k00relia©

Γι'αυτό το πρωινό που μας βρίσκει ξαπλωμένους σ'ένα κατάστρωμα
να κοιτάμε τα φώτα στο λιμάνι που ποτέ δεν φτάνουμε.
Χωρίς όνομα.
Με τον πρώτο ανθό που κόψαμε
και τα επόμενα φώτα που θα σβήσουν.

Μια επιστροφή, ένα νέο ταξίδι, ένα παλιό λιμάνι και η βαλίτσα πάντα έτοιμη για ένα νέο προορισμό..
Μια νέα αρχή και εμπρός για νέες ήττες για νέεσ συντριβές που λέει και το άσμα των παιδικών μας χρόνων..(αν και οι πιθανότητες εχουν αποδείξει ότι δεν είναι και πάντα τόσο νέες, ελπίζουμε ομως παντα)....
Καλό μας χειμώνα και καλά μας ταξύδια και φέτος