Artillery Chronicles: Chapter101-Introduction

Και πάνω που είχαν αρχίσει να μου λείπουν τα Massive Multiplayer Online Role Playing Games (MMORPG όπως wow diablo και άλλα χρονοκαταστροφικά διαβολοκατασκευάσματα) ξεκίνησα ακόμα ένα. Θα εκπλαγείτε με το πόσες ομοιότητες υπάρχουν μεταξύ αυτών και του ελληνικού(και όχι μόνο) στρατού. Για αρχή όλα είναι στη φαντασία σου, μιας και δέν θα υπάρξει ποτέ κάποιος "εχθρός" για να πολεμήσεις στη σκοπιά, αλλα και να εμφανιστεί κάποια στιγμή, τα "μέτρα ασφαλείας" θα εξασφαλίσουν την ασφαλή προσβασή του στα ενδότερα του στρατοπέδου. Long story short, είμαστε διακοσμητικοί και μή παραγωγικοί, ενώ θεωρείται ότι κάνουμε κάτι βαρυσήμαντο.
Θυμάμαι στο wow να παίρνω εντολές και συμβουλές για τον πόλεμο ενάντια στον κακό αρχηγό απο κάποιους "ανώτερους". Τυπάκια που απλά είχαν κάψει το χρόνο τους πιό πολυ απο κάποιους άλλους και φοράγαν γαλόνια για να τα βλέπουν οι υπόλοιποι newbάδες. Και γαμάγανε και δέρνανε... μόνο εντος Azeroth (ο φανταστικός κόσμος που λαμβάνει χώρα ο φανταστικός πόλεμος). Deja Vu?

Σαν να μήν έφταναν όλα, έχουν επινοήσει και κωδικούς επικοινωνίας, έτσι ώστε το απλό μυαλό να μήν μπορεί να καταλάβει τί ενοούν όταν λένε Alpha, Bravo etc, (Ενοούν το γράμμα Α,Β... αλλα please μήν διαρεύσει).
Πάνω σε αυτό πατήσαν και οι newbάδες και επινόησαν μία στρατιωτική αργκό, έτσι ώστε όταν συζητάν για το στρατό μπροστά σε τρίτους, να τους δημιουργούν την αίσθηση ότι μιλάνε για κάτι σοβαρό και ουσιώδες... λέξεις όπως φίδι(τεμπέλης), κουΣου (και σήμερα πχ. 48 και σήμερα), καμπάνα(ποινή), λελές(παλιός), γερμανικό (σκοπιά 02:00-04:00), υπάρχουν μόνο και μόνο για εξιτάρουν τη φαντασία των εκτός στρατου ατόμων. -Μαλάκα ήταν το κωλόψαρο γερμανικό και φίδιαζε και μπουκάρει ο αξυπ για έφοδο και τον καμπανιάζει το μαλάκα. Λές και ήταν κανένας 10 κουΣου και θα τον άφηνε το νέοπα.......

Και συνεχίζοντας αγαπητοί μου νέοπες, το στρατόπεδο χωρίζεται σε 3 κομμάτια. Βουνό (φυλάκιο με λίγα άτομα), θάλασσα(ή αλλιώς μέριμνα, κλασσικό στρατόπεδο με πολλά κηφισιωτόπαιδα), Βάση (Καππανδρίτι, ελάχιστα άτομα επιλεγμένα με προσοχή και φροντίδα. Γιωτόμπαλα σιτιστές και γραφιάδες, ετοιμοι να υπερασπιστούν την πατρίδα, μέχρι τελευταίας ρανίδος του πορτοφολιού του μπαμπά τους)
Παραθέτω μερικές photo απο το φυλάκιο, τη μέρα που έβγαλε ήλιο, για να σας παρουσιάσω το αστείο της υπόθεσης. Όπως πολύ καλά φρόντισε ο ταλαιπωρημένος χορωδός Legend (τα σχόλια δικά σας) να ενημερώσει όλο τον κόσμο για το πόσο βύσμα μπορεί να είμαι,στη μέριμνα συναναστρέφομαι με όλη την κηφισιά και τα βόρεια προάστεια. Φανταστείτε ότι πρώτη φορά, με διόρθωσαν και μου είπαν ότι μένω στο Ίλιον και όχι στα Λιόσια. Ο συγκεκριμένος τυπάκος, έφαγε στο δικό του πλαστικό πιατάκι περιγράφοντας το πόσες αποικίες βακτηρίων έχουν οι δίσκοι. Στο τέλος άφησε το πιατάκι του στο τραπέζι περιμένοντας την αντίστοιχη "κυρία Γιάννα" να έρθει και να του το μαζέψει. Το απόγευμα πήρε έξοδο, έδωσε 30 euro σε ταξί και πήγε να χέσει στα Flocafe...
Οι συγκεκριμένοι "ταλαίπωροι φαντάροι" λοιπόν, είναι υποχρεωμένοι να έρθουν τουλάχιστον 2-3 φορές για υπηρεσία (σκοπιές) στο φυλάκιο που βλέπετε και να κάνουν παρέα σε αυτούς που εθελοντικά πήγαν μόνιμα εκεί για να αποφύγουν την γκρίνια των πρώτων... Με το που πατήσουν το γυμνό απο πέδιλο του σκί πόδι τους επάνω στο χιόνι ,παίρνουν ύφος ετοιμοθάνατου, και αμέσως ξεκινάνε το φίδιασμα. Σε περίπτωση εισερχόμενης αγγαρείας φοράνε το μανδύα του Harry Potter και εξαφανίζονται με ένα κινητό στο χέρι. Εννοείται ότι προτιμάν να πεθάνουν δια λιθοβολισμού παρά να κάνουν μπάνιο για να φύγει η σως μουστάρδας απο το μαλλί. Η ειρωνία είναι ότι με το που κατέβουν στη μέριμνα, εξιστορούν το πόσο δύσκολα και ζόρικα είναι επάνω και πόσα @@ θές για να κάνεις ότι κάναν αυτοί.Εννοείται ότι εκάναν τις πιο πολλές και πιό δύσκολες υπηρεσίες και αγγαρείες. Ο λόγος που δέν ξανανεβαίνουν άγνωστος.

Ευτυχώς υπάρχουν και οι τυπάρες (Βλ. "Δεν έχουν καρδιά κυριε...") και περνάει ο χρόνος με λίγο χιούμορ.

kOOrelia μου καλά μας Χριστούγεννα.
-=panoptiC=-

Περπατώ εις το δάσος

Ούτε εγώ ξέρω πόσο καιρό έχω να ανεβάσω κάτι. Αλλά νομίζω ότι κάτι βρήκα. 

