Είσαι αναγνωρισμένος προπονητής στη χώρα όπου εργάζεσαι και κατά γενική ομολογία συμπαθής στην πλειονότητα του κόσμου.
Θεωρείσαι δικαίως ένας από τους πλέον επιτυχημένους στη θέση σου, πιθανότατα ο δεύτερος καλύτερος που έχει περάσει ποτέ (με ενστάσεις που φτάνουν μέχρι και την πρωτιά).
Έχεις οδηγήσει την Εθνική ομάδα μιας επιεικώς μέτριας ποδοσφαιρικά χώρας στην τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, το οποίο μάλιστα διεξάγεται στη χώρα όπου το ποδόσφαιρο είναι εξίσου σημαντικό όσο το οξυγόνο.
Κοινώς, έχεις βάλει στη βαλίτσα τα καλά σου και ετοιμάζεσαι να πάρεις μέρος σε μια από τις μεγαλύτερες γιορτές του πλανήτη (καθότι επαγγελματίας στο χώρο).
Και μια μέρα μετά την ανακοίνωση της αποστολής, λίγες εβδομάδες πριν μια συγκυρία κατά την οποία το χειρότερο σενάριο σε βρίσκει αποκλεισμένο μεν, αλλά με χαβανέζικο πουκάμισο και κοκτέιλ στην Κόπα Καμπάνα, εσύ αποθανατίζεσαι σε συνέντευξη σου έτσι:
