Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Τι κάνεις;

ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ; Μια κλασσική και καθημερινή ερώτηση. Μας την κάνουν και την κάνουμε. Οι απαντήσεις επίσης κλασσικές. Μια χαρά. Ντάξει μωρέ καλά. Καλά καλά. Ε την παλεύω. Άστα να παν στο διάλο. Γάμησε τα. Εχω υπάρξει και καλύτερα. Υπέροχα.
Οι παραπάνω απαντήσεις καθώς και αυτές που μου διαφεύγουν δίνονται αλλά εξαρτούνται από δύο παράγοντες χρονικούς. Μακροπρόθεσμα και Πρόσφατα Γεγονότα. Και εξηγούμε. Μπαίνει φίλος σου στο δωμάτιο που πηδιέσαι πρώτη φορά με την γυναίκα των ονείρων σου. Και λες άντε να απαντήσω... Προφανώς απαντάς Υπέροχα. Αν όμως κάτσεις και σκεφτείς π.χ. ότι άργησες να πάρεις το πτυχίο ή ότι θα μπορούσες να είχες άπειρες ερωτικές εμπειρίες αν δεν σπατάλαγες το χρόνο σου να κυνηγάς την σκυμμένη καλλονή, θα απαντούσες Μπορούσα και καλύτερα.(Με αναμενόμενες εκδηλώσεις πανικού κλπ από την γυναίκα των ονείρων σου).
Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι πρέπει να απαντάς σκεπτόμενος την παρούσα σου κατάσταση χωρισμένη σε τομείς. Υγεία. Οικογένεια. Φιλία. Έρωτας. Δουλειά. Η θετική πλειοψηφεία καθορίζει και την απάντηση. Αν και όποτε έχω πει ότι κάποια στιγμή σε όλους αυτούς τους τομείς είμαι καλά την επόμενη στιγμή κάτι χαλάει. Μπορεί να το έχει επισημάνει και ο Merfy.
Υπάρχει και η άλλη λογική βέβαια του να μην απαντάς στο κάθε μαλάκα στο 'τι κάνεις'. Λές και νοιάζεται, το λέει για να το πεί. Οπότε και τον χτυπάς και τον οδηγείς στην απάντηση Γάμησε τα.
Οπότε φίλοι μου αδερφικοί εκεί που καταλήγω είναι ότι πάντα πρέπει να αισθανόμαστε καλά. Γιατί οι έντονες συγκινήσεις, θετικές ή αρνητικές, σε κάνουν καλύτερο. Και όπως λέει και κάποιος 'Το μυστικό της αιώνιας νεότητας είναι η αισιοδοξία'.

ΥΓ. Έγραψα αυτό το χιμαδιό καμμένων σκέψεων γιατί:
1. The war is over.
2. Βαρέθηκα το chat και τους αντάρτες που μας συντρόφευσαν για παραπάνω από ένα μήνα.