I AM THE FUCKING LEGEND

Αδέρφια έχω πάθει ερωτικό Hangover... Θα αρχίσω να γράφω για πουλάκια, κελαηδήματα και αστέρια. Έχω πάθει πριαπισμό και έχω συνεχές ηλίθιο βλέμμα. Δίπλα μου έχω πάντα τον Σπύρο Παπαδόπουλο να με ρωτάει ''Τι έγινε ρε παιδιά;'' και εγώ του απαντώ δεν ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι για άλλη μια φορά είμαι άτυχος...

Τα λέμε από κοντά γιατί μετά το πάρτι το μπλογκ είναι διάσημο. Θα το επισκέπτονται όλοι κάθε Χριστούγεννα για να δουν τη μέρα και το μέρος της σύναξης των κουρελιών.

Yours to the end.

LET'S DO IT

GALA XRISTOUGENNA!

(To parakatw keimeno eklaph apo th fodra tou sakakiou tou Legend ligo prin prolavei na to typwsei se xiliades antitypa se ena magazi me psilika sta Galavryta)


Odhgies pros kalesmenous:

- Parakaleiste na valete oloi ta gala sas.
- Na kalesei o kathenas apo 2-3 parapanw atoma? Gia elate sta sygala sas...
- Ypenthymizw se olous pws prepei na symperiferontai me galosynh, dioti sto “party” tha parevriskontai epishmoi kalesmenoi opws o Galatrava, o Galamoukhs, h Eva Gailh k o polyagaphmenos mou kathigitis kyrios Galaitzhs.
- H eisodos den tha epitrapei se opoion prohgoumenws exei mageirepsei galamarakia thganhta kai myrizei tsikna.
- Epishs apagorevontai oi xeirapsies me ekeinous twn opoiwn ta skylia exoun galazar.
- Protimatai o metriopathis enthousiasmos en opsei ths synanthshs, kathoti opou akous polla kerasia krata kai mikro galathi.
- Epishs, an tyxei kapoios k vrei to asma “galarei o Zeppos kai vgazei galamaria” na to ferei, giati to psaxnw kairo kai exw etoimasei figoura.
- Telos, o pio galontymenos tha kerdisei ena taksidi sta ekswtika galapagos.

Filika, gala na perasete!

Karelia

-Λίγες μέρες πριν έρθω Αθήνα, θα υμνήσω την απέραντη πλήξη που μου προκαλεί αυτή η σκατόπολη, με την εν συντομία εξιστόρηση του απογεύματός μου-
Έχοντας αποφασίσει σήμερα να μήν ασχοληθώ άλλο με πυρηνικές αντιδράσεις που συμβαίνουν σε εκγεφάλους, ξεσκόνισα λίγο τη μουσική στο PC...
Έπεσα πάνω σε Φινλανδικό LowBap(?!) που μου είχε στείλει ένας φίλος (επιστήθιος, ξέρετε, εχουμε φάει ψωμί και αλλάτι μαζί). Ένα απο τα κομμάτια που μου κίνησε το ενδιαφέρον, είναι και αυτό που ακούτε. Αφού το άκουσα δυο τρείς φορές, παρατήρησα κάτι ενδιαφέρον: το αλμπουμ, το λένε Via Karelia.
Η λέξη και μόνο με έκανε να ψάξω να βρώ τί ρόλο βαράνε τα "καρελια" στη Φινλανδική LowBap σκηνή :)
Μου έκανε εντύπωση και είπα να το μοιραστώ μαζί σας. Δέν ξέρω αν ήδη το γνωρίζατε και αν ήταν τοις πασοι γνωστό, αλλα σε περίπτωση που δέν ήμουν ο μόνος αστοιχείωτος, Καρέλια είναι μια περιοχή 172,400 km2 ανάμεσα σε Ρωσσία και Φινλανδία!!! (Wikipedia για περισσότερες πληροφορίες).
Πέραν αυτού δέν γνωρίζω για τί μιλάει το συγκεκριμένο κομμάτι (Περιμένω μετάφραση απο τον φινλανδο lowbaper)
Αυτά! (että kaikki!)
ΥΓ. Θέλω στο Blog να έχουμε επισκέπτη απο το Респу́блика Каре́лия (Karelia Republic)
Άν δέν γίνεται, τότε να πάμε εμείς εκεί ρε παιδια...

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΟΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΩΝΑΖΟΥΝ...ΩΣ ΕΔΩ!

6-12-2009....ΣΗΜΕΡΑ ΕΚΛΕΙΣΕ ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝ ΨΥΧΡΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ,ΕΙΜΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΕΡΓΑ...ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΩ,ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟ ΠΩ....ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΩ ΤΕΤΡΙΜΕΝΟΣ,ΝΑ ΠΩ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΙΡΟΛΑΤΡΗΣΩ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ,Ο ''ΚΥΡΙΟΣ''-ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΣ,ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ,ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΣΕ ΤΙ ΧΩΡΑ ΖΟΥΜΕ....ΠΩΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΜΑ....ΝΙΩΘΩ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ....ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΦΤΥΣΩ!ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ...
ΤΙ ΝΑ ΘΙΞΩ.....

ΤΗΝ ΣΑΠΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΓΟΝΑΤΙΖΕΙ ΚΑΙ ΑΣΕΛΓΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ?

ΤΟ ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΑ ΤΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΕΚΛΕΚΤΗΣ ΚΑΣΤΑΣ?

ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ Σ'ΑΥΤΟ ΘΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ?

ΤΗΝ ΑΝΟΡΓΑΝΩΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΝΑ'ΝΑΙ?

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟ....ΤΡΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΦΕΞΑΛΑ...
ΠΡΩΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΤΙΤΛΟΣ!

Ο ΠΡΟΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΛΕΕΙ....ΠΩΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ....ΑΚΟΜΑ ΓΕΛΑΩ,ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΝΑΦΕΡΩ ΜΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΕΙΞΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝΙΣΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΜΕΤΑ ΡΕ ΑΝΘΡΩΠΕ ΑΛΛΑ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΩΡΑ....ΤΟ ΠΑΡΟΝ!

ΔΕΝ ΘΑ ΒΑΛΩ ΚΑΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΝΕΝΟΣ...ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΟΜΟΡΦΟ,Η ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΛΚΥΣΤΙΚΟ....ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΩ....ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΜΕ ΚΑΤΙ...ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ!

ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΑΣ ΛΗΘΑΡΓΟ...
ΤΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΜΑ ΣΙΩΠΟΥΜΕ,ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ,Η ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΣΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ....ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΒΟΛΕΥΕΙ!

ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΠΡΟΤΡΟΠΗ..........ΤΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΟΙΑΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΜΑΣ!.............ΤΩΡΑ..................................................ΤΩΡΑ..............................ΤΩΡΑ.................................................ΤΩΡΑ..........

ΘΕΛΩ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ...ΑΠ'ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΩΛΟΚΡΑΤΟΣ!
ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑ ΜΟΝΟ ΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ,ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ!

ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΘΩ!

Αρκετά

http://www.youtube.com/watch?v=E00_YtrCzco

Φίλε Averel και υπόλοιποι παιδικοί μου φίλοι. Ο χρόνος με πιέζει αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ. Η απάντηση στη φλωριά που αναφέρεσαι βρίσκεται στο παραπάνω link (δεν μπορούσα να το ανεβάσω). Όσο για το πάρτυ πρέπει να υπάρξει κανονισμένη ανοιχτή συνομιλία μέσα στην επόμενη εβδομάδα γιατί ο σημερινός τιμώμενος του koorelia θα βρίσκεται στην Βαρκελώνη εντός ΠΣΚ. Πρέπει να συζητήσουμε...για την επιτυχία του πάρτυ οργίων που ετοιμάζεται..

ΥΓ: Τζανέτο αν είχα λίγο ακόμα χρόνο στη Barca θα ξεφτίλιζα την Αυστρία στο counter και από εκεί. Ούτε καν στο βάθρο δεν θα καθόσουν.

24 Hour Paqui People

Φτιάξτε καφέ, θα πλατιάσω.
Καταλάβετε με koorelia, έχω καιρό... Έχω όμως και Ίντερνετ πλέον και μπορώ να τους κοιτάω όλους ισότιμα σε τούτη την πόλη. Κάτι τέτοιο άλλωστε μαθαίνω και στο σχολείο κάθε μέρα, ότι δηλαδή βαδίζουμε προς το να ζούμε ηλεκτρονικά και άρα ένοιωθα κάπως μειονεκτικά χωρίς το πολύτιμο αγαθό. Και πιστέψτε με, δε μπερδεύομαι καθόλου όταν χρησιμοποιώ τη λέξη "σχολείο" και όχι "σχολή", με βάση τουλάχιστον το πώς έχουμε μάθει τόσα χρόνια να αντιλαμβανόμαστε την (τεράστια στην ελληνική γλώσσα) απόσταση μεταξύ των 2 αυτών συγγενών λέξεων. Τόσο διάβασμα σε καθημερινή σχεδόν βάση έχω να κάνω από τις Πανελλήνιες (διευκρίνιση προς Τζανέτο: "Πανελλήνιες" ήταν εκείνες οι μοναδικές μέρες στη Λεόντειο που καθόσουν πίσω από τον συνονόματο σου Αντώνη). Σημαντική διαφορά; Τότε μπορούσα να καπνίζω...

