς θεου μην μαθευτει ή ας το δουμε σαν φιλικη εμπειρια μωρε,λιγο ποτο λιγο η νυχτα και τετοιεσ βλακειες..δεν υπαρχει ο αντιστοιχος σεβασμος της αντρικης φιλιας; και αν οχι γιατι το κανουν θεμα οτι θιγονται και δεν θα επρεπε να το κανουν, αφου πρωτα το χετε κανει τουλαχιστον 2 φορες;
• Γιατι ειναι τοσο δυσκολο να ακολουθησουν τα αισθηματα τους και παρουσιαζουν ενα σωρο ανυποστατες δικαιολογιες;
  
• Γιατι θελουν και την πιτα ολοκληρη και τον σκυλο χωρτατο;

Αυτο ομως που πραγματικα μου προκαλεσε σοκ ειναι το εξης..
Την ωρα των ιδιαιτερων στιγμων που μοιραζομουν με μια ακομα συμμαθητρια μου,και οχι το μοντελο κιαρα, αλλα μια ακομα 20χρονη την μαρια, μου λεει σε καποια στιγμη οτι εχει παθει σοκ γιατι λεει της συμπεριφερομαι σαν γυναικα ενω μεχρι προτεινως οι 20αρηδες την αντιμετωπιζαν αλλιως...
Και τα ερωτηματα ειναι απλα.. Εχουμε μεγαλωσει τοσο πολυ; ειμαστε μια αλλη γενια; διαφερουμε τοσο; ή ειμαστε αμετανοητα ρομαντικοι μποεμ εραστες που λατρευουμε το εταιρο φυλλο;

'' ENGLAND BELONG'S TO ME ''

ΕΔΩ ΒΛΕΠΕΤΕ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ LEGEND ΕΝΑ ΜΑΤΣΑΚΙ ΑΠΟ ΑYΣΤΡΙΑΚΕΣ ΠΙΠΕΡΙΕΣ!!!
ΕΔΩ ΠΑΛΙ ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΠΑΙΔΙ...
ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΣΤΡΙΑ....
ΥΓ1.ΑΣΤΟ ΝΑ ΠΑΕΙ...ΑΣΤΟ!
ΥΓ2.ΜΕ ΤΟΝ AVEREL ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ!
ΥΓ3.ΜΟΝΟ ΑΜΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΤΥΧΗ....
ΥΓ4.ΤΟ ΝΗΣΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΞΑΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ...3!!!
ΥΓ5.ΠΑΡΕ ΚΥΑΛΙΑ ΝΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΞΑΝΟΙΧΤΩ!
..........................................................................

ΤΖΟΓΟΣ

Καλησπέρα καλησπέρα...
24/1/2010
Ώρα 9παρα κάτι,ειμαι έτοιμος για να ανακαλύψω το καζίνο-μαμούθ,έχω δεί πώς πάς από το GOOGLE MAP.
Μπαίνω στο αμάξι,βάζω χαλαρή μουσική και φαντασιώνομαι!
Μετά από 15 λεπτά βρίσκομαι μπροστά στην είσοδο και παγώνω με το θέαμα...



Παρκάρω αρκετά μακριά εσκεμένα...και ανάβω ενα τσιγάρο αν και αντικαπνίστρια η κοπέλα που μου έδωσε το αμάξι!
Βγαίνω και προχωράω....χαζεύοντας μέχρι την είσοδο...
Όλη την ωρα αναρωτιέμαι πως μπορείς να κερδίσεις εκεί μέσα...
Μπαίνω μέσα και πηγαίνω στο γκισέ,αλλάζω 65€ σε μάρκες δίνοντας 60€ και σάν νέος παίχτης ενα ποτήρι κρασί...αλλά όπως λένε οι κανόνες πρέπει να φοράω σακάκι!
Νοικιάζω ενα με 3.70€ και με πεσμένη ψυχολογία ανεβαίνω τα σκαλιά...
Ανάβω ένα καρελάκι και χάνομαι μέσα στο πλήθος...γίνεται πανικός,τα πάντα πιασμένα,ρουλέτες-black jaCk και ποκερ....φτάνω στα φρουτάκια και ψάχνω να βάλω το 2€ αλλά μάταια!ΠΕΡΝΕΙ ΜΟΝΟ ΚΑΡΤΑ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ Η ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΕΝΑΣ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΣ ΤΕΛΙΩΜΕΝΟΣ!
ΤΟ ΕΒΑΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΣΑ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ...