Καλώς η κακώς, μάλλον καλώς, η πατρίδα με έχρισε μάχιμο ή μαχίμι κατά τη γνωστή διάλεκτο. Επίσης, παρόλες τις επικλίσεις της Μαίρης να με φέρει στο Πεντάγωνο η μοίρα και επιλογή μου με ξέβρασε στην γνώριμη Κομοτηνή. Αναφέρομαι σε αυτά γιατί μεταξύ των 'πιστών και φιλότιμων' στρατιωτών που έχουν για ρολόι το θαλαμοφύλακα και λιώνουν στις σκοπιές ξεχασμένοι σαν τσουβάλια με κράνη και ξιφολόγχες αναπτύσσεται ένα υποχθόνιο μίσος για τους Γιωτάδες ή Γιωτόμπαλα και για τους Ευνοημένους ή Βύσματα (στο στρατόπεδο του Μέγα Πανόπτη που είναι όλοι βύσματα δεν θα παρατηρείται τέτοιο πρόβλημα - κωλόβυσμα αν πέρνεις εταπ στη Ριτσώνα δεν σου ξαναμιλάω). Όλες οι κατηγορίες περιέχουν φοβερές προσωπικότητες αλλά κατα τη γνώμη μου οι καλύτεροι είναι οι Γιωτάδες. Αυτοί εφευρίσκουν ένα πρόβλημα για να μην κάνουν υπηρεσίες αλλά το θέμα είναι ότι το παρουσιάζουν τραγικό και πείθονται ότι όντως έχουν πρόβλημα. Πχ δεν φοράω κράνος γιατί με πιάνει ίλιγγος (ντόινγκ), έκανα εγχείρηση στα μάτια (να μην σου τύχει φίλε) - δεν έχω όπλο αλλά παίζω μπάσκετ σε όμάδα, ο χειμωνιάτικος καιρός μου προκαλεί ψυχοπλάκωμα επειδή έχω πολύποδα και δεν κάνω σκοπιά, τρώω τα νύχια μου και έχω υπερβολικό ένζυμο νυχίνης κλπ. 

Με καμπουριασμένη πλάτη από τις μέρες που σέρνω θα σας πω για την παρέλαση κάποιων προσωπικοτήτων που βρέθηκαν μπροστά μου ως τώρα στο στράτευμα. Top 3. 

1. Μα****ης - Το Φάντασμα

Ύψος: 1.60

Βάρος: 55 Κg 

Ελεύθερος από τα πάντα. Επιληπτικός, υποχόνδριος, τραυλός με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Κινείται μεταξύ θαλάμου και μπάνιων. Πλένεται και ξυρίζεται όλη μέρα σε απόσταση 5 cm από τον καθρεύτη. Κανείς δεν ξέρει γιατί υπηρετεί. Όλοι περιμένουν να βγει μια νύχτα με το ξυράφι και να πέρνει λαιμούς με απίστευτη ταχύτητα και μεθοδικότητα από όλους όσους κοιμούνται. Υπ'όψιν ότι απαντάει και μιλάει κατ'επιλογήν μία στις 10 φορές. Εννοείται ότι τρώει μόνος.

2. Ακ***ος - Ο Παλιός Ελληνάρας

Ύψος: 1.70

Βάρος: 120 Κg 

Ελέυθερος όπλου, υπηρεσιών, φυλακίων. Ο τύπος δεν παίζεται. χαχα. Παίζει κλαρίνο, γαμάει τραβέλια, έχει πάρει 3 αναβολές και επιτέλους απολύεται. Το "Έλα που 'σαι" είναι η φράση που χρησιμοποιεί κάθε φορά πριν μιλήσει. Η γκομενά του δουλεύει σε μπαρ στριπτιτζάδικου και την αποκαλεί καριόλα. Ιστορικές ατάκες το ''κόψε, θα σε χύσω με το γάλα'' στο ΚΨΜ ένα πρωί που έπινε γάλα και τον πειράζανε. Μυθομανής. Κάθε φορά η ίδια ιστορία τελειώνει αλλιώς. Παίζει εκατομύρια σε παπατζήδες στο Θησείο. Βρομάει. Έκανε σχέση με μια πουτάνα στην Κομοτηνή. Ο πατέρας του ζει μόνο από το καζίνο και οδηγεί Μερκεντέ όπως και ο ίδιος. Ιστορική η συνομιλία του με υπάλληλο του ΟΣΕ για να κλείσει εισιτήριο επιστροφής όπου τον ρώταγε διάφορα ο υπάλληλος και ο Ακ***ος απαντούσε "απολύομαι, θα έχω μπλε ταυτότητα καταλάβατε;" μέχρι που ο άλλος του το έκλεισε. Σκίστηκε λελε.

3. Τε***ρης - Ο Large

Ύψος: 1.70

Βάρος: 80 Κg

Ελεύθερος όπλου, υπηρεσιών. Ο χαρακτηρισμός Large είναι κατηγορία στο στρατό και πρέπει να παλέψεις για να τον αποκτήσεις. Ο συγκεκριμένος αρχικά είχε όπλο αλλά πήγε να πυροβολήσει έναν Υπολοχαγό στη σκοπιά και του το πήραν. Πέφτει συνεχώς από το πάνω κρεβάτι που δεν εγκαταλείπει. Η μούρη του είναι σκισμένη και μελανιασμένη συνέχεια. Δεν καταλαβαίνεις τι λέει γιατί είναι από τα βάθη των Τρικάλων. Ήρθε εξωτερική έφοδος (οι παλιοί γνωρίζουν) και τους ρώταγε αν είναι εξωτερική. Δεν άφηνε τον Ταξίαρχο να μπεί για επιθεώρηση γιατί δεν είχε ταυτότητα. Ήταν στα αρτοποιεία και έβαζε κορδόνια και βίδες στα ψωμιά για να γελάει. Ξέρει όλα τα φανταροτράγουδα και πάντα κοιμάται στη σκοπιά.

Υπάρχουν πολλοί αλλά βαριέμαι να σας τους περιγράψω όλους. Ένας έχει ψύχωση με μία γάτα. Την ψάχνει συνέχεια, την έχει στον ώμο σαν παπαγάλο και κοιμόταν μαζί της μέχρι που κατουρήσε το σακίδιου του διπλανού. Ένας ΕΠΟΠ Star που βγαίνει ζούλα και φέρνει κονιάκ από το νεκροταφείο δίπλα. Η ΕΠΟΠ Κατερίνα - η μουνάρα που είναι παντρεμένη με μπάτσο και της την πέφτω. Ο πρεζάκιας κολλητός μου - σειρά μου που έχει πάει σε ραντεβού με γκόμενα με γλάστρα με φίκο, ο τρελός Large κψμιτζής, ο χούλιγκαν, ο τούρκος, ο μποξέρ που δεν μιλάει σε κανέναν, και πολλοί άλλοι. 