Ακόμα δεν έχω καταλάβει την προσέγγιση που κάνουν οι άνθρωποι εδώ σε ότι αφορά στο θέμα "τσιγάρο" (χοντρέ cheater- αναγνώστη μην παίρνεις το γνώριμο διδακτικό σου ύφος ΚΑΙ πίσω από την οθόνη). Ανάβεις τσιγάρο και παραπάνω από τους μισούς σε κοιτούν με μισό μάτι, το σβήνεις κάτω και αισθάνονται ότι τους βρωμίζεις την πόλη. Αναγκάζεσαι να καθίσεις έξω παρά το κρύο και η σερβιτόρα (διευκρίνιση προς όλους: σερβιτόρα= ΟΧΙ αυτό το πανέμορφο πλάσμα που έχετε συνηθίσει να έρχεται και να ρωτάει "τι θα θέλατε") πάλι αναρωτιέται γιατί ζητάς το τασάκι ενώ βλέπει πως δε μασάς τσίχλα. Ακόμα και τις βραδινές -ξεχάστε τις πρώτες πρωινές- ώρες, όταν είσαι λίγο εύθυμος μετά τις πολλές pints και θες να βγεις έξω να ανάψεις το 6ο-7ο καρελάκι της μέρας, σου βάζουν στάμπα για να μπορέσεις να ξαναμπείς μέσα. Καπνίζεις; Σταμπάρεσαι αδερφέ, είσαι στιγματισμένος...

Ταυτόχρονα όμως: δεν κοιτούν με μισό μάτι όσους μεθυσμένους κυκλοφορούν μετά τις 9 και κάτι, είτε φωνάζοντας δυνατά και συχνά απειλητικά σε όποιον τυχαίνει να περάσει δίπλα τους είτε ξερνώντας πάνω στο παπούτσι σου σα να μην τρέχει τίποτα. Τα ξερατά για εμάς τους Λονδρέζους δεν αποτελούν στοιχείο βρωμιάς για την πόλη σαν το τσιγάρο, όπως άλλωστε και το να πετάς κάτω το περιτύλιγμα από οτιδήποτε τρως στο δρόμο. Και είσαι μαλάκας αν αναρωτιέσαι γιατί δεν υπάρχουν κάδοι- ασφαλώς γιατί υπάρχουν οι τρομοκράτες που πριν από 7 χρόνια μας έβαλαν βόμβα σε public bin. Γι' αυτό εξάλλου έχουμε και από 3-4 κάμερες μέχρι και στο πιο μικρό στενάκι της πόλης, οργανώνουμε περιπολίες κατοίκων για να καρφώνουμε το γείτονα μας επειδή γαμάει καλύτερα από μας και μας ενοχλεί που η γκόμενα του κάνει φασαρία όταν βογκάει και επίσης έχουμε νόμους ακόμα και για το μέχρι πόσα σκυλιά επιτρέπεται να βγάζεις βόλτα (http://news.bbc.co.uk/1/hi/england/london/6439581.stm). Και μη μου κουνιέσαι και πολύ, γιατί είμαι Αυτοκρατορία.

Και τι λέει ο χρησμός; Ότι η Αυτοκρατορία θα πέσει όταν πετάξουν και φύγουν τα κοράκια από την αυλή του London Tower. Έτσι κι εμείς τους κόβουμε τα φτερά τη στιγμή που γεννιούνται, έτσι διατηρούμε την ψευδαίσθηση ότι παραμένουμε ακόμα Αυτοκρατορία. Όχι πως η Αγγλία δεν παραμένει κάτι σαν τέτοια, εδώ και σε άλλα 2-3 σημεία παίρνονται όλες οι αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή της υπόλοιπης ηπείρου- το βλέπεις και από τα κτίρια αλλά και το πώς τρέχουν οι ντόπιοι συμπολίτες μου στην καθημερινότητα τους. "Μυρμήγκια της υπερδύναμης" είχε γράψει ο γείτονας Legend και δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο... Όπως το μυρμήγκι μαθαίνει να ακολουθεί μια ρουτίνα για το υπόλοιπο της ζωής του, αντίστοιχα κι εσύ απαγορεύεται να βλάψεις τη ρουτίνα ενός Άγγλου. Οι απαρχές της καπιταλιστικής γραμμής παραγωγής (κατάτμηση- καταμερισμός της εργασίας) έχει γίνει και ο τρόπος ζωής τους, μαθαίνοντας τους να κάνουν συγκεκριμένες κινήσεις από τις οποίες αν και αποκλίνεις τους δημιουργείς black-out, πελαγώνουν και αδύνατον μετά να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Δουλεύω στη ΒΤ (όλοι υποθέτω μάθατε πλέον τι είναι): Έχω μάθει ότι για να ανοίξεις τηλεφωνική γραμμή πρέπει να είσαι Άγγλος. Δεν είσαι Άγγλος; Πρέπει να μένεις 2 χρόνια στο σπίτι που κατοικείς. Μόλις μετακόμισες; Crashαρε ο τύπος, game over, blue screen. Και το κυριότερο: 2 ΧΡΟΝΙΑ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΔΕ ΘΑ ΕΙΧΑ ΒΑΛΕΙ ΤΗΛΕΦΩΝΟ???

Αλλά και κάπου εδώ αρχίζουν να μη σε απασχολούν ιδιαίτερα όσα γράφω παραπάνω. Γιατί ακριβώς αυτός ο άνθρωπος δε μπορεί να καταλάβει ότι ακούγεται παράξενο να σου λέει ότι έπρεπε να κατοικείς τουλάχιστον 24 μήνες στο σπίτι που θες τη γραμμή- γραμμή επικοινωνίας με την πρότερη ζωή σου εν προκειμένω. Sorry if I caused you any inconvenience... Έτσι έχει μάθει ότι λέει ο κανονισμός. Και αν καταλάβεις ότι απλά δεν πρέπει να διαταράσσεις τη σχέση του με τον κανονισμό, εκεί το πράγμα αρχίζει να σ’αρέσει. Όσο δε γίνεται να μάθεις ποτέ αυτή την αχανή πόλη, άλλο τόσο δε γίνεται να μην τη συμπαθήσεις. Εκεί που έχεις σπαταλήσει 3 μέρες βρίζοντας τους για συγκεκριμένα πράγματα, γίνεται κάτι εντυπωσιακό και σου αναιρεί τα επιxειρήματα. Και ίσως γι’ αυτό και τελικά να απορρίπτεις το ενδεχόμενο να τολμήσεις να πεις ότι δε σου αρέσει: επειδή σου παρέχει τη δυνατότητα να δεις αυτό το ¨εντυπωσιακό¨ να συμβαίνει και σε συχνότητα πολύ μεγαλύτερη από σχεδόν οπουδήποτε αλλού.

Δεν ξέρω αν μπορώ να αιτιολογήσω την παραπάνω μου πρόταση, δε μπορώ να τη στηρίξω με επιχειρήματα μάλλον. Θα ρωτήσω τους γείτονες μου στην ευρύτερη περιοχή του Bethnal Green (“Χαρούμενη Γωνιά” η μετάφραση στα Κέλτικα- πρέπει να έπιναν πολλά ναρκωτικά αυτοί οι τύποι που την είδαν χαρούμενη) μπας και απαντήσουν: Τους Κινέζους ράπερ, τους Ινδούς μπουρναζιώτες, τους μαύρους γκάνγκστερ, τους πάντα ανοιχτούς και πάντα δυο-δυο πάκηδες, τους κυνικούς Άγγλους που πάντα έχουν χρόνο για λίγο black humour, τους Μπαγκλαντεσιανούς με τα φορέματα τους, τα μεθυσμένα τσουλάκια που σου ζητάνε τσιγάρο πιάνοντας σου τον πούτσο και μετά φασώνονται με το γκόμενο τους. Θα τους ρωτήσω, αλλά μάλλον δεν θα καταλάβω τίποτα από αυτό που θα μου απαντήσουν. Και δε μπορείτε να φανταστείτε πόσο πλάκα έχει αυτό...

Πάντως koorelia, είναι ωραία τελικά εδώ. Ασχέτως αν δε γίνεται να μην τους βρίσω. Το αποζητούν κι οι ίδιοι άλλωστε αυτό, μιας και θέλουν να ξέρουν ότι ξεχωρίζουν. Γι’ αυτό και τα κάνουν ΟΛΑ ανάποδα...

