Τρέμεις λίγο, τσούζουν και λίγο τα μάτια σου και έχεις γεύση οδοντόκρεμας. Τη σπάς με λίγη τσιγαρίλα κάθε φορά που ξεροβήχεις αλλά δε φτάνει,στην πραγματικότητα θα ήθελες να καπνίζεις. Για καφέ ούτε λόγος, "χουζούρευες" σα μαλάκας μέχρι και πρίν απο 5 λεπτά οπότε πιές νερό τώρα και πολύ σου είναι. Αποφεύγεις να μετρήσεις πόσες ώρες κοιμήθηκες μιας και είναι θολό το πότε έπεσες και πότε σηκώθηκες.
Για ένα ανεξήγητο λόγο, το μυαλό σου έχει πάρει φωτιές και δέν προλαβαίνεις να τελειώσεις τη μία σκέψη και ήδη την αναλύεις. Ξανά τώρα. Ά ναι ρε, δεν σου πέτυχε και το update στο smartphone, είναι πουτάνα όλα τα settings, έχασες και τα καινούρια τηλέφωνα.
Ένα για την ακρίβεια που σου πήρε και καιρό για να το βρεις. Έ αυτό έπρεπε να το χάσεις ναι. Και εκεί που λες θα το ξαναπάρω σιγά συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει λόγος να το ξαναβρείς και τσαντίζεσαι κιάλλο. Λούπα.
Είσαι και εκνευρισμένος που χτύπησε ο συναγερμός στις 6.00 το πρωί. Ασυναίσθητα κολλάς και ένα moto-Χριστός στο τέλος κάθε σκέψης. Και κάπου εκεί μετά από ενάμισι λεπτό έχεις φτάσει στη δουλειά και αναγκάζεσαι να πεις καλημέρα. Δύσκολο.
Φυσικά δέκα λεπτά πριν σχολάσεις, χαλάει μηχάνημα και μένεις μία ώρα παραπάνω. Λογικό.
Το γαμημένο το φιλτράκι τώρα που διαβάζω τι έγραψα και ακούω και το κομμάτι, ήταν ανάγκη να βγει από το στριφτό και να μου κολλήσει στο στόμα? Τι να σου πω παιδάκι μου...
Δεν προκειται για αρθρο. Προκειται για επαγγελματικη ανακοινωση. Καθαρα. μολις επεστρεψα απο γνωστο μπαρ οπου διατελω θαμμωνας. Ειχα λοιπον κουβεντα με ενα φιλο και εντος ολιγου καιρου ξεκιναμε να δουλευουμε. Μια μουσικη παρασταση πανω στα κειμενα και την ποιηση του Μπουκοφσκι. Για την μουσικη επενδυση δεν χρειαζεται νομιζω να αναφερθω ολοι καταλαβαινουμε σε ποιο μονοπατι οδηγουμαστε. Αναμεινατε στο ακουστικο σας λοιπον... Η πρωτη δουλεια στο φασμα των εγχωριων κουρελιων (διοτι Μπουκοφκσι Γουειτς εχουν συνεργαστει αλλα οχι εντως ελλαδικων συνορων) θα πραγματοποιηθει.... Π^%^&%$$%^$ς στα κρεβατια σας!!!!
Παρασκευή 6 Απριλίου 2012
Φιλοσοφικη ερωτηση. Αναπαντητη, για τον απλο κοσμο τουλαχιστον. Τι ειναι ενα κουρελι; τι ειναι το καβλωσει; Γιατι η ατακα του Μπουκοφσκι " i ll fuck your brains out, but let me finish this drink first honey" εχει τοση μεγαλη αξια;πως συμπεριφερεται και ζει αυτο το ειδος που ανθει σε μπαρ παραλιες και στην εθνικη με ενα οποιοδηποτε οχημα αρκει να εχει ασφαλτο; ποια προτυπα το τρεφουν; ποιοι ειναι οι ηρωες του; εγω μπορω μονο να αναφερθω στους δικους μου πολυ προσωπικους ηρωες που τους αξιζει ο τιτλος του κουρελιου
Γιατι απλα σε εκανε να μαθεις τι θα πει συζυγικη ζωη και τι θα πει να εισαι γονιος
Γιατι απεδειξε οτι μπορεις να εχεις ενα χαρεμι στη δυση και να σε πληρωνουν για αυτο
Γιατι απλα εχει κανει τα παντα
Γιατι απλα υπαρχει
Γιατι ειναι ο πρωτος διδαξας και διεφθειρε ολους αυτους που θαυμαζουμε απο μικροι
Γιατι απλα Elvis is the king
Γιατι απλα πεθανε απο πνιγμο απο μια ταπα Tennessee whiskey
Γιατι δεν ξερω ποιος ειναι πιο κομπλεξικος απο τους 2 μας
Λοιπόν λασπολόγοι και ερπετοχέστηδες,αυτό το πόστ δεν έχει να κάνει με την ανοιχτή μας κόντρα. Αυτό το πόστ έχει να κάνει με το κλείσιμο της διαμάχης αυτής. Πραγματικά έχω γελάσει πολύ με όλα αυτά τα φραξιονιστικά τερτίπια.Και μεταξύ μας έχει και πλάκα το ξεκατίνιασμα.Είμαι σίγουρος οτι οι δικοί μου θα κερδίσουν.