Όσο για μένα τα λέμε από κοντά στα μπαρ της Πόλης.

ΕΛ ΚΛΑΣΙΚΟ ΝΑΟΥΜΕ...

Λίγες ώρες απέμειναν πριν το μεγάλο ντέρμπι(22:00)ανάμεσα σε Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης στο «Καμπ Νου».Δέκα από τους λόγους που το ισπανικό «classico» θεωρείται το κορυφαίο ντέρμπι του πλανήτη.

1)
-Ρομάριο (Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μαδρίτης, 1994)

Ο Ρομάριο έκανε το ντέρμπι με τη Ρεάλ το 1994 να μοιάζει εύκολο παιχνίδι για την ομάδα του χάρη στο χατ-τρικ που πέτυχε. Η Μπαρτσελόνα σημείωσε συνολικά 5 τέρματα με τον βραζιλιάνο να πετυχαίνει το πρώτο του γκολ στο παιχνίδι με μια πανέξυπνη προσποίηση που δύσκολα θα ξεχάσει ο αμυντικός της Ρεάλ.

2)
-Ρομπέρτο Κάρλος (Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα, 2000)

Ο Ρομπέρτο Κάρλος ήταν σίγουρα ένα από τους καλύτερους παίκτες που έχουν περάσει από τη θέση του αριστερού μπακ στη Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Βραζιλιάνος φημιζόταν για το πολύ δυνατό αριστερό του πόδι. Το 2000 με ένα «κεραυνό» από τα 35 μέτρα πέτυχε ένα από τα ωραιότερα γκολ που έχουν σημειωθεί στα παιχνίδια ανάμεσα στις δύο ομάδες.

3)
-Μαραντόνα (Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα, 1984)

Ο Μαραντόνα μπορεί να μην είχε τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του στα τρία χρόνια που έμεινε στη Μπαρτσελόνα. Παρ’ όλα αυτά το γκολ που πέτυχε στο «clasico» του 1984 στο Μπερναμπέου έχει μείνει στην ιστορία τόσο για την κούρσα του αργεντινού σταρ(50μ.) όσο και για την τρίπλα του στον τερματοφύλακα αλλά κ στον αμυντικό της Ρεάλ.

4)
-Σαντιάγο Αραγόν (Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα, 1990)

Αν ρωτήσεις κάποιον για μεγάλους παίκτες που έχουν πάρει μέρος στο «clasico» λίγοι θα σου πουν τον Αραγόν. Ο Ισπανός πέτυχε ένα πανέμορφο γκολ με μια περίτεχνη λόμπα από τα 50μέτρα στη νίκη των Μαδριλένων με 4-1 στο Μπερναμπέου.Αξίζει να σημειωθεί ότι το γκολ του Αραγόν με αντίπαλο τη Μπαρτσελόνα ήταν το μοναδικό του με τη πρώτη ομάδα της Ρεάλ.

5)
-Ζινεντίν Ζιντάν (Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μαδρίτης, 2002)

Το 2002 οι μισητοί αντίπαλοι της Ισπανίας συναντήθηκαν στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Ζινεντίν Ζιντάν με ένα καλά υπολογισμένο σκαφτό σουτ πέρασε τη μπάλα πάνω από τον Μπονάνο και πάγωσε την Καταλονία.

6)
-Ραούλ Γκονζάλες (Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα, 2002)

Στον επαναληπτικό αγώνα των ημιτελικών του Τσάμπιονς Λιγκ, η Βασίλισσα σημείωσε ακόμα ένα υπέροχο γκολ, αυτή τη φορά με το μεγάλο της σκόρερ, Ραούλ. Ο Ισπανός «άσος» ύστερα από κλέψιμο της μπάλας έξω από τη μεγάλη περιοχή με ένα άπιαστο σουτ έστειλε τη μπάλα στο «παραθυράκι» του Μπονάνο.

7)
-Γιόχαν Κρόιφ(Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα, 1974)

Ο Γιόχαν Κρόιφ αγαπήθηκε όσο λίγοι παίκτες από τον κόσμο της Μπαρτσελόνα. Η αξία αλλά και η προσφορά του Ολλανδού επιθετικού ήταν αναμφισβήτητη. Ο Κρόιφ οδήγησε τη Μπαρτσελόνα στο πρώτο πρωτάθλημά της από το 1960 τη σεζόν 1973/74. Την ίδια σεζόν η Καταλανοί διέλυσαν τη Ρεάλ στο Μπερναμπέου ,5-0, με τον Ολλανδό να πετυχαίνει το ομορφότερο τέρμα του αγώνα αδειάζοντας 3 αντίπαλους αμυντικούς.

8)
-Τσάβι Ερνάντεζ (Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα, 2004)

«Αντιστροφή θέσεων» έκαναν Ροναλντίνιο και Τσάβι το 2004 στο «Μπερναμπέου». Ο Βραζιλιάνος «άσος» της Μπάρτσα κάνοντας μία μαγική πάσα στη πλάτη της άμυνας των Μαδριλένων έβγαλε τον Ισπανό μέσο σε θέση βολής ο οποίος πέρασε τη μπάλα πάνω από τον Κασίγιας χωρίς να το αφήσει το παραμικρό περιθώριο αντίδρασης.

9)
-Ροναλντίνιο (Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα, 2005)

Χάρη στην τρομερή τεχνική του ο Ροναλντίνιο πέρασε τρεις παίκτες της Ρεάλ και με ένα σουτ στη κλειστή γωνία του Κασίγιας ολοκλήρωσε μία εξαιρετική προσπάθεια. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο «Ρόνι» ανάγκασε ολόκληρο το γήπεδο να τον χειροκροτήσει με την ενέργειά του.

10)
-Ζούλιο Μπαπτίστα (Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα, 2007)

Ένα παίκτης που μάλλον στη Μαδρίτη έχουν ξεχάσει ότι πέρασε από τη Ρεάλ, ο Ζούλιο Μπαπτίστα, ύστερα από ένα εξαιρετικό συνδυασμό με το Ρούντ Φαν Νιστελρόι βρέθηκε σε θέση τετ-α-τετ και εκτέλεσε τον Βαλντές.