Μικρά Συμπεράσματα από το London

-Food ✔, English Food ✓, Good English Food ✖, Tasty English Food= δεν έχει βρεθεί ακόμα σύμβολο που να μπορεί να σταθεί δίπλα σε αυτή την πρόταση.
-Δεν είναι ότι το Λονδίνο είναι βροχερό, οι υπόλοιπες πόλεις του κόσμου απλά έχουν, εεεε, πως το λέτε μωρέ αυτό εκεί το κίτρινο πράγμα? Ααα, ήλιο...
-Σας παρακαλώ επίσης, μην ξανακούσω τη φράση “Μετρό στην Αθήνα”,
-Ούτε “δε μπορώ να έρθω εκεί ρε μαλάκα, είναι μακριά”.
-Πώς δεν τρακάρουν έτσι όπως οδηγούν (όχι μόνο το look right, γενικότερα), πώς δεν τρακάρουν????????
-Ψέματα είναι αυτά που ξέραμε τόσα χρόνια για τους Χιώτες, οι Πακιστανοί πάνε δυο-δυο.
-Επίσης, παιδιά, δεν θα το πιστέψετε! Οι Πακιστανοί εδώ δε ζουν στα φανάρια, μένουν σε σπίτια!!!
-Εκτός του ότι είναι πάντα ανοικτοί και σε σώζουν... Και δεν εννοώ στο να πάρω adaptor για να φορτίζω το κινητό στο αυτοκίνητο ή καλάμι ψαρέματος στις 3 Γέφυρες.
-Το ξέρατε ότι στο Bangladesh δε μένει κανείς? Είναι άδεια η χώρα, εδώ είναι όλοι. Και μπορείς πολύ εύκολα να τους πετύχεις- απλά σηκώνεις το χέρι σου σε ένα ΤΑΧΙ.
-Ξέρατε ακόμα ότι μόλις μια μαύρη γεννιέται της κολλάνε επάνω της ένα υπέροχο κώλο? Όσο άσχημη κι αν έχει βγει η υπόλοιπη.
-Το όνομα του φίλου Κινέζου chun-lee-hao-chung-chi-ling-mao-kung μπορεί πολύ απλά να συνοψιστεί στο εξής ένα: Τom.
-Τι κρύβεται κάτω από μια μαντήλα? Συνήθως ένα i-pod nano, ένα i-phone και ένα ζευγάρι πολύ ακριβά σκουλαρίκια.
-Δε διαφωνώ, τα μπαρ που έχουμε στο Αthens δεν υπάρχουν σε κανένα σημείο της Ευρώπης τελικά. English pubs όμως έχει μόνο στην Αγγλία, δεν αντιγράφονται...
-Φράση που πρέπει όλοι να μάθετε πριν έρθετε: One (two-three-four-etc) pint of beer. Any beer. Θα βρεις κάποια να σ’ αρέσει πιο πολύ από τις υπόλοιπες 10 ωραίες.
-Μόνο εδώ μπορούσε να έχει γεννηθεί το ποδόσφαιρο, believe me...
-Δεν ξέρω πώς ακριβώς μπορώ να το πω, γιατί κάθε φορά που ασχολούμαι με το θέμα με πιάνει πανικός. Θα αναφέρω απλά τη λέξη λοιπόν: ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ.


ps1: Είναι πολλά ακόμα που θα μπορούσα να γράψω αλλά μέχρι κι εγώ ο ίδιος με βαρέθηκα.
ps2: Δεν είναι ότι ξέχασα να αναφερθώ στο θέμα “γυναίκα”. Επίτηδες το άφησα απ’ έξω. Γιατί πολύ απλά θέλει δικό του άρθρο, ίσως και μεγαλύτερο από αυτό...

Γράφτηκε ΠΑΝΩ στη μπάρα

Δεν ξέρω πόσο καιρό υπάρχει, έχω εκπλαγεί. Πιστεύω ότι μας αντιπροσωπεύει.
Προτείνω να γίνει το επίσημο τραγούδι μας.
Να προσθέσω ότι ο ίδιος καλλιτέχνης έχει γράψει και το θρυλικό "She's fat, im drunk, it's on!"
Το κατέβασα και θα το βάλω και στο mp3 να το ακούω στο λεωφορείο!
Goodnites Koorelia

'' AFRICA 2010 ''

'' ΤΟ...ΟΤΤΟ..μπιάνκι σε νέες περιπέτειες ''

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια..η απαισιοδοξία υπήρχε και μάλιστα σε όλο της το μεγαλείο,μάλλον λίγοι πίστευαν στην ανατροπή..στο διπλό! Ήμουν κ'εγώ ανάμεσα σ'αυτούς...και δικαιώθηκα

Είναι από τις ελάχιστες φορές που μου άρεσε το παιχνίδι της εθνικής και δεν άρχισα να σιχτιρίζω όλα τα άγια και για την ώρα που χάνω..θέλω να έχω εικόνες όπως και το '94....καλοκαιρι....ολοι έξω με τα σώβρακα,με ξαπλώστρες και ομπρέλες στις γειτονιές με τηλεοράσεις υπερυψωμένες σε αυτοσχέδιους μηχανισμούς...μπύρα άφθονη στα χέρια και σούσουρο μέχρι τελικής!

Περιμένω λοιπόν πλέον με αγωνία την πολυποθετη...ΣΕΝΤΡΑ...!

Το 100ο παιχνίδι του Οτο Ρεχάγκελ στον πάγκο της Ελλάδος συνδυάστηκε με την παρθενική του συμμετοχή στα τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου. Με γκολ του Δημήτρη Σαλπιγγίδη το αντιπροσωπευτικό μας συγκότημα νίκησε 1-0 την Ουκρανία στο και θα βρεθεί του χρόνου στο Μουντιάλ της Ν.Αφρικής για δεύτερη φορά μετά το 1994. Στο 2ο γκρουπ δυναμικότητας η ελληνική ομάδα!

Τα πανηγύρια των διεθνών, το κλάμα του Σεφτσένκο και το «Final Countdown» που έπαιζε στα μεγάφωνα του «Ντόνμπας Αρίνα» συνέθεσαν την εικόνα μετά το σφύριγμα της λήξης του Πορτογάλου ρέφερι. Η Ελλάδα....στο Μουντιάλ!

Οι συνθέσεις:
Ουκρανία (Μιχαϊλιτσένκο): Πιάτοφ, Κόμπιν, Κατσέριντι, Κούτσερ, Ρακίτσκι, Τίμοστσουκ, Μίχαλικ (65' Γκάι), Αλίεφ (57' Σελέσνιοφ), Γιαρμολένκο (69' Σέφτσουκ), Σεφτσένκο, Μιλέφσκι.

Ελλάδα (Ρεχάγκελ): Τζόρβας, Βύντρα, Σπυρόπουλος, Κυργιάκος, Μόρας, Παπασταθόπουλος (29' λ.τ. Πλιάτσικας), Κατσουράνης, Καραγκούνης, Σαμαράς (63' Γκέκας), Σαλπιγγίδης, Χαριστέας (71' Τζιόλης).
Διαιτητής: Ολεγκάριο Μπενκερένσα (Πορτογαλία)

http://www.youtube.com/watch?v=iqQZvXkN8kM .......gooooooooooooaal !!!

Ατάκες ΡΕΧΑΓΚΕΛ:

* "Τα αγάλματα των προπονητών τα φτιάχνουν από χαρτόνι, για να μπορούν να τα κάψουν γρήγορα".

* "Η Μπεάτε γνωρίζει μέχρι πού φτάνουν τα όριά μου και εγκαίρως θα με ειδοποιήσει να αποσυρθώ".

* "Με τη Μπεάτε συζητώ ακόμη και αγωνιστικά θέματα. Αλλωστε όπως λέει η ίδια: Εγώ παρακολουθούσα μπάλα, πολύ πριν γνωρίσω τον Οτο!"

* "Δεν θα με εξουσιάζει εμένα η δικτατορία των media!"

* "Κάποτε κυκλοφορούσα με τζιν, τώρα δεν διανοούμαι να τα φορέσω".

* "Τα αποδυτήρια είναι η όασή μας. Ξένοι μπορούν να μπουν μόνο μετά από μία κατάκτηση τίτλου".

* "Γελάω με τους επικριτές μου που λένε ότι δεν κάνω καλή προπόνηση.*

"Βασιλιάς Οτο; Δεν με ενοχλεί αυτή η προσφώνηση. Ομως δεν είμαι βασιλιάς, ούτε ο Μπεκενμπάουερ είναι αυτοκράτορας".

* "Σε μένα ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Αρκεί να κάνει αυτό που θέλω εγώ".