Στο θέμα μας τώρα.Ξαναδιάβασα τα άρθρα της χρυσής εποχής του μπλόγκ.Υπήρχε όντως κέφι τότε.Άνοιγες με χαρά τη σελίδα.Έγραφε ο καθένας τη μαλακία του αδιαφορώντας πόσοι και ποιοί τον διαβάζαν.Χιούμορ-υπήρχε!Είχαν φλόου τα άρθρα και ήταν κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Και μετά τί? Μετά μηχανική κίνηση ανοίγματος της σελίδας.Πρίν το άνοιγμα βέβαια της ειδησεογραφικής ιστοσελίδας που παρακολουθεί ο καθένας.Εκβιασμένα πόστ του ενός λίνκ και μιας ατακούλας.Κάποιοι τελευταίοι ρόγχοι των "καλών"(έναν έχουμε ολον κι όλον) αρθρογράφων.Κάποια κλόπυ-paste as usual.Μόνο ο Τζανέττος μας εξέπληξε με τις ομολογουμένως όμορφες φωτο του τελευταία.
Τέλος πάντων για να μην μακρυγορώ και επειδή δεν θέλω σε καμία περίπτωση να γίνω μελό,αυτό είναι το τελευταίο μου πόστ.Και όχι εν βρασμώ,ούτε εκδικητικά δρώντας.Απλά μου' φτασε.Βαρέθηκα ρε αδέρφια.Μάλλον έχω πιο πολύ ανάγκη να σας βλέπω από κοντά παρά από μπλόγκ και δίκτυα.Επιπλέον δεν έχω καθόλου έμπνευση να γράψω.Τώρα θέλω μόνο να κάτσω στην άκρη μου και να αράξω.Ούτε να μοιράζομαι τις σκέψεις μου,ούτε να χάνω το χρόνο μου με ότι με κουράζει.Και μάλλον δεν έχω και όρεξη για εξυπνάδες,οι οποίες αποτέλεσαν και τον κύριο κορμό των άρθρων μου.Τέλος πάντων δεν μπορώ να πλέυσω με το παρόν πνεύμα,αν υπάρχει κάποιο και θεωρώ πιο τίμιο να σας ενημερώσω παρά να γίνω μέλος-φάντασμα.
Για το τέλος θέλω να αφιερώσω κάποια τραγούδια κατάλληλα για την περίσταση αλλά και πολύ αγαπημένα μου.Με την ελπίδα να σας αρέσουν και να σας κάνουν να δακρύσετε καθώς θα βλέπετε το περίγραμμα μου να εξαφανίζεται στο φως,μακρυά από την ψηφιακή πραγματικότητα.(Ντάξ,αυτό το γραψα για την μαλακία...)
Απο μένα στη μπλογκάρα μας...
Απο μένα σε κάθε έναν σας ξεχωριστά...
Σε μένα για την πορεία...
Σε όλους μας...
P.S.-Τα άρθρα μου τα αποσύρω από το δημόσιο-αν ξαναγίνει κάποτε- κομμάτι του μπλόγκ μιας και αποσύρομαι και εγώ από την ενεργό συμμετοχή.Παρολαυτά θα υπάρχουν στα πρόχειρα των αναρτήσεων για αρχειακούς λόγους και επείδη σε τελική ανάλυση στο μπλόγκ ανήκουν,μιας και από αυτο εμπνεόμουν.Επίσης θα ήθελα μετά απο αυτήν την ανάρτηση να διαγραφώ απο τον Panoptis και τη λίστα συντακτών.
*"Ευχαριστώ που με αφήσατε να καταχραστώ το δικαίωμα στο γραπτό λόγο" **Να ζήσεις Βασίλη.Το αγαπημένο μου.