Οι 29 "προδότες"

1905 Λουσιάνο Λιζ Ράγα Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα
1906 Τσαρλς Γουάλας Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
1911 Αλφόνσο Αλμπένιθ Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
1911 Αρσένιο Κομαμάλα Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
1930 Ρικάρντο Θαμόρα Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
1932 Γιόζεπ Σαμιτιέρ Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
1939 Χιλάριο Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα
1961 Γιούστο Τεχάδα Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
1961 Χέσους Περέδα Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα
1962 Εβαρίστο ντε Μασέδο Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
1965 Φερνάντ Γκοβάερτς Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
1965 Λουσιάν Μιλέρ Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα
1980 Λορένθο Αμαδόρ Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα
1988 Μπερντ Σούστερ Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
1990 Λουίς Μίγια Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
1991 Γκεόργκε Χάτζι Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα
1992 Νάντο Μουνιόθ Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
1994 Ζουλέν Λοπετέγκι Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα
1994 Μίκαελ Λάουντρουπ Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
1995 Ρόμπερτ Προσινέτσκι Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα
1995 Μικέλ Σολέρ Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
1996 Λουίς Ενρίκε Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα
1999 Ντάνι Λάρα Γκαρσία Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα
2000 Λουίς Φίγκο Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
2000 Αλμπερτ Θελάδες Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
2000 Αλφόνσο Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα
2002 Ρονάλντο Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης
2004 Σαμουέλ Ετό Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα
2007 Χαβιέρ Σαβιόλα Μπαρτσελόνα - Ρεάλ Μαδρίτης



αύτα τα λίγα είχα να τονίσω...η συνέχεια επι της οθόνης στις 22:00>>>
ΥΓ. αλλάξτε τις υπηρεσίες!
ΥΓ2.θα είναι πολλά τα γκόλ...

This is not a blog song

Η ολοκληρωμένη ανταπόκριση από την hype -αλλά παραδοσιακά τούρκικη- καινούρια μου λονδρέζικη γειτονιά μπορεί να περιμένει. Και μπορώ να υποσχεθώ πως θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Προς το παρόν απλά δε μπορώ να κοιμηθώ επειδή έφαγα ένα κεμπάπ “ίσως και καλύτερο από του Θανάση - καλά, εντάξει, όχι τόσο, αλλά καλό”. 

Δεν ξέρω αν ακούγομαι τόσο χιουμοριστικά ρηχός: 

Ξέρω όμως ότι αυτό δεν είναι ένα ερωτικό τραγούδι. 

Κι ότι αν είχαμε κάπου πανό, θα έγραφε: Mes Que Un Blog. 

Να παίρνετε τα δύσκολα νούμερα. Με τη διαφορά ώρας θα έχετε πάντα κάποιον να μιλάτε...

  

illusions

ΚΑΛΗΣΠΕΡΕΣ.
Τα πάντα κινούνται μας λέγαν τόσα χρόνια,ναι,μα δεν μας λέγαν για τις παραισθήσεις
όλα συμφωνούν στο ότι ζούμε μέσα σε μια παραίσθηση,μια πλάνη
θέλοντας και μη η κατάσταση στην όποια βρισκόμαστε προκύπτει μέσα από μια ατελείωτη σύγκριση με αυτά τα δήθεν πρότυπα
Πιάνεις τον εαυτό σου να κινείται βάση εικόνων και πραγμάτων που λέγονται ενώ δεν θα το έκανες ποτέ!




Είναι στιγμές που λυγίζεις - σπας και θες να κλάψες δυνατά να σ' ακούσεις,γιατί όλοι πια κλαίμε από μέσα μας.
Οι παραισθήσεις σε κάνουν να πιστεύεις ότι είσαι κοντά σε κάτι,ότι το ακουμπάς(σχεδόν),ότι μπορείς να ρίξεις την πιο όμορφη γυναίκα μέχρι να έχεις την δουλεία(χόμπι) που πάντα ήθελες,δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός η ακόμα μια φορά γραφικός και ανόητος






ξέρεις ?

ελπίζεις ?

φοβάσαι ?

αντιμετωπίζεις ?

είσαι ένας μικρο - μεγάλος ταραχοποιός του εαυτού σου !





Οι συνθήκες είναι πολύ περίεργες παντού σε όλες τις χώρες,οι άνθρωποι πεινάνε και αναζητάνε..μόρφωση,ισότητα,δικαιώματα,παλκα για την πουτάνα την τέχνη που την πηδούνε όλοι σαν να είναι ανήμπορη να δει πέραν αυτού του συμβόλου(€€€)+($$$)=μαλακία


'' ακούμε τις φωνές τις αθλιότητας και πίνοντας σπέρματα αναγκαιότητας,πίστη υπακοή στον μονόδρομο,απάτες προδοσία,υποκρισία κι ομος ζούμε και ονειρευόμαστε
αναπνέοντας δηλητήριο και πίνοντας χρήμα..και φεύγουμε σαν κλέφτες..γιατί?''
(ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ-ΕΙΣΑΓΩΓΗ)






Τελικά είναι ωραία στη ζωή να αποκομίζεις διαρκώς εμπειρίες(καλές - κακές - τραυματικές ...) αλλά το πάν για μένα είναι να μην είναι κατευθυνόμενες .
ΖΗΤΩ ΣΤΟ ΤΥΧΑΙΟ,ΝΑΙ ΣΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙΣ...
ΠΑΨΕ ΝΑ ΘΕΣ ΝΑ ΤΣΕΚΑΡΕΙΣ ΠΡΙΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ !





Το ξέρω πως είμαι άλλη μια φορά αλλλλλόκοτος και οι σκέψεις μου ταξιδεύουν περίεργα και χωρίς να φλερτάρουν με τη συνοχή...αλλά κάπως έτσι δεν είναι και η ζωή...

ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΑΝΑΣΤΑΙΝΕΤΑΙ

Περιεργη περιοδος. η ανεργεια πλησιαζει, ο ερωτας απουσιαζει εδω και καιρο, η πρωτη κριση των 30 μας εχει χτυτπησει για τα καλα την πορτα και πλεον,προσωπικα, συχαθηκα. Δεν παει αλλο. Βαρεθηκα! Για ποσο ακομα θα ζουμε σε μια χωρα που τα παντα γινονται με βισμα τον καθε ηλιθιο; Παντου τυχαρπαστοι,ναι τυχαρπαστοι! Γιατι ετσι οπως εχουν διαμορφωθει τα πραγματα μου ερχεται στο νου η φραση του "εθναρχη" (εκωφαντικα γελια) "στην Ελλαδα οτι δηλωσεις εισαι". Ε οχι!
Απο την αλλη καθομαι και αναρωτιεμαι και σπαω το κεφαλι μου με κομμουνιστικες (παιδικων χρονων αναμνησεις) αναλυσεις για το τι μπορουμε να κανουμε να αλλαξουμε λιγο τα πραγματα και παντα καταληγω στο ιδιο... εδω και εναμιση αιωνα κρατος εν τη γεννεση του...
Και απο την αλλη η Αθηνα καλα κρατει. Στα μπαρ τυχαιοι που γιναν καποιοι σε μια νυχτα, καινουργια στεκια και στουντιος ξεφυτρωνουν σε ανακαινισμενες περιοχες, ο τυχαιος βασιλευει και ο μαλακας κυβερνα.. Κοριτσακια της μιας νυχτας ζουν για την "περιπετεια" και Δον Ζουαν των ριαλιτι... Η κριση κριση και ο Ρεμος Ρεμος
Βασικα απλα θελω να πω οτι θελω να εξαφανιστω... Ισως απλα εχω φρικαρει δεν ξερω...
ελπιζω μονο σε αυτο....