* "Τα χρήματα δεν βάζουν γκολ".

* "Ευτυχώς που πέρασα από την Μπάγερν Μονάχου και είδα και την άλλη όψη του νομίσματος. Ημουν ιδεαλιστής, τώρα είμαι ρεαλιστής".

* "Δεν μ' ενδιαφέρει αν οι παίκτες τρώνε χάμπουργκερ ή πίνουν Κόκα Κόλα, αρκεί να κερδίζουν!" (χαχαχαχα......)

* "Πριν το Euro 2004 οι ταξιτζήδες με αντιμετώπιζαν σαν έναν απλό επιβάτη. Μετά, δεν με έχουν αφήσει να πληρώσω".

* "Αν βάλω πέντε ταλέντα στην ενδεκάδα και χάσω σερί αγώνες, τότε οι φίλαθλοι θα μου πετάνε λουλούδια μαζί με τα βάζα!"* "Δεν υπάρχει δίκαιο ή άδικο, σωστό ή λάθος. Υπάρχει το τελικό αποτέλεσμα".

Πότε θα κάνει Ξαστεριά

Λοιπόν. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που δεν θα πάω μόνος μου στην πορεία του Πολυτεχνείου μετά από 15 χρόνια. Λέω μόνος μου γιατί πιο παλιά με πήγαινε ο πατέρας μου και οι παππούδες μου. Άνθρωποι που με τη σειρά τους, μαζί με άλλους αγωνιστές, πολέμησαν για τα ιδανικά τους κάτω από τις συνθήκες που επέβαλε του καθενός η γενιά. Άνθρωποι που σήμερα αποκαλούνται ξεχασμένοι και παραδομένοι. Ποιος όμως οδήγησε εμένα σε αυτή την αλλόκοτη φάση που λησμονάω τέτοια μέρα την Αθήνα; Ήταν αυτοί και οι συναγωνιστές τους που κάθε χρόνο έστριβαν από την Βασ. Σοφίας τραγουδώντας ''Πότε θα κάνει Ξαστεριά''. Αυτοί που στη συνέχεια πέρναγαν κοπανώντας χέρια, πόδια, τύμπανα και φωνάζοντας συνθήματα για τα παρακράτη και την καταστολή έξω από την Πρεσβεία των Υπαίτιων για τα Δεινά του κόσμου. Υπαιτίων θωρακισμένων στη νομιμότητα του αστικού κράτους που έχτισαν και στον κατασταλτικό μηχανισμό που τους προφυλάσσει χτυπώντας και σκοτώνοντας τα ''αδέρφια'' του. Οι Υπαίτιοι και η πλαστή τους αφθονία, έστω και για λίγο, φοβούνται, τρέμουν και απειλούνται βλέποντας χιλιάδες να τους μισούν. Οι Υπαίτιοι που συνέχισαν να κυβερνούν και μετά τη Χούντα.
Την ίδια Πορεία ακολουθεί με τη σειρά της και η δική μου η γενιά, Εμείς. Εμείς που παράγουμε αυτή την αφθονία και που είμαστε μετά τη Χούντα. Που όταν μουρμουράμε ''Πότε θα κάνει Ξαστεριά'', τραγουδάμε με χαμόγελο γιατί πάντα έρχεται. Απλά η γενιά που θα την ζήσει πρέπει να είναι καλύτερα ετοιμασμένη από τις προηγούμενες. Και ετοιμάζεται και ωριμάζει μόνο κάτω από επαναστατικές συλλογικές διαδικασίες και πράξεις. Που το άτομο και ο εγωισμός του υποβιβάζεται στο μεγαλείο του συνόλου. Σαν Εμάς.
Αυτή η μέρα ανήκει στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα και όσοι είναι εκεί το ελάχιστο που έχουν να κάνουν είναι να πάνε στην πορεία και αν δεν αλλάξουν κάτι, δεν θα μπορούν να αλλάξουν το αίσθημα πληρότητας και καθήκοντος όταν γυρίσουν το βράδυ στην καθημερινότητα τους. Έτσι για να δώσουν και σε μας μια γεύση. Γιατί κάθε ερώτηση έχει απάντηση...





Υ.Γ.: Τι κάβλα είναι αυτά τα βιντεάκια; Να πάει να γαμηθεί και το Lecture, δεν πάω...

'' δειαλειμα για διαφημησεις ''

Με αφορμή την εν λόγο ημέρα και το κείμενο του Ο.Ο.Τ.Μ.....παρασυρθηκα μέσα στα γεγονοτα...νευριασα...γελασα ειρωνικα...θυμιθικα...στενοχοριθικα...μνημες...για πάντα νωπές!!!δύσκολο πράγμα στις μέρες μας η αλλαγή..μάθανε οι λαοί στην συνήθεια..στην εξομάλυνση και σε άλλες χαζές και δυστυχώς ανούσιες πολιτικές ξύλινες αναφορές...με τα λύπης αλλά και επαγρύπνησις .Τζανετος...


ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ και πάλι θα συμμετάσχουν χιλιάδες, πολλοί περισσότεροι από τότε, ελεύθεροι αγωνιζόμενοι φοιτητές, ελεύθεροι αγωνιζόμενοι Έλληνες και της δράσης εναντίον της, επίσης πολλοί περισσότεροι από τότε, "φρουροί" του Εξουσιαστή. Πιστέψτε με ποτέ δεν κατάλαβα την διαφορά μεταξύ ενός Δυνάστη κι ενός Εξουσιαστή, γι' αυτό και μοιραίως ποτέ δεν κατάλαβα την διαφορά μεταξύ ενός Ήρωα κι ενός Αλήτη - Αντιεξουσιαστή - Αναρχικού που βγαίνει στους ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ... Αυτός ίσως να ήταν και ο λόγος που ζήτησα την βοήθεια του άλικου...
ΑΚΟΥ ΜΙΧΑΛΗ...Νοέμβρης και δέκα επτά, πρέπει για να μιλήσω;Ή μήπως από σεβασμό θα πρέπει να σιωπήσω;Και τι να γράψω άραγε; Για το Πολυτεχνείο;Μήπως το καταντήσανε το θέμα αυτό γελοίο;Να πω γι' αυτούς στη φυλακή που τ' ακριβοπληρώνουν;Ή για τους άλλους, στη βουλή, που το εξαργυρώνουν;Ψωμί, Παιδεία, Λευτεριά να βγω και να φωνάξω ή να χωθώ στο σύστημα κι ότι μπορώ ν' αρπάξω;Όσοι με τις αξίες του τότε γαλουχηθήκαν,για μια πεντάρα οι πιο πολλοί μήπως ξεπουληθήκαν;Λέτε να εμφανίστηκαν τόσοι πολλοί «κουμπάροι»,γιατί από χρόνια σίγησε το σαρανταπεντάρι;Λέτε να είναι η σιωπή χρυσός, όπως μας λένεή με αυτή βολεύονται πάντα αυτοί που φταίνε;Μήπως ο φόβος τελικά τα έρημα φυλάεικαι η Δημοκρατία μας κατά διαόλου πάει;Πού είναι η ισότητα; Ποιά η Δικαιοσύνη;Υπάρχει κάτι υγιές, όρθιο να 'χει μείνει;Τα κεκτημένα μιας ζωής απεμπολούνε τώρα.Ειν' η χειρότερη γενιά που πέρασε απ' τη χώρα.Ήτανε αντιδραστικοί «κωλόπαιδα», «αλήτες»και γίνανε παχύδερμα «φιλήσυχοι» πολίτες.Δηλώσανε υπακοή «πιάσαν» την ευκαιρίακι από το «περιθώριο» πήραν την εξουσία. Για να χαρούν τ' αφεντικά βάζουν λυτούς δεμένουςτους νέους να κρατήσουνε βωβούς κι υποταγμένους.Με στόμφο τώρα ομιλούν, τους λένε να λουφάξουν, αλλιώς τους μπάτσους αμολούν τα «νόμιμα» να πράξουν.Οι νέοι τότε ελπίζανε, τώρα απελπισμένοιτα βλέπουν μαύρα γύρω τους, νοιώθουνε προδομένοι.Αισθάνονται αδιέξοδο και κάτι να τους πνίγεικαι αντιδρούν που τα καλά απολαμβάνουν λίγοι.Τους επιβάλουν την σιωπή, καλλιεργούν τον τρόμο,μα Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΙΔΕΩΝ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟ.άλικος "

Always there reminding you to live...