Ομολογουμένως είναι προεκλογική περίοδος. Οπότε δεν αποτελεί καμία εκπληξη το γεγονός της σύρραξης ακόμα και για ένα blog με αντιμαχόμενες αντικρουόμενες αλλά πάνω από όλα ακταλαβήστικες και ακατανόητες, ακόμα και για τα ίδια μέλη του blog είτε όσον αφορά εαυτόν είτε εταίρους και την προς αυτούς συννενόηση, απόψεις. Ιστορικά είδαμε που οδηγεί η οικογενειοκρατία και η απόλυτη μοναρχία και παρεμβολή- επιβολή- παραβατικότητα. Στο πρόσφατο παρελθόν βιώσαμε και ιστορικά πλέον την αποτυχία και το ψευδές της ευγενούς σύμπλευσης. Όλα ένα λοιδοριστικό ψέμα με μόνη κατάληξη την απραξία. Αναφορικά με την πολύ προσωπικη μου θέση, καθώς η λασπολογία αρμόζει σε άτομα που ξέρουν να την χειρίζονται και ουχί σε υποχείρια τους- μαριονέτες, ίσως για πρώτη φορά στη ζωή μου δεν λασπολόγισα, όπως ίσως θα έπρεπε να έχω πράξει προστατέυοντας την προσωπική μου,ίσως, αξιοπρέπεια. Σχετικά με κάτι κοθόρνια ουδέποτε πρωτοστάτισα στο να φυμωθεί η ανεξαρτισία και η ποικιλομορφία του λόγου όσν αφορά το συγκεκριμένο διαδικτυακό τόπο. Από την άλλη όμως θεωρησα και θεωρώ ακόμα και σήμερα απαράδεκτη τη χρησιμοποίηση του σε ιστότοπους κοινωνικής συναναστροφής. και φέρνω και καταγεγραμμένο δεδικασμένο ιστορικό παράδειγμα. Δεν μπορούμε πειλιοψηφικά να καταδικάζουμε την επιθυμία πριν καν προβεί σε πράξη του Τζανέτου κάποτε να αναφέρει τον προσωπικό αυτό χώρο σε συκγεκριμένο social network και κάποιοι άλλοι αγνοώντας επιδεικτικά θεσμούς και δομές παρά λειτουργώντας με το κύρος και την επιβολή της θέσης τους να το διαφημίζουν δεξιά και αριστερά με μόνο σκοπό τον εντυπωσιασμό και την δημιουργεία ψευδών εντυπώσεων όσον αφορά το ιντερνετικό τους προφιλ, status και "γνώση" χωρις καν να μπουν στον κόπο να ρωτήσουν. πρακτικες που το μόνο που δείχνουν είναι μια αυτεπίβουλη και εξουσιαστικη- ιδιοκτισιακή τάση και χρήση του blog. Και προλαβαίνοντας τις αντιδράσεις συμπληρώνω ότι άλλο η τυχαιότητα του να πέσει κάποιος πάνω στο blog και άλλο η προβολή του και η δυνατότητα ευκαιριακής παρακολούθησης από τον κάθε τυχάρπαστο. Το ένα φυσικά και το αποδεχόμαστε από την στιγμή που όλοι γνωρίζουμε ότι είναι ένα ανοιχτό πεδίο όπου ο καθεις μπορεί να τύχει να πέσει πάνω του ή ακόμα και μεις οι ίδιοι να προτρέψουμε κάποιον να μας διαβάσει και άλλο η προβολή του ως χώρου αντιστοίχου διαφόρων άλλων ενημερωτικών και άλλου είδους blog. Όπως όμως πολύ σοφά λέει ο Vito Corleone "i am a reasonable man". Αν επιθυμία αυτού του χώρου είναι να ανοιχτεί σε πέδια που ως τώρα χλεύαζε και αδιαφορούσε θα την σεβαστώ, παρόλο που αλλάζει σαφώς την πρωταρχική ιδέα και ανοίγει μια άλλη σελίδα στην ιστορία του. Μπορεί να είναι και προς το καλύτερο. Ένα blog όπως χιλιάδες άλλα το οποίο οι άνθρωποι που θα το τρέξουν να κυνηγίσουν κάποια στιγμή και καμιά διαφήμιση ίσως; Ακόμα έχω προσωπικούς λογαριασμούς σε ιστότοπους κοινωνικής διαδυκτίωσης όποτε δεν μου χρειάζεται καθόλου να αποτελώ μέρος ενός ακόμα γκρουπ με αυτούς τους σκοπούς, αρκούν οι προσωπικές μου σελίδες. Ας αναλογιστούμε όμως και επιτέλους ας μας διδάξει κάτι η ιστορία ανατρέχοντας στην αρχική ιδέα της δημιουργείας αυτής της σελίδας και το τι έγινε όταν άνθρωποι διάβασαν προσωπικά πράγματα συντακτών. Σκοπός ήταν και καλό θα ήταν ακόμα να είναι η προσωπική έκφραση (ακόμα και στο σημείο τολμώ να πω της ψυχοθεραπείας) των συντακτών. όχι η προβολή και ανάγνωση αυτών από διαφόρους προς τέρψη της προσωπικής ματαιοδοξίας.