Μια Κυριακή

Πραγματικά, δε νομίζω να υπάρχει μεγαλύτερη κατάρα από το να χρειάζεται να δουλεύεις Κυριακή. Και εννοώ full time. Να μη μπορείς να γευτείς καμιά από τις τυπικές, μικρές χαρές αυτής της ευλογημένης μέρας, που σωστά αποκαλείται “ημέρα του Θεού”. Του Θεού του καλού όμως, εκείνου που έφτιαξε τον καφέ, την εφημερίδα, το Sunday Roast, τον δεύτερο καφέ, τη μπάλα και το σινεμά. Πολύ συχνά η συνταγή περιέχει και hangover, αλλά είναι Κυριακή και δε σε νοιάζει που χάνεις τη μέρα. Γιατί πολύ απλά, η σωστή Κυριακή έχει φτιαχτεί για να χάνεται. Είναι άλλωστε η μόνη μέρα της εβδομάδας που δε σε νοιάζει (τόσο πολύ) να κάνεις σεξ. Εξαιρείται φυσικά το πρωινό... 

Δεν ξέρω ποιες δραστηριότητες έχει επικρατήσει να συνιστούν τον ορισμό μιας τυπικής Κυριακής (μουσεία, οικογενειακό τραπέζι, πικ-νικ, εκδρομή στον Ωρωπό), για μένα όμως είναι οι εξής: καμία δραστηριότητα. Για την ακρίβεια, καμία δραστηριοποίηση. Να επιστρέφεις το βράδυ σπίτι και να μην έχεις κάνει τίποτα άξιο αναφοράς, αλλά να το θεωρείς το καλύτερο που είχες να κάνεις. Μοναδική και πάλι εξαίρεση στον κανόνα; Η μπάλα...

Θα παραβώ τον κανόνα του blog και θα καταχραστώ το χώρο οπαδικά, αλλά είμαι ΑΕΚ και Λίβερπουλ και δε μας νοιάζει εμάς. Ούτε εσείς οι απέξω θα μας καταλάβετε ποτέ, τους φέροντες στην ποδοσφαιρική ταυτότητα μας το συνδυασμό των δύο. Γιατί Σκεπαστή και Kop είναι συνδυασμός που σκοτώνει και σας γράφουμε και στ’αρχίδια μας κι από πάνω. Α, και ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά για τις όποιες βωμολοχίες, αλλά μιλάμε για μπάλα, και εεε, ξέρεις τώρα, εντάξει, ξέρω γω, τι να πούμε δηλαδή, όρχεις? 

Prepare yourselves

Λοιπόν. Συγκατοίκηση με γονείς ξανά. Περαστικός από Αθήνα ξανά. Σε 1 μήνα φαντάρος. Αρκετές ώρες στο εφηβικό δωμάτιο. Απουσία μόνιμης σχέσης. Όλα αυτά με οδήγησαν στο να 'φτιάξω' το δωμάτιο μου. Πέταξα τόνους άχρηστων πραγμάτων, αλλά έπεσα και πάνω σε κάποια άλλα... Πάρτε μία μικρή γεύση από το αρχείο του Legend...

Σπίτι Μούκα

Πάτρα

Ακολουθούν κλάσης ανώτερες πόζες... Δώστε μου χρόνο να scanάρω.

?asleeP

Και είναι πολύ αργά, σχεδόν πρωί και έχετε μείνει λίγοι. Δέν έχει φέξει ακόμα, αλλα ξέρεις οτι οταν φτάσεις σπίτι θα είναι μέρα. Όχι οτι σε νοιάζει, απο συνήθεια κοιτάς την ώρα πλέον. Πέρασες απότομα απο τη φασαρία στο μπάρ, στην ησυχία του αμαξιού. Δέν καπνίζεις και έχεις και κλειστά παράθυρα γιατί κρυώνουν οι πίσω... ναι είναι δυο πτώματα στο πίσω κάθισμα, είχαν ήδη κοιμηθεί όταν κατέβηκε αυτός που καθόταν μπροστά.

Ξυπνάνε κάθε τόσο, μάλλον για πιούνε καμια γουλιά απο τη μπύρα τους, αλλα συνειδητοποιούν οτι έχουμε φύγει απο το μπαρ και ξαναπεύτουν. Λένε και κανένα φθόγγο που και πού. Όχι τίποτα που να βγάζει νόημα, απλά σου θυμίζουν ότι υπάρχουν. Και οδηγάς ήρεμα και χαλαρά.Λές και είναι πιτσιρίκια που όλο το βράδυ φωνάζανε και λυσσάγανε και τώρα που ηρεμήσανε προσέχεις να μήν τα ξυπνήσεις. Και κάπως έτσι είμαστε δηλαδή απλά δέν φοράμε σαλιάρες στα μαγαζιά.
Ώσπου φτάνεις στο κρεβάτι σου, πεύτεις, και καταλαβαίνεις πως κοιμάσαι εδώ και ώρα. Περίπου απο την ώρα που βγήκες απο το μπάρ ίσως και λίγο πιό νωρίς. Απο εκείνο το σημείο που κάθεστε στο σκαμπώ και ξύνεστε και κοιτάτε πέρα δώθε, και που πάς να ανάψεις τσιγάρο άλλα τελικά το μετανοιώνεις. Εκείνο ήταν το σημείο κλειδί. Απο κεί και πέρα τα έκανες όλα μηχανικά. Πρόλαβες και έκλεισες και μάτια πρίν βγεί ο ήλιος... ΠΕΝΑ λέμε!

Καλή φάση
Κoorelia, Αθήνα και έτσι...

HE IS "THE STIG"

'' ΤΑ ΚΑΡΑΒΟΤΣΑΚΙΣΜΑΤΑ ΜΟΥ ΜΗ ΜΕΤΡΑΣ ''

Ένας εκκεντρικός καλλιτέχνης είχε «προβλέψει» ότι θα έρθει η στιγμή που ο καθένας θα ζει τα δικά του 15’ δημοσιότητας..μόλις ξαναδιάβασα αυτή την πρόταση νομίζω πώς δεν θα μπορούσα να αντισταθώ και να μην ανεβάσω ένα άρθρο μετά από μια πολύμηνη απουσία !!! Συν του ότι μετά το αποκαλυπτικοτατο ρεπορτάζ - άρθρο του Ο.Ο.Τ.Μ περί των όνειρο - ερμηνειών (βλ. ονειροκρίτης 2010 ή ρώτα Γιόκαρη.κ) είδα χτες πως ήμασταν πάλι σχολειό αλλά με την τωρινή μας σωματική διάπλαση(μπηχτή στον χονδρό) εκεί στον ευκάλυπτο από πίσω να οργανώνουμε αποχή και να πλακωνόμαστε με την 1η ΛΥΚΕΙΟΥ...(???).