Είμαι κλασμένος. Είχα να βγω καιρό λόγω εργασίας που έχω να τελειώσω αύριο. Πήγα στη συναυλία που τα έσπασε. Ο Βαγγέλης(παιδικός φίλος του πατέρα μου) μου είχε πει να πάω χύμα να δώσω φιλιά στην ξαδέρφη του, Ελληνίδα Σύζυγο του Τραγουδιστή-Θρύλου της Πόλης. Να της φωνάξω ενώ έπαιζε πλήκτρα live. Δεν μπόρεσα, δεν το έκανα. Πάω για μπύρα ένα 15' περπάτημα από εκεί με πεσμένη διάθεση για διάφορους λόγους. Γυρνώντας 3 ώρες μετά σε ένα στενό κοντά στο σπίτι μου πετυχαίνω τον Μ. Smith με την γυναίκα του, Έλενα. Μιλήσαμε και Γελάσαμε... Θα πάω και αύριο. Μου είπε να με βάλει στη λίστα, εννοείται ότι είπα όχι. Γελάω ακόμα με το πόσο Ωραία και Αναπάντεχη ώρες ώρες είναι η Ζωή...

καταγγελια αισχους!!!

ποσο ακομα αγαπητοι φιλοι θα φτιαχνουμε μαγαζια;
μολις επεστρεψα απο μια κουρελοβραδια γκολ απο το γνωστο και μη εξαιρεταιο μας μπατμαν..
το οποιο ακουσον ακουσον εκανε ανακαινηση!!!!ναι κυριοι (χαχαχα..για το κυριοι)!!! ξεχαστε το μπατμαν που ξερατε!!! οι σημαιες και η ξυλινη οροφη αντικατασταθηκαν απο εξαερισμο και λευκο ταβανι τα ξυλινα τραπεζια απο μπαρα και καθρεφτες και η αξιαγαπητη κουρελομπαργουμαν απο μια αλλη...
ευτυχως ακομα διατηρει την παλια καλη καμμενη πελατεια του και το μουσικο του σουρρεαλισμο αλλα οι αλλαγες με τρομαζουν για το ποσο ακομα, οφειλω να ομολογησω κρυφα!!!

SYNADHSH STO LONDINO....

H MOIKANA EPISTREFEI....MONO GIA PERIORISMENES EMFANHSEIS!!!
2-8 NOEMVRIOU STO LONDINO...LIGOSTA TA ENEPOMINADA EISHTHRIA...
PAREA ME TIN THRILIKH XOREFTRIA TOY...
TO KOMATI AFIEROMENO STOUS ANAGNOSTES...

PS...ANAMENO ODIGIES PROSANATOLISMOU...

Χ Π

Το πρώτο είναι που θα έστελνα. Αλλά ανακάλυψα ότι υπάρχει μια βιομηχανία που κρύβεται πίσω από τα γενέθλια. Ακούστε τα όλα... Και ένας να πιει και για μένα (όσο θα έπινα).







http://www.youtube.com/watch?v=hWbs1VgTkhk

http://www.youtube.com/watch?v=hU6WF7s8RDw

http://www.youtube.com/watch?v=n1GIHYJXb-U&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=KC7cqT4XSRs&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=5TfVyHnSe-U&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=b2wnhQQ3peo&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=BOn0L58I69s&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=de5F99uout4&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=jl2EsEJwoz8&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=3u5G9eeQ7G0&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=PyS6medKZtg&feature=fvw

Definitely Yours
The Legend.

Ο καθείς και το "κανάλι" του...

Μάγκες, ο hyper-δόκτωρ απεφάνθει!
"Θα μπουκώνεις ένα χάπι για το υπόλοιπο της ζωής". Ξέχασα να ρωτήσω την εκτίμησή του για αυτό το "υπόλοιπο" αλλά καλύτερα.....στα παπάρια μου! Υπερτασικός και με τη βούλα λοιπόν.....και χωρίς αιτία!

Από τη μία χαίρομαι που τελείωσε μια περίοδος με ατέλειωτες σκέψεις, εξετάσεις, φοβίες και "φανταστικά" συμπτώματα. Από την άλλη πρέπει να συνηθίσω την pill era που ξεκινά. Αυτό που όμως που κατάλαβα πλήρως σε τούτη τη/την *[επίθετο]* ζωή είναι ότι ο καθένας τραβάει το κουπί του. Άλλος έτσι, άλλος αλλιώς, γενικά όμως δύσκολο, στις περισσότερες περιπτώσεις. Το έβλεπα διαρκώς γύρω μου αλλά δεν το είχα συνηδειτοποιήσει. Τα θεωρούσα πιο απλά τα πράγματα. Μην ανησυχείτε, δεν θα χρειαστώ ακόμα prozac όπως άλλα k00relia, μόνο το χάπι της πίεσης......για την ώρα....
Τέλος, φέτος θα είναι η πρώτη φορά που σε πρωτοχρονιά θα τσουγκρίσω με νόημα και όχι μηχανικά το "πάνω απ' όλα με υγεία".

Προσέχετε μαλάκες!

*Βάλτε όποιο νομίζετε ότι της ταιριάζει

Στην αρχή κάναμε όλοι ότι στηρίζουμε την United. Μπαίνει το μπαλάκι και ο "Γενναίος" σηκώνεται σιωπηλά, σφίγγει τις γροθιές του και μουγκρίζει. Μέσα στην pub 50 οπαδοί του μεγαλύτερου συλλόγου του κόσμου και του καμαριού της πόλης σιωπούν και τον κοιτούν. Ακολούθησαν φωνές, μπινελίκια και χτυπήματα στα τραπέζια στη συνέχεια του αγώνα. Σε αυτήν τη διάρκεια παρουσιάζονται κρυφά και πονηρά χαμόγελα στον περίγυρο του μαγαζιού μεταξύ 10 ανθρώπων. Ο Γενναίος μπροστάρης κοίταζε μόνο την οθόνη. Μόλις μπαίνει το δεύτερο γκολ αφού η ατμόσφαιρα είχε ηλεκτριστεί σαν πυλώνας μεγάλης τάσης, οι 10 χειροκροτούν σιωπηλά (και εγώ ένα παλαμάκι) και μαλάκες σηκώνονται σφαίρα παίρνουν τα παλτά και πούλο (μαζί και εγώ λόγω του παλαμακίου). Οι μπράβοι μπαίνουν στην pub, ο Γενναίος είχε παρκάρει ακριβώς απέξω και έφυγε σαν αστραπή, εμείς ένα γρήγορο χαμόγελο και πούλο σχεδόν τρέχοντας και οι κανίβαλοι να σπρώχνουν τους πορτιέρηδες για να βγουν. Καβάλησα τα μεγάλα κυβισμού πόδια μου, χάθηκα στα στενά και ήρθα εδώ για να σας περιγράψω...

Δικός σας
The Red Legend.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

Thanks Captain !

"Αιώνια πιστός δεν γίνεται αλλιώς, Φράγκι θα είσαι για πάντα αρχηγός"

A story from Gangester.

Λοιπόν αδέρφια είμαι στη reception του τρίτου κατά σειρά ξενοδοχείου που αλλάζω. Έχω καιρό να γράψω, για αυτό και θα είμαι περιεκτικός. Στην αρχή περνάς μία κρυάδα. Στη συνέχεια αισθάνεσαι λίγο σαν τους πατριώτες που τη δεκαετία του '60 μαζεύονταν στο αεροδρόμιο του Σικάγο για να παρακολουθήσουν την απογείωση των αεροσκαφών της Ολυμπιακής και κλαίγανε. Μετά αισθάνεσαι λίγο υποανάπτυκτος βλέποντας την εδώ κατάσταση => Μείωση Αυτοπεποίθησης => Γνωστά συναισθήματα μαλάκυνσης και σκέψης των αιωνίων πουτάνων που σε ξέχασαν κλπ. Αργότερα όμως αδέρφια όπως κατάλαβα λίγο πριν, καταλαβαίνεις ότι όλα αυτά είναι μια υπέροχη βιτρίνα ένας καθρεύτης που σπάει και η τελειότητα τσαλακώνεται. Όλοι οι προηγμένοι με σκυμμένα τα κεφάλια δουλέυουν σαν τα σκυλιά για κάποια πολυεθνική καθημερινά και ακατάπαυστα. Παραμυθιασμένα από τις προσφορές και το υψηλό βιοτικό επίπεδο της ασφάλειας, της μόδας και του φαίνεσθαι. Ευγενικά, κλειστά, μπλαζέ, σνομπ και εργατικά, τα μυρμήγκια της υπερδύναμης τυπικότατα σε εξυπηρετούν και σου απαντάνε σε όλες σου τις απορίες - αρκεί - να μην βγουν από το πρόγραμμα και από αυτό που είναι ρυθμισμένοι να κάνουν, γιατί τότε θα σου πουν : κάνε restart για να συνδεθείς στο internet, κάνε 7 γύρους στα κτίρια για να βρεις τελικά τον έναν που μπορεί να σε βοηθήσει... κ.α. που θυμίζουν την Ελλαδίτσα. Έτσι ο Πρώτος Πολίτης της Ηπείρου φτάνει στο Σαββατοκύριακο... Ντύνεται, στολίζεται, μεθάει, ξερνάει και πλακώνεται. Και οι κοπέλες ντύνονται, στολίζονται, μεθάνε, ξερνάνε θηλυκά στα πόδια σου, σηκώνουν το φόρεμα τους και κατουράνε ευγενικά στα πόδια σου και μετά πηδιούνται με μια γεύση από ξερατό, ιδρωμένο άρωμα και κατουρημένο μακιγιάζ. Τουλάχιστον οι ευγενείς δεν καπνίζουν μέσα στα μαγαζιά... Επαναστατούν και χτυπιούνται μεταξύ τους γιατί ο μηχανισμός του συστήματός τους, ακόμα και ο καιρός τους, ποτέ δεν τους άφησε να δουν διέξοδο και να χτυπήσουν αυτό που τους διατηρεί αξιοθρήνητα υποτακτικούς και ξεγελασμένους. Τουλάχιστον στην Ελλάδα κάποιοι το βλέπουν. Και ας πέρνουν μικρό ποσοστό.

