Συνομιλία-Συμφιλίωση

Κάθομαι στο δωματιο μου άρρωστος και δεν ξέρω αν είμαι έτσι λόγω του γνωστού ζαβλακώματος του συναχιού και των μικρών ακόμα παραισθήσεων του πυρετού. Δυστυχώς όμως ξέρω ότι δεν είμαι έτσι από αυτά. Όμως συγνώμη δεν διευκρίνησα το πως είμαι. ΧΑΛΙΑ με τον τόνο στο πρώτο Α. Νόμιζα ότι στη ζωή όλα τα ζεις μια φορά και ότι όλα είναι ξεχωριστά και απολύτως μοναδικά. Δεν είναι τελικά αδέρφια έτσι. Μπορείς πολλές φορές να ερωτευτείς, να πληγώσεις και να πληγωθείς. Να νοιώσεις πάλι κόμπους και να κάνεις ανούσια μη ερωτεύσιμα πράγματα. Να είσαι τρελός και να πέφτεις σε λάθη. Και το κλασικό χειρότερο είναι ότι εσένα άντε και ξέρεις τι σου γίνεται. Για τον άλλον λοιπόν μπορεί και να μη μάθεις ποτέ και απλά να το αφήσεις ανερμήνευτο. Και να βλέπεις το παρελθόν και το παρόν σου να μιλάνε και εσύ να αναρωτιέσαι για το μέλλον και την αιωνιότητα και τη συνέχεια.
Για αυτό όμως προτιμώ να μιλήσω. Μάλλον τολμώ να το φανταστώ... Θα έχει άφθονες κωλόμπαλες. Δεν θα έχει θέλω και πρέπει. Θα είναι υπέροχο και γεμάτο ήλιο και θάλασσα. Θα είναι εκτυφλωτικά ωραίο. Θα σου φέρνει δώρα. Θα έχει οργασμούς συνέχεια και θα συζητάς μόνο για αυτούς. Θα είναι ατελείωτο. Άπειρο. Θα κυκλοφορεί συνέχεια γυμνό μέσα στο σπίτι. Οι πιο μεγάλοι σου στόχοι θα είναι και οι δικοί του και θα σε περιμένει με τα πόδια ανοιχτά για να σε συγχαρεί. Για χάρη του θα τους πετυχαίνεις όλους. Θα σε γοητεύει ασταμάτητα αλλά θα ξέρεις ότι είναι δικό σου. Δεν θα το πιστεύεις ότι συμβαίνει. Κι αν το πιστέψεις θα σε διαβεβαιώνει ότι θα είναι για πάντα. Θα είναι καβλωμένο όσο δεν μπορείς να φανταστείς. Δεν θα σκέφτεσαι πριν μιλήσεις και θα λες τα πάντα και το μέλλον θα κρέμεται από τα χείλη σου. Γιατί αυτός που θα το καθορίζει θα είσαι εσύ.

Υ.Γ.1 : Το είχα γράψει παλιότερα (Ιανουάριο) που όντως ήμουν χάλια, είπα όμως να πρωτοτυπίσω και να το ανεβάσω τώρα που είμαι καλά και μετά από παρόρμηση του Πανόπτη.
Υ.Γ.2 : Το άρθρο γράφτηκε μετά από ένα τραγικό βράδυ.
Υ.Γ.3 : Πρέπει να εκτιμάμε ότι έχουμε πριν είναι αργά και όποιος και να φταίει να μην ξεχνάμε την αυτοκριτική μας. Γιατί αυτή σε κάνει καλύτερο ώστε να καταλήξεις στο ποθητό μέλλον της 2ης παραγράφου...
Υ.Γ.4 : Τέλος, το έχω καιρό στα πρόχειρα αλλά μιας και έχει σοβαρέψει το θέμα είπα να το ανεβάσω.
Υ.Γ.5 : ΦΙΜΩΣΤΕ ΤΟΝ ΤΖΑΝ'ΕΤΟ...
Υ.Γ.6 : Έτσι γιατί είμαι ο Βασιλιάς των Υστερογράφων.
Υ.Γ.7 : Δικός σας.