- 'Ώρα :2 28
Κάθομαι και κοιτάω τα κουμπιά στην προσπάθεια μου να δημιουργήσω τις προτάσεις και να γίνω κατανοητός ώστε να αφηγηθώ αυτά που ζώ.(χιλιάδες λέξεις μπερδεμένες)

- Ώρα :2 52
Τελικά όλα είναι μαχη...μαχη-μαχη-μαχη...και σαν γένους θηλυκού..την φαντάζομαι πότε καλοντυμένη και έτοιμη να σου δοθεί - πότε να την χαρείς και να στην φέρει πισώπλατα - πότε να σου κάνει τσαλίμια και στο τέλος να ενδώσει και πότε να φτάσεις στην πηγή και αντι να πιεις νερό..να δεις την μούρη σου να κυματίζει !
Τα λέω όλα αυτά και δεν είναι παροξυσμός..ούτε ότι δεν είμαι καλά..αντιθέτως είμαι μια χαρά άπλα είναι στιγμές που τρέχεις τόσο πολύ..

-για να νοικιάσεις το νέο σου σπίτι και να το διαμορφώσεις

-να βρεις και να αρχίσεις την δουλεία στην σχολή με όλα τα παρελκόμενα

-να έχεις τον μαλάκα τον owner να σου γλυκοκοιτάει την γκόμενα την ώρα των συμβολαίων και να την ρωτάει πιο είναι το αγαπημένο της ποτό?(ο μπέμπης ετών 70 και να πίνει την ίδια στιγμή το λάλα του)

-να μην εχεις internet και να νιωθεις μια νεα εξαρτηση να γενιεται !

-να βγαίνεις την νύχτα να κλέψεις το νέο σου ποδήλατο και ένα ακόμα σορό από μικρο πράγματα που σου γεμίζουν πότε ανιαρά και ανυπόφορα και πότε θαυματουργά το μικρο σου μυαλουδάκι !

Τελικά λέω μήπως..μήπως αντι για 12μηνο για χρόνο να είναι 3μηνο?
αυτό το μαγικό 3μηνο που το λεμε ... ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
ΜΠΑΝΙΟ-ΓΥΝΑΙΚΕΣ-ΠΟΤΑ-ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ???

-Ώρα 4:06

ΥΓ. Δεν θα απολογηθώ γι'αυτην την απραξία μου...ακριβός γιατί αυτό το blog αυτό είναι το μέγιστο προνόμιο που σου δίνει..τον δικό σου χρόνο στον χρόνο και δεν ζητά εξηγήσεις !

ΥΓ2 Στην υγειά μας !

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<ΜΕΓΑΛΕΙΟ>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Agapimeno mou kooreLOLogio
Telos i e3etastiki, ekleisa kai oti anoixtous logariasmous eixa, kai erxomai athens. Isws tis teleutaies 2 meres, na epa8a liga mikra kardiaka... pio kooreli den ginetai.

pepper on the tongue

Nomizw oti to epsaxnes pachylon...

Ξέρω γω εντάξει...

Το παρόν post δεν έχει τη μορφή άρθρου. Βασικά δεν είχα σκοπό να γράψω τίποτα σε μορφή άρθρου, κυρίως γιατί θέλω να φυλάω τις "λέξεις" μου για αλλού, μπας και καταφέρω να τελειώσω το master. Μόλις όμως έπεσε στα χέρια μου η συγκεκριμένη φωτογραφία (σ.σ. credits go to Sotiris B.) σκέφτηκα ότι η μη δημοσίευση της θα ήταν όχι μόνο λάθος και παράλειψη, αλλά ασέβεια προς τον ιερό χώρο του ιστορικού μας blog. Ορίστε λοιπόν:

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

Το παρόν άρθρο απευθύνεται πρωτίστως στον έτερο αρνητή του φετινού καλοκαιριού και συναγωνιστή στην προ 15Αύγουστου μάχη με τη γνώση, Πανόπτη. Οι υπόλοιποι λουόμενοι να διαβάσετε τα ψάρια. Σαν το "Μάντη" του Γκοσινί. 

earworm:
- a song or tune that gets stuck in one's mind and repeats as if on a tape
- an irritatingly catchy tune 
- a portion of a song or other music that repeats compulsively within one's mind, put commonly as "music being stuck in one's head."

Η αναγκη να γεμισω μια λευκη κολλα, η ανγκη να επικοινωνησω, ή απλα οπως ηταν ο τιτλος εκεινου του βιβλιου ή δισκου,δεν θυμαμαι τι, η αναγκη να ονειρευεσαι..
Φρασεις κορυφεων αντρων στοιχειωνουν το κεφαλι μου για ακομα μια περιοδο....
εγω εχω την φωτια και τους οδηγω αλλα δεν ξερω τον δρομο, o.o.t.m.- και μαλλον Νταντε,
there is nothing back in jersey,tom waits, παιξε και χασε και παψε πια να χανεις, Μπεκετ,
η αγαπη ειναι ενας σκυλος απ'την κολαση, Μπουκοφσκι....και παντα μου ερχεται στο μυαλο εκεινη η εικονα που περιγραφει ο χαινερ μυλλερ στις αναμνησεις ενος κλοουν...Μαρί..υπαρχει μια ωραια λεξη:τιποτα.Μην σκεφτεσαι τιποτα. Ουτε τους καγκελαριους ουτε τα ''καθολα'' Σκεψου τον κλοουν που κλαιει μεσα στην μπανιερα και ο καφες του σταζει στις παντοφλες του...
Και πλαι σ'αυτα εγω. Κλεισμενος σε μια ημιτασιον μεζονετα με ετοιμορροπα σεκρετερ απο τα ικεα να παριστανω το χαζο αντικατοπτρισμο των τελευταιων εραστων του παρισιου....
Περνα η ωρα παρεα με τις σκεψεις σου και λιγο αλκοολ, μα θα μου πεις..θα περναγε κι απο μονη της...
Και στην αλλη πλευρα του παραθυρου...
Η θαλασσα και δυο ματια που δυσκολα θα κοιταξεις καταματα..θα σε πνιξουν. Η παραλια και η μπυρα που ζεσταθηκε γιατι η βουτια κρατησε λιγο παραπανω,οχι τοσο ομως ωστε να χαθεις στο βυθο....Βλακειες...Απλα ο ψυχαναλυτης μου κανει διακοπες τετοια εποχη και εγω δραττομαι της ευκαιριας να αποκαλυψω τα ψεμματα που του ελεγα ενα χρονο...ισως και ψεμματα που ελεγα στον εαυτο μου για να πιστεψει εν τελει σε κατι...Να τι παθαινει οποιος μενει πολυ σε ενα μερος. Ομως και που να πας...Βραδιασε..Και οπως καθε βραδυ θα καπνισω το τελευταιο τσιγαρο της μερας και θα πεσω να ειμαι ξεκουραστος για την επομενη...καθε μερα φροντιζω να ξεκουραζομαι για την επομενη...
Δυο τρεις μαλακιες ακομα και τελειωνουμε. Και λιγη ποιηση.............
Σειρα μου...να παιξω
Ας παιξουμε (endgame-beckett)

S.W.E.A.T.