Υ.Γ1.: O.o.t.m. θα σου πάρω μπλούζα Nothern Soul.
Y.Γ2.: Θα γράψω και άλλο άρθρο που θα υπερασπίζομαι τον Αγγλικό Λαό και τις Υπέροχες Γυναίκες του.
Υ.Γ3.: Πρέπει να μιλήσουμε μήπως γυρίσουμε μαζί από εδώ για Χριστούγεννα.

Πάντα Δικός Σας.

'' ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΡΟΛΟ'Ι' ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙΟΥ ''

Το λοιπόν..φεγγαράδα βόλτα η παρέα στις πόλεις της Ευρώπης,διασκορπισμένοι παντού ζητώντας και ζώντας την περιπέτεια κ το καινούριο..το άγνωστο η το γνωστό-φοβιστικό συναισθημα...ΑΘΗΝΑ-ΠΑΤΡΑ-ΛΟΝΔΙΝΟ-ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ-ΣΑΛΤΖΜΠΟΥΡΓΚ...ομως δεν ζούμε μόνο γιατί αναπνέουμε αλλά γιατί θέλουμε την γεύση αυτή,ηδονιζόμαστε με την μυρωδιά της...ανατριχιάζουμε με το νεύμα της κ την γυρεύουμε διακαώς..πλέον την έχουμε στριμώξει μα δεν είναι αυτός ο σκοπός..το να την πιάσουμε αλλά να την ζήσουμε..να την χαζεύουμε ελεύθερη να πλανάται και να μας κάνει σκέρτσα όταν μας κοίτα..ξέροντας πως την βρήκαμε!Την βλέπω και νιώθω περήφανος για κάθε καμένη,ηλίθια,ανώριμη μα αληθινή μου επιλογή.Δεν ήμασταν ποτέ οι ''τύποι-ευκαιριακοί''...πάντα για έναν σκοπό,για ένα λόγο με πολλά παράπλευρα θέματα..έτσι λοιπόν πολυμορφικοί κουρέλιδες διασκορπιζόμαστε μαζεύουμε και ξανασισπηρωνώμαστε ανα πάσα ώρα κ στιγμή!ΣΤΙΓΜΗ...για αυτή την γαμημένη λεξη...ολα!...ΗΛΙΑ ΡΙΧΤΟ.'' Τα κύματα της σιωπής χαϊδεύουν τα κύματα του αλαζονικού καραβιού δημιουργώντας συνθήκες όμορφες για να βρει το λιμάνι του...κ'εκείνο θα συνεχίσει την πορεία του προς το άγνωστο..προς το παρόν..το τώρα! '' Τα μαλλιά είναι το ρολόι του κεφαλιού..κλείνοντας πάντα άναρχα και χωρίς γιατί και κλάψες..λέω πως αν αρχίσεις να προσθέτεις σίγουρα θα αφαιρείς..γιατί το ένα άκρο ψάχνει το άλλο,λίγο πριν κλείσει ο κύκλος και αρχίσει ο χορός,που γέννησες απρόσμενα με κίνηση κόφτη και διαρκείς,σκαμπανεβάσματα και τρέμουλα,κραυγές..για να φανεί η ακινησία πρέπει να κινηθείς!είσαι ακίνητος επειδή όλοι γύρο σου κινούνται ή είσαι ακίνητος επειδή κινείσαι ενώ όλοι στέκονται..ή είσαι ακίνητος επειδή κινήθηκες ή μετά θα κινηθείς;

ΚΑΙ Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ 2...

ΠΡΩΙΝΟ 5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2009

ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ

Γι'αυτό το πρωινό που μας βρίσκει ξαπλωμένους σ'ένα κατάστρωμα
να κοιτάμε τα φώτα στο λιμάνι που ποτέ δεν φτάνουμε.
Χωρίς όνομα.
Με τον πρώτο ανθό που κόψαμε
και τα επόμενα φώτα που θα σβήσουν.

Μια επιστροφή, ένα νέο ταξίδι, ένα παλιό λιμάνι και η βαλίτσα πάντα έτοιμη για ένα νέο προορισμό..
Μια νέα αρχή και εμπρός για νέες ήττες για νέεσ συντριβές που λέει και το άσμα των παιδικών μας χρόνων..(αν και οι πιθανότητες εχουν αποδείξει ότι δεν είναι και πάντα τόσο νέες, ελπίζουμε ομως παντα)....
Καλό μας χειμώνα και καλά μας ταξύδια και φέτος

Saluting with respect.

Πολυαγαπημένοι και ταυτόχρονα πολυάριθμοι αναγνώστες μας....
Λυπάμαι πολύ που σας κρατήσαμε τόσο καιρό χωρίς μια ωραία (και τεράστια) φωτογραφία σαν χαλί για το σήμα-κατατεθέν πλέον kOOrelia(c) . Δικαιολογημένοι όσοι αγανακτήσατε, αλλα υπήρχε λόγος: ειναι η φύση του κουρελιού. ΒΑΡΕΘΗΚΑ να ψάχνω μία top φωτό, για την περίοδο λίγο μετά την εξεταστική, και λίγο πρίν τις διακοπές! Όσες φορές έκατσα με τον φραπέ μου (...ναι, πίνω τους καφέδες που φτιάχνω) και έψαξα wallpaper για το blog, δέν βρήκα κάτι που να με ενθουσιάσει, και όταν βαρέθηκα να ψάχνω, απλά το έκλεισα. Είμαι ειλικρινής.
Περνώντας στο κυρίως θέμα του post, σήμερα τα χαράματα είχα ενα conference-call με την αποστολή μας στην αντίπαρο η οποία μας έστειλε σημαντικές πληροφορίες. Συνοπτικά σας αναφέρω τα σημαντικότερες, τις οποίες θα σας συνδέσω συνειρμικά:

• Βρέθηκε ακόμα ένα εγκεκριμένο απο την kOOrelia(c) κέντρο διασκέδασης. Χαρακτηριστικα του, ανοίγει όταν τα άλλα κλείνουν και κλείνει όταν το φώς του ήλιου επισκιάζει την DISCOBALLα
• Που σημαίνει ότι παίζει μουσική δεκαετίας 80+ και σερβίρει Μπόμπες!
• Που σημαίνει ότι ο Legend γύρισε σπίτι πιάνοντας το στομάχι του και λέγοντας "ποοοοο"
• Που σημαίνει ότι και οι άλλοι έγιναν κουρούμπελα μεταξύ αυτών και ο Pachylon ο οποίος έχει εξαιρετικές αντοχές στο ποτό (δια της μεθόδου δεν-πινω)
  
• Που σημαίνει ότι ήταν μία σωστή κουρελοβραδυά που όλοι έφυγαν χαζοχαρούμενοι
  
• Που σημαίνει ότι στη λήξη της ο Averel θα έστελνε μύνημα στον Πανόπτη για να σημειωθεί στα πρακτικά.

• Που σημαίνει ότι έπρεπε να γίνει το προαναφερθέν Conference-Call στις 6.30 το πρωί.

Μέσα στο τέλος του Αυγούστου θα σας δώσουμε και φωτογραφικό υλικό μαζί με ακόμα περισσότερα πιπεράτα details για το πώς περάσαμε τις διακοπές μας! (Σημειώνω ότι η εκμάθηση ξένων, ασιατικών γλωσσών, και η αποστήθηση εκφράσεων απο λεπτεπίλεπτους τύπους που ακούν στο όνομα Ali, Ahmed, Ahmar και άλλα τέτoια, θεωρείται απο μερικούς η αρχή των διακοπών!)

Over and out
-=Panoptis=-

Περιμένοντας...

