Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

Οι μυρωδιές της άνοιξης

Tο Ιδιωτικής Χρήσεως αυτοκινούμενο όχημα μάρκας Volkswagen Polo, χρώματος μπλε-θολό, παρέμενε σταθμευμένο για τέσσερις ημέρες επί της οδού Μάρκου Ευγενικού. Ήταν το καλύτερο χρώμα που θα μπορούσε να επιλέξει ένας υποψήφιος αγοραστής. Το εσωτερικό του ωστόσο δεν ήταν εφάμιλο της μέσης εύοσμης καμπίνας τρίθυρου αυτοκινήτου. Γιατί τις τελευταίες εβδομάδες απέπνεε μυρωδιά πλύνε-με-χθες.

Όχι όμως εκείνη τη νύχτα. Εκείνη τη νύχτα, μοσχοβολούσε. Αυτή η μυρωδιά, συνοδεία τριών ποτηριών μέτριας ποιότητας ζύθου έπειτα από ένα δεκάωρο κοπιαστικής εργασίας, έκανε το ταξίδι της επιστροφής εξαρχής ευχάριστο. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που ουδέποτε κατά τη διάρκεια κρίθηκε απαραίτητο το σύνηθες κλείσιμο του αριστερού ματιού για κεντράρισμα και παραμονή στην αρμόζουσα οδική λωρίδα. Τα ραδιοκύματα έφταναν στ’ αυτιά του σώφρονος πια οδηγού ως μελωδικές συνθέσεις μιας 20λεπτης ακτινοβολίας, ενώ η εναπομείνασα ψυχοσωματική ενέργεια υποδήλωνε πως θα εξαντλούνταν ταυτόχρονα με τη στιγμή κατάκλυσης. Όσο αρκούσε δηλαδή για την εξασφάλιση ενός γρήγορου και κατά συνέπεια ευχάριστου ύπνου.
Ακόμα και μετά την ομαλή είσοδο στην πατρογονική οικία και το καλωσόρισμα του πιστού τετράποδου συντρόφου, εκείνη η μυρωδιά συνέχιζε να τον ακολουθεί. Και, γιατί όχι, να τον ηρεμεί παράλληλα, μια και ήξερε πως θα κοιμόταν άμεσα, εξοικονομώντας έτσι σημαντικό χρόνο στριφογυρίσματος στα σεντόνια πριν το πρωινό ξύπνημα για την πολυπόθητη κολυμβητική άσκηση. Εκείνη που η αναγκαστική εντατική εργασία των προηγούμενων ημέρών του είχε τόσο βάναυσα στερήσει. Μοναδική υποχρέωση πριν την ολοκλήρωση μιας ήσυχης νύχτας το ύστατο στέγνωμα του κολυμβητικού εξοπλισμού. Ή αλλιώς, η αποκάλυψη της πηγής της υπέροχης συνοδευτικής ευωδίας:

H αποθηκευτική σάκα των μπανιερών ανέδυε μια εξαιρετική μυρωδιά, αλλά τεχνητή γαμώ την παναγία μου γιατί έχει σπάσει τόσες μέρες το σαμπουάν που έχω μέσα στην τσάντα και έχουν γίνει όλα μουνί μαζί με κάτι χαρτιά που είχα και πρέπει τώρα να κάθομαι να τα ξεπλένω όλα γαμώ τον πούστη το δία και θα κάνω φασαρία και θα γεμίσει αφρούς το σιφώνι και λέρωσα και το παντελόνι που να μην του σηκώνεται του μαλάκα που σφράγισε τη μπουρδελοσυσκευασία που πήγα και αγόρασα ειδικά για το κολυμβητήριο ο μαλάκας και τώρα έγιναν όλα σκατά και ο ύπνος μου μαζί γιατί ξύπνησα από την υπερένταση όχι ρε πούστη μου πάλι δε θα κοιμάμαι και μετά μου λέτε γιατί με πιάνουν αυπνίες αστοδιάολο γαμώ την πουτάνα μου θα γαμ...


Και οι βωμολοχίες συνεχίστηκαν, μια τυπική νυχτιά σε βόρειο προάστιο της πόλης των Αθηνών.