Eimai sti sofita stin a8ina... prepei na exei 40 va8mous edw panw. To anemistiraki tou paliou mou PC akougetai san na me parakalaei na to skotosw, kai egw prospa8w na grapsw oso pio grigora mporw gia na katevw pali sti drosia tou saloniou. Mou 8ymizei poly gymnasio+ pou anevaina na kapnisw kai eprepe na to teleiwsw grigora prin me parei xampari i mana kai tsakw8oume kai den mou dwsei lefta gia Rockwave.
Kai eipa na anevw na grapsw sto agapimeno mou kooreLOLogio oti simera...
pou o pachylon exei genne8lia kai omws einai panepistimio kai kanei diplomatiki, pou o averelegend prepei na einai akoma me8ysmenos apo xtes, pou o Director ka8etai me to gemato glitsa pareo tou sti Zimprakaki kai mpainei sto FB twn prwin tou, pou i katrakyla agnoeitai alla mallon einai kala, pou o Tzanetos einai mia vdomada stin a8ina kai den me exei parei tilefono kai 8a tou spasw ta moutra, kai pou o panOOpTM skeftontai an 8a itan syneto na vgei gia poto kai na min mporei na synnenoi8ei me to RossoPontiako Block/ergasiako perivallon tou tin epomeni mera logo aypnias...
...e simera loipon, einai pempti.

Parte kai tin kalokairini mascot mas na goustarete.

Last Minute

Τελευταία λεπτά στο σπίτι που έκατσα μέσα περισσότερο από κάθε άλλο που είχα. Τελευταίο τσιγάρο. Τελευταία ανάρτηση από το Man του οποίου χρωστάω άρθρο. Φιλιά αδέρφια. Τα λέμε από κοντά...

'' ΤΑ ΓΗΠΕΔΑ ΤΗΣ Ν.ΑΦΡΙΚΗΣ ''

Αρχίζει το ματς... (α' μέρος)

Τα κουρέλια δεν ανασαίνουν ακόμα.

Όλοι έχουμε δει το Απέραντο Γαλάζιο. Κάποιοι από εμάς περισσότερες από 10 φορές. Αυτό όμως που λίγοι ξέρουν είναι ότι η ιστορία είναι αληθινή. Αυτοί οι δύο τύποι υπήρχαν. Η ταινία γυρίστηκε το 1988 αλλά η ιστορία των δύο αντιπάλων-φίλων-συναγωνιστών γράφτηκε τη δεκαετία του '60, του '70 και την αρχή του '80.

(Mayol - Enzo)

Ο Jacques Mayol ή αλλιώς The Dolphin Man γεννήθηκε το 1927 στην Κίνα με γαλλική ιθαγένεια. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που καταδύθηκε στα 100 μέτρα με μία ανάσα. Το 1983 σε ηλικία 56 χρόνων καταδύθηκε στα 105 μέτρα και αυτό ήταν και η βαθύτερη βουτιά της ζωής του. Βοηθός του σε αυτήν την ιστορία - κάτι σαν προπονητής του - ήταν ένα δεφλίνι που λεγόταν Clown. Τον έμαθε να κρατάει την ανάσα του περισσότερο, να βελτιώσει την υδροβιότητα του και τελικά να γελάει υποβρυχίως. Επίσης σε μία βουτιά του στα 101 μέτρα οι χτύποι της καρδιάς του μειώθηκαν από 60 σε 27/λεπτό. Αυτό το αντανακλαστικό παρατηρείται μόνο σε υδρόβια θηλαστικά όπως δελφίνια και φάλαινες. Ο Mayol ανέπτυξε τη θεωρία του Homo Delphinus στο ομώνυμο βιβλίο του που αναλύει την σχέση του ανθρώπου με τη θάλασσα, την πιθανή υδρόβια καταγωγή του και γράφει ότι κάποια μέρα οι άνθρωποι θα κρατάνε την ανάσα τους για 10 λεπτά και θα κολυμπούν στα 200 μέτρα (και δεν έπεσε έξω εφόσον το ρεκόρ άπνοιας έχει φτάσει τα 11.5 λεπτά και το ρεκόρ βάθους τα 214 μέτρα). Ο Mayol το 2001 αυτοκτόνησε δια απαγχονισμού όπως είχε προδιαγράψει στην ταινία του.

Το άλλο μεγάλο κουρέλι της ελέυθερης κατάδυσης της εποχής, ορκισμένος αντίπαλος και καλύτερος φίλος του Mayol, ήταν ο Enjo Maiorca. Γεννημένος το 1931 στις Συρακούσες της Ιταλίας ήταν ο πρώτος άνθρωπος που καταδύθηκε στα 50 μέτρα χωρίς αναπνευστικά βοηθήματα. Η βαθύτερη βουτιά του ήταν στα 101 μέτρα ξεπερνώντας αυτήν των 100 του Mayol. O Maiorca ζει και κολυμπάει ακόμα.

Αυτοί οι δύο τύποι αντάλαξαν το παγκόσμιο ρεκόρ κατάδυσης περισσότερες από 10 φορές πιέζοντας τους εαυτούς τους στο όριο. Αφού ισοφάρισαν στα 101 μέτρα τελικός νικητής αναδύχτηκε ο Mayol με τα 105 μέτρα. Η γιόγκα και οι άλλες τεχνικές που ανέπτυξαν χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα.