Περιμένοντας τον Πανόπτη να τελειώσει και να μας ανταμείψει με μία γαμάτη φωτογραφία που θα σημάνει το τέλος της εξεταστικής και την αρχή του καλοκαιριού...(ήταν υπόσχεση μετά από ένα μπουκάλι καλού ουίσκι και ενός δεύτερου που μάλλον ήταν το χειρότερο του κόσμου σύμφωνα με την επώμενη μέρα)

Περιμένοντας την πίεση του Πάχυλον να πέσει...

Περιμένοντας το καθιερωμένο πλέον άρθρο του Γιάπη o.o.t.m. για το καλοκαίρι...

Περιμένοντας τη μπουκαπόρτα να ανοίξει...

Περιμένοντας τον Άβερελ να την ρίξει...(αν η Dominatrix του τον αφήσει)

Περιμένοντας την ιστορική και παρθενική εμφάνιση του Κουρέλιεφ...

Περιμένοντας το παρεό γνωστού και μη εξαιρετέου γύφτου...

Περιμένοντας το Πτυχίο και τη Μητρόπολη μαζί με τις υποσχέσεις της...

Περιμένοντας για άλλη μια φορά τη Γυναίκα της Ζωής μας...

Περιμένοντας τη θάλασσα και το γαμημένο το Καλοκαίρι με όλα του τα ακόλουθα και επακόλουθα...

'' ΑΠΑΛΟΤΗΣ...ΜΗΔΕΝ''

ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ...ο τζανετος και παλι μαζι σας,εκπεμπουμε στο ''koorelia blogspot.com''...
Τελικα,στα 25 πλεον μου χρονια καταλαβαινω ή μαλλον αρχιζω να καταλαβαινω πως δεν γυριζει η γη αλλα τα παντα...γυρω κ μεσα στη γη...ετσι τι να κανει κ αυτη η αμοιρη γυριζει διχως επιλογη κ αυτη... το τραγουδι μας για αποψε λοιπον ειναι....και οσο γυριζει η γη θα σου τραγουδαω....ξερετε,οι καταστασεις μας οδηγουν σε αποφασεις,σε πραξεις κ σε αποτελεσματα...αλλοι το μαθαινουν αυτο μεσα απο τα βιβλια,με μια παπαγαλια,αλλοι απο την εμπειρια και την αναζητηση...(δικοπο μαχαιρι...οταν εχεις κουραστει για κατι μετα εισαι λιγοτερο ανεκτικος οταν το βλεπεις να συμβαινει...με λυπη μου παρατηρω!) θα το μαθεις κατα γενικη ομολογια οπως και να'ναι...το θεμα ειναι μετα...το μετα!πως το εισπρατεις και πως το βιωμα το κανεις γνωση θετικη...πως δεν θα υποκυψεις στα ιδια ατοποιματα,τα ιδια λαθη! ειστε σιγουροι πως ειναι σωστη η φρασουλα απο τα λαθη μαθαινουμε λοιπον?περιεργα μερη τα ακρα...λεξεις οπως...λαθος-σωστο-τιποτα-ολα-τα παντα-λιτο-περιπλοκο-κοντα-μακρια...ολες ονομασιες εντονες...με προσωπικοτητα...μα με το ματι του δημιουργου εκεινης της στιγμης...θελω να καταληξω στο πως θα το εκλαβει ο συνομιλιτης...πως θα το μεταφρασει,παιζει ρολο η δικη του λοιπον εμπειρια-γνωμη...πανω στο καθε συγκεκριμενο θεμα...ποσο ρολο τελικα παιζει η πουτανα η λεπτομερεια στη ζωη μας!!!σε εμενα φοιβο παιζει...ο συνομιλιτης σου ειναι φορες που δεν το αποδεχεται...ή δεν θελει να το αποδεχτει...ή δεν το βλεπει καν σαν λεπτομερεια...εκει λοιπον τι κανεις,τι συμβαινει...πως ενεργεις?συνεχιζεις ή σταματας...νευριαζεις και δημιουργεις την συνθηκη του να το γαμησεις ακομα χειροτερα ή πας πασο κ σε τρωει η κατασταση,ο εαυτος σου?...ή αναλυεις και το κανεις χειροτερο στον αλλο,ακομα και σε'σενα τον ιδιο διοτι εχεις εκτροχιαστει...?ακρα και παλι...ακοροβατεις!Ειναι ωραια τα ορια μα επικινδυνα καποιες στιγμες...θελω να ζω και ζω με το ρισκο...αλλα και στη μεση θελω να πηγαινω...να ξαποσταινω...να δυναμωνω και μετα ξαναβουτω με ολες τις παρελκομενες συνεπειες βεβαιως-βεβαιως!!!Τελος...θα κλεισω με το ''ΤΖΟΓΑΡΗΣΑ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Κ'ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ''
Αυτα...

Χτες ειδα το ''Slumdog.Millionaire''και το προτινω αναπιφυλαχτα!


ΥΓ.ΒΙΕΤΝΑΜ - ΕΛ~ΝΤΟΡΑΝΤΟ...ΜΑΚΗ ΜΟΥ!!!

Kung Fu (stopped) Fighting

Δεν ξέρω γιατί μελαγχόλησα με την είδηση.
Είναι το περπάτημα του μοναχικού τύπου στο τέλος κάθε επεισοδίου του "Kung Fu"; Αυτή η καράφλα που στους επόμενους κύκλους της σειράς έγινε άσπρη χαίτη που ίσα εξείχε από το καουμπόικο καπέλο; Μάλλον τελικά αυτή η μορφή γενικότερα, που έχει χαραχτεί στο υποσυνείδητο της προ-εφηβικής ηλικίας κάθε 84άρη που σέβεται τον εαυτό του.
Δεν ξέρω επίσης αν κολλάει στο blog, αλλά είπα να το ανεβάσω, σα φόρο τιμής.

" David Carradine, the star of "Kill Bill" and the man behind the legendary 1970s TV series "Kung Fu," has died at age 72.

Carradine was reportedly found dead in his hotel room in Bangkok, Thailand, either late Wednesday or early Thursday morning. A spokesman for the U.S. Embassy, Michael Turner, confirmed the death to The Associated Press but would provide no further details out of respect for Carradine's family.

Citing cited unidentified police sources, the Thai English-language newspaper The Nation has reported that Carradine was found hanged in a luxury hotel room and died as a result of a suicide, though other sources say he died of natural causes. "
http://www.youtube.com/watch?v=uDTeBD6xuIg

MIA MAXH ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ.

Κάποιοι παρασημοφορήθηκαν και εγκατέλειψαν τα βρώμικα και σκουριασμένα πεδία των μαχών. Κάποιοι άλλοι παραιτήθηκαν και συνέχισαν την, κατά τα άλλα, ανήσυχη ζωή τους μακρυά από την αρένα που λέγεται ελληνικό Πανεπιστήμιο. Υπάρχουν άλλοι που δεν δοκίμασαν ποτέ την συγκεκριμένη σάπια και λασπωμένη γεύση. Σε αυτή την αποστολή κάποιοι επιμένουν να μην δίνουν τα όπλα και να συνεχίζουν να δίνουν τα κορμιά τους και τα μυαλά τους σε έναν, κατά τα άλλα, αξιότιμο στόχο. Ώριμοι πλέον και δοκιμασμένοι στις κακουχίες του φραπέ, της αϋπνίας ξανανοίγουν το δρόμο της νίκης. Γιατί πλέον πολεμιστές δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας. Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι δεν έγιναν λίγα πριν τον πόλεμο και πόσα μάλλον περιμένουν μετά το πέρας της εξεταστικής περιόδου. Επίσης μεγάλο θάρρος και τεράστιο κίνητρο προσφέρει η πρώτη μεγάλη νίκη επί του καθεστώτος της Ακαδημίας Αθηνών. Γεμίζουν τα μυαλά με εικόνες μεθυσμένων αγοροκόριτσων που γλεντούν και διονυσιάζονται. Γεμίζουν τα μυαλά με παραλίες και γυμνόστηθα πλάσματα πασαλημένα με λάδι και προικισμένα με πρόστυχες ματιές και υπέροχους ποπούς. Με αυτά τα κίνητρα οι κουρελιασμένοι αντάρτες πόλεων θα πέσουν με τα μούτρα στη σήψη με σκοπό να λυτρωθούν από το άγιο καλοκαίρι.


Υ.Γ.: Επίσης ήθελα να επισημάνω ότι με το σκηνικό της πτώσης σε γνωστό αρκουδέ μπάρ έχουμε γίνει διάσημοι. Έζησα το σκηνικό ... ¨εσείς ήσασταν; ήταν μια φίλη μου εκείνο το βράδυ και μου το εξιστορούσε...¨. Επίσης, παρακαλείται γνωστός χρήστης να μην μαλακίζεται και να σκέφτεται τα ευαίσθητα και κατανοητά (σε αντίθεση με τα δικά του) προσωπικά δεδομένα του συγκεκριμένου ιστοχώρου. Πανόπτη νομίζω οτί μπορούμε να το γυρίσουμε σε κάτι πιο πολεμικό...