Βλέπω χώρο σε ενα τραπέζι για 21 και λέω να δοκιμάσω!
Στα πρώτα 15 λεπτά κερδίζω και εχω κολλήσει....στην νέα αρρώστια!
διπλα μου μια τεράστια όνομα και πράγμα φυσιογνωμία,θεόχοντρος πανάγαθος και αμίλητος γίγαντας.Δίπλα ενας κλασικός παππούς κινέζος, ένας μελαμψός αγνώστου ταυτότητας, ένας νέος κινέζος και ένα ζευγάρι νέων αυστριακών....
LOW BET 10€.
Μετά την μία ώρα αγώνα διαπιστώνω πως όλοι με κοιτάζουν περίεργα, αυτό γιατί είμαι ο τελευταίος στη σειρά και καθορίζω το φύλλο της μάνας! Εκτός αυτού, παρ'ότι η μάνα είχε μικρό πρώτο φύλλο εγώ τραβούσα από 15 ή 16 βλέποντας τα φύλλα που είχαν περάσει, κερδίζοντας πολλές φορές λεφτά και σχόλια.
Έρχεται ένας τύπος, ποντάροντας αρκετά λεφτά, φτάνοντας σε μένα η σειρά και έχοντας 16 δεν τραβάω.... ήταν φιγούρα και νίκησε η μάνα με 20...Ο τύπος αναφώνησε ''THE SPANISH KILLER'' του λέω ''GREEK'' (ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΖΩ) και κάπως έτσι μου έμεινε το παρατσούκλι για όλη την βραδιά...
Τέλος, ο ίδιος τύπος που μου είχε σπάσει τα νεύρα σχολιάζοντάς με διαρκώς, σε μία δύσκολη γύρα του ζήτησα να αποφασίσει αυτός για μένα αν θα τραβήξω ή όχι μπας και σκάσει... έχασα, και έσκασε αποχωρώντας!Στην τελευταία γύρα τράβηξα από 17 μιας και δεν είχαν περάσει φιγούρες....κάηκα αλλά παίρνοντας την φιγούρα έκαψα και την μάνα δίνοντας πολλά λεφτά στον διπλανό μου γίγαντα λέγοντας του ''στο χρώσταγα''...

ΤΕΛΙΚΩΣ, ΕΦΤΑΣΑ ΝΑ ΕΧΩ 215€ ΣΕ ΜΑΡΚΕΣ, ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ ''GREEK KILLER'' ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΦΥΓΩ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ...!

The Smoking Crisis

http://www.youtube.com/watch?v=UYOxN75BPJA

Μόλις το είδα πανικοβλήθηκα. Ήταν μπλε και χρυσό. Πραγματικά εκθαμβωτικό. Ήταν μεγαλύτερο, φινετσάτο, σοβαρό, υπερβολικά στυλάτο, κραυγαλέο και χλιδάτο. Περισσότερο από τον πρόγονο του. Τρελάθηκα. Σκεφτόμουν αν ήρθε το τέλος εποχής. Έβλεπα τα πακέτα δίπλα μου, τα άλλα στη σκουπιδοσακούλα και τα άλλα κάτω από τον καναπέ του Πανόπτη να με κυνηγούν μαζί με τις αναμνήσεις που κουβαλάνε πάνω τους. Σκεφτόμουν τις αυτοσχέδιες κουρτίνες να γίνονται φέρετρο που θα μεταφέρουν στη χωματερή την Ιστορία. Θυμήθηκα τις σχολικές μας τσάντες που κουβαλούσαν τις κασετίνες και εμάς που τις πετάγαμε στη μούρη του Πανόπτη άδειες λέγοντας ''πάρε'' ή ''γραμμένη'' ή ''συλλεκτική''. Σκέφτηκα τα άπειρα bar και τις άπειρες νύχτες που τρέχαμε να τις βρούμε, το desktop του Averel, την άρνηση του o.o.t.m., το λεβητοστάσιο του Τζανέτου, τα υπόλοιπα σημεία και μέρη του σώματος που έχουν κρυφτεί, τις διακοπές που τις κρατάγαμε, τις μανάδες που ρωτούσαν, τη σκουπιδοσακούλα στη σοφίτα, τη βαλίτσα μου από την Ξάνθη και κάποιες που έχω ακόμα στη Μεθώνη. Τελικά δεν ξέρω αν υπάρχει αντικαταστάτης. Το αφήνω πάνω σας. Παραθέτω απλά τα παρακάτω στοιχεία...