(Umberto Pelizzari)

Η ελέυθερη κατάδυση έχει γνωρίσει άλλο ένα παρόμοιο ζευγάρι. Τον μεγάλο κουβανό Francisco 'Pipin' Ferreras (στα ισπανικά Iron Man έμαθε να κολυμπά 5 χρονών σε μια σπηλιά με καρχαρίες) και τον ιταλό Umberto Pelizzari. Γεννημένοι το 1962 και το 1965 αντίστοιχα δεν έχουν κοινές φωτογραφίες. Και αυτοί οι δύο έγιναν ταινία το 2001 με το 'Ocean Men: Extreme Dive'. Όλη την δεκαετία του 90 αντάλλασαν το παγκόσμιο ρεκόρ συνεχώς. Τελικός νικητής αναδείχθηκε ο Pipin αφού το 2003 κατέβηκε με μία ανάσα στα 171 μέτρα. Αυτό το ρεκόρ κρύβει μια τραγική ιστορία. Η γυναίκα του Pipin, Audrey Mestre ήταν ελεύθερη δύτρια. Το 2002 προπονούταν στον Άγιο Δομίνικο υπό την επίβλεψη του άντρα της. Σε μία βουτιά της πανέμορφης Audrey στα 171 μέτρα δεν άνοιξε το μπαλόνι ανάδυσης και ανασύρθηκε στην επιφάνεια νεκρή 9 λεπτά μετά από τα χέρια του Pipin. Ένα χρόνο μετά ο άντρας της έγραψε το ρεκόρ που εκείνη δεν κατάφερε να τελειώσει. Πολλοί είπαν ότι ο Pipin έφταιγε και ότι μπορεί να ήταν δολοφονία γιατί την ζήλευε. Κατέληξαν ότι ήταν ευθύνη του Pipin που αμέλησε να γεμίσει το μπαλόνι με αέρα αλλά ότι δεν έγινε με βούληση. Γράφτηκε βιβλίο για την υπόθεση με τίτλο 'The Last Attempt'.

(Pipin - Audrey)

Στην ελέυθερη κατάδυση μετά την παρούσα αυτοδυναμία του Αυστριακού Herbert Nitsch ένα νέο παρόμοιο ζευγάρι φαίνεται να παρουσιάζεται για να συνεχίσει αυτές τις παρανοϊκές μάχες κατάκτησης του βυθού που εναντιώνονται στη φύση και οδηγούν το σώμα και το μυαλό σε παραλογισμό. Ο γάλλος Guillaume Nery και ο νεοζηλανδός William Trubridge. Γεννημένοι το 1982 και το 1980 αντίστοιχα αναμένεται να γράψουν άλλη μία περίεργη ιστορία στις θάλασσες του κόσμου. Παραθέτω τα βίντεο και κλείνω.

“One day babies of the future will be reconnected to the aquatic evolutionary past. They will be totally in harmony with the sea and diving and playing at great depth with their marine cousins, holding the breath for a long period of time and giving birth in the sea even in the presence of dolphins. Homo Delphinus is not just a concept.”

ΣΦΥΡΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ''ΑΠΟΛΥΤΗ ΜΠΑΛΑ ''

Καλησπέρα καλησπέρα,

Το... Παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου αρχίζει !
Είμαστε 10 μέρες μακριά από τη σέντρα.Οι ομάδες είναι έτοιμες να μπούν στο μεγαλύτερο,πιο δύσκολο, πιο ανταγωνιστικό και ψυχοφθόρο δρόμο με όραμα τον μεγάλο τελικό !

Ολόκληρες ομοσπονδίες,ομάδες,προπονητές(ιατρικα επιτελεια-τακτικες) και παίχτες ρίχνονται στο γρασίδι και η ηδονή της απόλυτης ποδοσφαιρικής πανδαισίας είναι εδώ.

Γυναίκες στα όρια παράκρουσης και απόλυτης απαξίωσης απο τους άντρες τους...αλλά και το ένωμα των λαών υπο τους ήχους των αφρικάνικων μουσικών σε όλο του το μεγαλείο...στάδια γεμάτα απο χρώματα και δεκάδες εθνικότητες.

Ερωτήματα όπως αν τα μεγάλα ονόματα θα φανούν αντάξια,ταλέντα νέα που θα κάνουν τη διαφορά και μεγάλες ανατροπές είναι μερικά απο τα υπέροχα πράγματα που θα γεμίζουν πληθωρικά τις μέρες-τα απογεύματα μας και τις νύχτες με κουβέντα και ποτά(βλ. πωπω...μαλάκααα τι έβαλε,είναι θεοόοος,τους έσφαξε) όπως και οι μεγάλες κόντρες στις παρέες για τις ομάδες που υποστηρίζουν...

Τέλος κλείνοντας θέλω να πώ τους 5 λόγους μου γι'αυτό το '' ΜΟΥΝΤΙΑΛ ''

1) Βασικός λόγος και θα το θυμάμαι για πάντα είναι πώς ξεκινά 12 ιουνίου...την μέρα των γενεθλίων μου !

2) Διοργανώνεται στην Αφρική !

3) Συμετοχή της Ελλάδας 2 φορά στην ιστορία της(μακάρι να είναι πιό αξιοπρεπείς και να βελτιώσουμε το 0-10 στα γκόλ....και να πάρουμε έστω 3 γαμημένους απο του κουτσούς ψευτο-κορεάτες)

4)Αργεντινή και τι Αργεντινή...με κόουτς ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ '' ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ '' και τους κοντοπύθαρους διαβόλους του για να πάρει την κούπα και σαν προπονητής

5)Για όποια μικρομεσαία χώρα κάνει το κάτι παραπάνω και αλλάξει την ιστορία καβλώνωντάς μας γι'άλλη μια φορά(βλ.καμερούν,ελέφαντες,αλγερινούς βομβιστές και Γκάνα)

Group A

Team
South Africa
Mexico
Uruguay
France

Group B

Team
Argentina
Nigeria
Korea Republic
Greece Group C Team England USA Algeria Slovenia Group D Team Germany Australia Serbia Ghana Group E Team Netherlands Denmark Japan Cameroon Group F Team Italy Paraguay New Zealand Slovakia Group G Team Brazil Korea DPR Côte d'Ivoire Portugal Group H Team Spain Switzerland Honduras Chile Καλή απόλαυση λοιπόν... ΥΓ. ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΤΑ ΧΑΡΤΑΚΙΑ PANINI ! ΥΓ2.ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ... ΥΓ3. ΕΧΩ ΦΑΕΙ ΞΥΛΟ ΑΠΟ ΜΑΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΚΛΕΨΑ ΤΟΥ ΞΑΔΕΡΦΟΥ ΜΟΥ ΤΟ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΩ ΟΣΑ ΛΕΙΠΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ...(μουντιάλ '94-παναγούλιας-τσιαντάκης-μήνου...) http://www.youtube.com/watch?v=sAH-Wi2rAVU ΥΓ.(απαραίτητο απ'όλους) Αναρτήστε στα σχόλια μέχρι 2 ομάδες που υποστηρίζετε,μια δυνατή και μια για έκπληξη. [{θέλω πολυ να δω τις ομάδες που θα διαλέξεις Πανόπτη(όχι σε παρακαλώ Ονδούρα) !!!}] (Κατρακύλα αν και γυνή...μπορείς κ'εσύ να ψηφίσεις...) ΠΑΜΕ...