(ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΡΑΤΑΝΕ 40 ΗΜΕΡΕΣ)

Συνομιλία-Συμφιλίωση

Κάθομαι στο δωματιο μου άρρωστος και δεν ξέρω αν είμαι έτσι λόγω του γνωστού ζαβλακώματος του συναχιού και των μικρών ακόμα παραισθήσεων του πυρετού. Δυστυχώς όμως ξέρω ότι δεν είμαι έτσι από αυτά. Όμως συγνώμη δεν διευκρίνησα το πως είμαι. ΧΑΛΙΑ με τον τόνο στο πρώτο Α. Νόμιζα ότι στη ζωή όλα τα ζεις μια φορά και ότι όλα είναι ξεχωριστά και απολύτως μοναδικά. Δεν είναι τελικά αδέρφια έτσι. Μπορείς πολλές φορές να ερωτευτείς, να πληγώσεις και να πληγωθείς. Να νοιώσεις πάλι κόμπους και να κάνεις ανούσια μη ερωτεύσιμα πράγματα. Να είσαι τρελός και να πέφτεις σε λάθη. Και το κλασικό χειρότερο είναι ότι εσένα άντε και ξέρεις τι σου γίνεται. Για τον άλλον λοιπόν μπορεί και να μη μάθεις ποτέ και απλά να το αφήσεις ανερμήνευτο. Και να βλέπεις το παρελθόν και το παρόν σου να μιλάνε και εσύ να αναρωτιέσαι για το μέλλον και την αιωνιότητα και τη συνέχεια.
Για αυτό όμως προτιμώ να μιλήσω. Μάλλον τολμώ να το φανταστώ... Θα έχει άφθονες κωλόμπαλες. Δεν θα έχει θέλω και πρέπει. Θα είναι υπέροχο και γεμάτο ήλιο και θάλασσα. Θα είναι εκτυφλωτικά ωραίο. Θα σου φέρνει δώρα. Θα έχει οργασμούς συνέχεια και θα συζητάς μόνο για αυτούς. Θα είναι ατελείωτο. Άπειρο. Θα κυκλοφορεί συνέχεια γυμνό μέσα στο σπίτι. Οι πιο μεγάλοι σου στόχοι θα είναι και οι δικοί του και θα σε περιμένει με τα πόδια ανοιχτά για να σε συγχαρεί. Για χάρη του θα τους πετυχαίνεις όλους. Θα σε γοητεύει ασταμάτητα αλλά θα ξέρεις ότι είναι δικό σου. Δεν θα το πιστεύεις ότι συμβαίνει. Κι αν το πιστέψεις θα σε διαβεβαιώνει ότι θα είναι για πάντα. Θα είναι καβλωμένο όσο δεν μπορείς να φανταστείς. Δεν θα σκέφτεσαι πριν μιλήσεις και θα λες τα πάντα και το μέλλον θα κρέμεται από τα χείλη σου. Γιατί αυτός που θα το καθορίζει θα είσαι εσύ.

Υ.Γ.1 : Το είχα γράψει παλιότερα (Ιανουάριο) που όντως ήμουν χάλια, είπα όμως να πρωτοτυπίσω και να το ανεβάσω τώρα που είμαι καλά και μετά από παρόρμηση του Πανόπτη.
Υ.Γ.2 : Το άρθρο γράφτηκε μετά από ένα τραγικό βράδυ.
Υ.Γ.3 : Πρέπει να εκτιμάμε ότι έχουμε πριν είναι αργά και όποιος και να φταίει να μην ξεχνάμε την αυτοκριτική μας. Γιατί αυτή σε κάνει καλύτερο ώστε να καταλήξεις στο ποθητό μέλλον της 2ης παραγράφου...
Υ.Γ.4 : Τέλος, το έχω καιρό στα πρόχειρα αλλά μιας και έχει σοβαρέψει το θέμα είπα να το ανεβάσω.
Υ.Γ.5 : ΦΙΜΩΣΤΕ ΤΟΝ ΤΖΑΝ'ΕΤΟ...
Υ.Γ.6 : Έτσι γιατί είμαι ο Βασιλιάς των Υστερογράφων.
Υ.Γ.7 : Δικός σας.

΄΄ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ΄΄

Λένε πώς τα πράγματα είναι απλά σ' αυτή τη ζωή...γνωστό το ρητό μα διαφωνώ,αν κάτσουμε κ εξετάσουμε το ότι η σκέψη προέρχεται κ δημιουργείτε αρχικά από το μυαλό...