Υ.Γ.: Τουλάχιστον ας δοκιμάσουμε τον άσπρο επισκέπτη.

The Newcomer

The Hero

Christmass Chronicles

Πιστεύω ότι τα Last Christmas-I gave you my liver, αξίζουν το δικό τους post:



Αγαπητό μου koorelo-λόγιο,
πέρασα πολύ ωραία αυτά τα χριστούγεννα καί συνέβησαν αρκετά πράγματα που πρέπει να σου πω.
Για αρχή πρέπει να μάθεις ότι οι διακοπές μας, ξεκίνησαν με hangover απο την προηγούμενη. Όχι τόσο δικό μου Hangover απο τα ποτά του Τάκη-Ρόκη, όσο των Legend+Averel μιάς και τήρησαν το έθιμο να ταξιδεύουν κλ@σμένοι. Averel μάλιστα πρίν έρθει Αθήνα πέρασε και απο Brussels για να ξεμεθύσει.
Αφου ίσιωσαν όλοι μετα απο μερικές μέρες πήγαμε οι φίλοι μου και γώ, στο σπίτι του παιδικού μας φίλου Legend και για πρώτη φορά στα χρονικά, τα σπάσαμε και δέν ήταν ΚΑΝ σαββατόβραδο. Αφού ο ΟΟΤΜ κατάφερε να αποφύγει στενές χορευτικές επαφές με μεθυσμένη ώριμη κυρία, γυρίσαμε στα σπίτια μας...

Ε, και έφτασε η μέρα του PaRtY

Μπήκαμε στο μαγαζί, απλώσαμε τα Depon στο τραπέζι μας, και περιμέναμε τον κόσμο...
Απο τις χορευτικές φιγούρες του Τζανέτου, μέχρι το ιδρωμένο απο χνώτα αυτί του Πάχυλον. Απο loverman Legend που χορευε μόνος με μία τροφαντή άσχετη στη μέση του άδειου πλέον μαζαγιού, μέχρι τον Massive DJ που απέσπασε τις καλύτερες κριτικές.
Ναι, ήταν πλέον γεγονός. Το Party άφησε εντυπώσεις, τις οποίες πήγαμε να συζητήσουμε στο Batman. Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, αποχαιρετίσαμε τον άμοιρο Averel που το μεσημέρι πέταγε για landon, και πήγαμε για ύπνο.
Και φτάνουμε στην πρώτη μέρα του χρόνου, που μας βρίσκει ξημερώματα σε ένα σπίτι... μα τί σπίτι. Και αφού ο Pachylon έβγαλε φωτό με το κινητό τη θέα, και ο Legend χόρεψε με τη θεά (της νύχτας εκείνης) ξημερώσαμε.
-Παω να πιώ μια μπύρα με Pachylon και επιστρέφω-


(επεστρεψα...)
Και πού είχαμε μείνει? Α... στο ξημέρωμα.
Μιάς και είμαστε συνηθισμένοι στο να μας βρίσκει το ξημέρωμα,
αφού ξαναγύρισα στο party στην ακρόπολη για να δώσω στο Legend το πορτοφόλι του, πήγα σπίτι μου, για να κοιμηθώ και να ξυπνήσω (απόγευμα πιά) και να τηλεφωνήσω στους koorelous που λείπαν για να δώ πώς περάσαν. Director 38 πυρετό, OOTM family affair, Averel Fabri(c) Freak.