Last Photo Post

Ελληνικο Ποδοσφαιρο (χωρις λογια)

ΑΝΑΜΠΕΛ

λοιπον....ειναι στιγμες που αναρωτιεσαι γιατι ηρθες κ τι θες....(ναι ξερω χρηστο....)ειναι φορες που νιωθεις την αναγκη κ αλλες που θελεις την ουσια....μια συνουσια μυστικη που λεει κ το ασματακι....ομως ειναι κ στιγμες που νιωθεις χαμενος...με μια γλυκα στο στομα κ ενα διαρκες χαμογελο....τελικα τι θελουμε?συμβατοτητα η αναζητηση?ζωη η επιβιωση?θυμηθηκα την αναμπελ....θυμηθηκα το υπογειο ...με ολα αυτα τα χρωματα κ τις δαχτυλιες μας....πορεια με αρχιδια που λιγοι τολμησαν κ ακομα πιο λιγοι συνεχισαν!δεν με νοιαζουν οι αλλοι...ποτε..μα το λεω γιατι ειμαστε μεσα στους λιγους...ετσι ξεκινησαμε...αυτοι ειμαστε κ συνεχιζουμε...κανεις λοιπον αδερφια δεν μας ειπε η μας εξασφαλιζει πως η ζωη θα ειναι πανεμορφη,ροδινη κ γεματη με χαρες....αντιθετως γινεται ολοενα κ πιο σκληρη ,απροσωπη...δυσβατη κ απροσητη....εξαιτιας των ιδιων μας των εαυτων!!!ψαχνουμε μια διαρκη επιβεβαιωση κ αυτο με κουρασε!με εξαντλησε!με εριξε!επιασα τον εαυτο μου να χανετε κ να χαωνεται με ολα τα αλλα εκτος της πραγματικοτητας....με συνελαβα να μην απολαμβανω...γιατι με την ταχυτητα που ειχα προσπερνουσα....κ ελεγα δεν πειραζει...το επομενο!!!ΟΧΙ...ακομα ειμαι στην αρχη...την μεση θελω να την φανταζομαι κ να αφαιρουμε...για λιγο...για να χαθω κ να ξαναεπανελθω δρυμητερος...γεματος,συνεχιζοντας την ζωη μου ακροβατωντας.....στα πιο ομορφα μερη,στις πιο ωραιες παραλιες κ στα πιο γεματα απο συναισθηματα τοπια!ολα ροδινα σας τα παρουσιαζω....κ γελω...αυτο μου ελειπε....δηλαδη τα παντα...ειμαι ερωτευμενος με ολα...με τις 4 εποχες...με τα χρωματα...με τα λουλουδια...με τα ζωα!ειμαι ζωο!σας αγαπω!εμαθα να αγαπω...κ εμαθα να ειμαι φιλος για να εχω φιλους!το ονειρο διαρκει λενε δευτερολεπτα...μα οταν ξυπνας σου φαινεται τεραστιο....εισαι επιρεασμενος κ νευριασμενος...η χαλαρος κ χαμογελαστος...μα κ μπερδεμενος!ετσι λοιπον αποφασιζω να πιασω τους παλμους μου κ να με ακουσω για μια φορα....μεσα στον χρονο....μια φορα παιδες ειναι...μια!οποτε δεν θα της χαριστω....θα την βουτηξω απο τα μαλλια κ θα κανω το πιο μεγαλο...το πιο τολμηρο μου μακροβουτι....σαν την θαλασσα μεσα μου....χωρις να ξερω αν θα βγω!δεν με νοιαζει......το σουρουπο παντα με μελαγχολουσε οποτε τοτε θα το κανω....για να ξεπερασω τις φοβιες μου...να νιωσω τις δυνες....τις δυναμικες κ τον παλμο...μου μεσα στον βυθο....της ΖΩΗΣ!φαντασου πως η θαλασσα που ολοι την αποδεχομαστε την σεβομαστε κ την χαιρομαστε...δανειζεται το χρωμα του ουρανου!ολα λοιπον εχουν νοημα οταν τους δωσεις νοημα η ειχαν κ απλα εμεις το καταλαβαινουμε πιο αργα....οταν ολα θα'ναι αργα...ΟΧΙ!δωστε τα χερια....απλωθειτε....χαμογελαστε....ενωθειτε....κ ολα αυτα με τα ματια κλειστα αν σας βαστα!προκληση....ΝΑΙ!δημιουργια....ΝΑΙ!αναστατωση....ΝΑΙ!παμε ρε να τους παρουμε τα σωβρακα...να τους παρουμε φαλαγκι.....ποιους?τους ιδιους μας τους εαυτους!εγω=τιποτα...εμεις=τα παντα!!!καληνυχτα μας...και προσοχη στα ονειρα....διαρκουνε πολυ οταν τα γραφει το τριτο χερι!

ΠΑΜΕ ΜΩΡΗ ΒΑΖΕΛΑ 2

ΠΑΜΕ ΜΩΡΗ ΒΑΖΕΛΑ

H ΠΤΩΣΗ

Πότε και πως αρχίζει; Πότε τελειώνει; Κυριολεκτικά, μία πτώση αρχίζει μετά την απώλεια της ισορροπίας και καταλήγει με την απώλεια σημαντικών και χρήσιμων μελών του οργανισμού και του σώματος(βλ. Legeng). Οι κυριολεκτικές πτώσεις μπορεί να οφείλονται σε απώλεια αισθήσεων που ακολουθείται από σκίσιμο παντελονιών από το σούρσιμο για την ηρωική έξοδο από την βασιλεία του ονείρου(βλ. ο.ο.t.m.). Kαι οι δύο περιπτώσεις ακολουθούνται από άφθονο φόβο στην αρχή που δίνει την σκυτάλη στο άφθονο γέλιο περαστικών, θαμώνων, φίλων κλπ. Μέχρι και το θύμα ξεσπά σε γέλια πάντα όμως με μια σκέψη που διακρίνεται εύκολα στο βλέμμα του. Ποια είναι αυτή η σκέψη; 1) Είναι καταρχήν ο φόβος για την πολύτιμη υγεία του θύματος...(σίγουρα είναι όλα καλά; λες να είναι σοβαρό και εγώ να κάθομαι να γελάω εδώ με τους μαλάκες; αύριο που θα έχει κρυώσει κλαίνε.κλπ.). 2) Είναι οι ενοχές. Εαυτέ έφτασες 25 και ακόμα πέφτεις και γίνεσαι ρεζίλι μαλάκα. Μπράβο, θα σε δείχνουν στο δρόμο και θα λένε να αυτός που έπεσε τις προάλλες. Θα κάνω να κυκλοφορήσω πάλι 1 εβδομάδα. 3) Είναι λίγο μια αίσθηση κωλόπαιδου και σκανταλιάρη έφηβου, που κάνει ακόμα ζαβολιές και λάθη και δεν είναι εκεί η μάνα του για να τον βρίσει και να κατεβάσει το κεφάλι. Οπότε και το βλέμμα αποκτά την πονηριά του Τρελαντώνη.
Μεταφορικά τώρα για να μπούμε στο ψητό και να γουστάρουμε. Δεν θα γράψω πότε αρχίζει γιατί δεν έχει αρχή, δεν θα γράψω αν και πότε τελειώνει γιατί δεν ξέρω αν θα τελειώσει. Για το πως όμως μπορώ να απαντήσω. Αυτό που προκαλεί την πτώση και τον ηθικό ξεπεσμό είναι η ανάγκη για κάποιο άτομο. Αν η ανάγκη είναι μεγάλη, είναι μεγάλη και η πτώση. Πιστεύω ότι όλα τα συναισθήματα πρέπει να καλύπτονται και σίγουρα δεν γίνεται να καλυφθούν από μόνο ένα άτομο. Και δεν κατάλαβα δηλαδή γιατί να μην ρίξεις τα μούτρα σου; Όσοι υποστηρίζουν την πτώση υποστηρίζουν και το όνειρο, υποστηρίζουν τον πρωτόγονο ρόλο των αρσενικών. Το δηλώνουν και δεν κάνουν συνομωσίες και στρατηγικές. Έχουν βοηθό τους και οδηγό τους το Πανάρχαιο Ρητό '' Ο Επιμένων Νικά''. Και αν κάτσει και φάνε τα μούτρα τους και το παλέψανε και φεύγουν με το κεφάλι ψηλά. Και το αντικείμενο του πόθου δεν χάνει το νόημά του γιατί ή θα βριστείς ή θα πηδηχτείς με πάθος. Και όσον αφορά την επιτυχία. Αυτή δεν απομυθοποιείται ποτέ.

(ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΡΑΤΑΝΕ 40 ΗΜΕΡΕΣ)