1) ΤΟ ΜΥΑΛΟ...ένα ζωτικό όργανο που διατηρεί ολόκληρο το μηχανισμό... μεγάλη κ δύσκολη λέξη,αν σκεφτείς πως από την πρώτη κιόλας μέρα καταγράφει δεδομένα κ επεξεργάζεται δεδομένα μετά από κάποια ωρίμανση(παλαίωση)...το μυαλό πάλι είναι στην πρωτογενή του μορφή αθώο κ αγνό...ο εμπλουτισμός του πάντα επικίνδυνος μα κ απαραίτητος κ θετικός υπό προ'ι'ποθέσεις(βλ...οικογένια-φίλοι-βιώματα..κ.τ.λ)!το...μυαλό τέλος έχει άμεση κ ερωτική μα κ παρορμητική διάθεση λόγο της καρδίας...μια παρέμβαση που θα συζητήσουμε...

2) ΚΑΡΔΙΑ...ένα ζωτικό όργανο που διατηρεί ολόκληρο το μηχανισμό...η πρώτη κόντρα λοιπόν...ΜΥΑΛΟ VS ΚΑΡΔΙΑ!!!Όλοι μας ξέρουμε πως αυτές οι κόντρες εμπεριέχουν πάθος..δηλαδή ερωτισμό!Το θέμα είναι κατά πόσο το λάθος το αναγνωρίζουμε κ κατά πόσο κάνουμε τα στραβά μάτια γιατί μας αρέσει κιόλας..ας το παραδεχτούμε λοιπόν αδέρφια!
Είναι αξιοπερίεργο μα κ άξιο λόγου το πάντρεμα του λάθους κ του σωστού!ΠΑΡΑΝΟ'Ι'ΚΑ ΩΡΑΙΟ!

....άρα κοορέλια το θέμα είναι πως τελικά μας αρέσουν αρχικά τα λάθει γιατί βγάζουν ταμπεραμέντο..μαγεία,αλητεία,θάρρος κ θράσος..μα μετά στραβώνουμε κ το γυρνάμε στο σωστό στο δίκαιο κ στιβαρό..στην άποψη κ στήριξη της με κάθε κόστος..πόσο αντίθετα μα κ πόσο κοινά!!!Αυτή η μάχη γίνεται κ παίρνει από κλάσματα..λεπτά που στο τέλος είναι πολλές ώρες πτήσεων,για ένα όν που πατάει στη γή...τσαλαβουτάει στον βούρκο σαν παιδί που παίζει με την φύση κ νικά την βαρύτητα έτσι απλά με την δύναμη του νού!Έτσι κ εγώ σαν ακόμα ένα παιδί παίζω ελεύθερος...ερεθίζομαι σαν έφηβος με το ανάγνωσμα αυτό,φοβάμαι σαν μεγάλος,ντρέπομαι όταν πρέπει μα κ παραδέχομαι...όχι για να το κάνω μα για να διδαχθώ από τα λάθει μου...να επουλώσω της πληγές να αναδιαμορφώνω κ να ανοίξω κ πάλι τα φτερά για ταξίδια...για μένα η εμπειρία ισοδύναμη με το ευρό...μάλλον υπερτερεί!όλα χρειάζονται..ναι μην μου φωνάζετε,μα ξέρω πώς αν έχω να επιλέξω ανάμεσα σε έναν άνθρωπο που έχει εμπειρίες έχει πάθος κ έχει αντέξει κ ας είναι στον πάτο...με έναν άνθρωπο που ανέβηκε ψηλά με τρόπους κ μεθόδους ανήθικους - ευκαιριακούς κ ακούραστα γιατί τα βρήκε...δεν τα κέρδισε με τον ιδρώτα έστω κ της σκέψης του....θα προτιμήσω τον πρώτο...με κλειστά μάτια...χωρίς να μιλήσω....θα χρησιμοποιήσω τις άλλες μου αισθήσεις...γιατί είναι 5 οι καριόλες κ έχουμε μονοπώλιο..την όραση κ φτωχό συγγενή τη ομιλία!ΑΡΝΟΥΜΕ Κ ΠΡΟΧΩΡΩ...ΘΕΤΙΚΑ...ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΜΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΥΠΑΡΚΤΟ Κ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΛΑΘΟΣ Η ΤΟΝ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΣΩΣΤΟ!!!ΑΞΙΕΣ!