Κλείσαμε το Χόλινταιη με μία τελευταία κυριλέ έξοδο για φαγητό (επίσης πρώτη φορά στα χρονικά). Ακολούθησε ποτάκι στο κέντρο, για να μας βρεί το ξημέρωμα πάλι, Πανοπτη και ΟΟΤΜ να καπνίζουμε έξω απο το σπίτι του και να μου αποκαλύπτει τα σχέδιά του για την γυναίκα που τον έκανε Kooreli το προηγούμενο βράδυ. Ακόμα δέν ξέρω τί εκανε την επόμενη μέρα.

-Epilogue-
Όλοι ξέρετε ότι η μνήμη μου δέν είναι ιδιαίτερα δυνατή . Παρακαλώ μέσω σχολίων να προσθέσετε ότι μου διαφεύγει.
Αυτά αγαπτό μου Koorelo-λόγιο...

Quick Facts:
Το PaRtY θα γίνει θεσμός, 27/12/χχ
Ο Director πάντα θα φεύγει με γκόμενα απο οποιαδήποτε εκδήλωση
Ο Averel θα ζεί στην κόψη του ξυραφιού (έμα8α ότι έγραψες 5000 λέξεις σε 1 βράδυ)
O OOTM θα προκαλεί παράνοια σε όποια είναι δίπλα του
Ο Legend θα αρχίσει να μελετάει τις κινήσεις του Director ώσπου να βρεί το "αστέρι" του, με το οποίο θα περάσει την υπόλοιπη ζωή του
Ο Τζανέτος ΠΟΤΕ δέν θα σηκώνει το τηλέφωνο όταν τον παίρνω, και πάντα θα του γκρινιάζω
Ο Πάχυλον και γώ θα είμαστε ΚΥΡΙΟΙ για όσο μας παίρνει. Μετα βλέπουμε...

Καλη μας χρονιά Koorelia.

Formal dinner with (most of) brothers---350e
Open party with brothers----------------1300e
bOnd of brothers------------------------Priceless

Fighting to the end

Για να μην ξεχνιόμαστε κουρέλια ανά τον κόσμο... Μπορεί οι εχθροί να μεταμφιέζονται, να αλλάζουν, να γερνάνε, αλλά ακόμα παραμένουν απέναντι μας. Μιλάνε διαφορετικές γλώσσες και χρησιμοποιούν τα ύπουλα όπλα τους για να μας καταστρέψουν. Έχουν μαζί τους τον Iceman που παγώνει τους δρόμους και την ατμόσφαιρα για να σπάσουμε τα πόδια μας και να πεθάνουμε από ακραίο πρωτόγονο πυρετό και ιγμορίτιδα. Στην Ελλάδα προσλάβανε τον Διόνυσο για να μας μεθύσει και να μας ναρκώσει έτσι ώστε τα μυαλά μας να μην είναι έτοιμα να αντιδράσουν στην επίθεση τους. Εμείς για άλλη μία φορά πρέπει να αντισταθούμε ο καθένας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Ο Panoptis, ο μεγάλος εραστής. Ο Pachylon, ο αλκοολικός πλέον εραστής. Ο Director, ο μοιραίος εραστής. Ο o.o.t.m., ο σχιζοφρενής εραστής. Ο Τζανέτος, ο μόνιμος εραστής. Ο Averel, ο Άγγλος εραστής. Ο Legend, o μάταιος εραστής. Τα κουρέλια που γέμισαν τα όπλα, καθάρισαν τις κάνες, πόνεσαν τα συκώτια τους και μπορούν πλέον να γυρίσουν άλλη μία φορά στα θρανία, τα γραφεία και τα σανίδια (χορού και θεάτρου) του πόνου, του φραπέ, της νηφαλιότητας και της αγρύπνιας. Εραστές καλή εξεταστική και καλή αντάμωση. Το τέλος πλησιάζει. Οι ανταποκρίσεις είναι πλέον θεσμός... GL.