Μοναξιές...

ΠΑΤΡΑ

Πουτάνα
Απαίσια
Τραγική
Ρημάδα
Άντε γαμήσου

Υποχρεώσεις και μια καλή ευκαιρία για διάβασμα με έφερε στην συγκεκριμένη πόλη την εβδομάδα του Πάσχα. Με υποδέχτηκε όπως πάντα. Μύριζε, έβρεχε, ασχήμενε, σάπιζε, βρώμαγε και δυστυχώς γέμιζε. Πέραν των κανονισμένων μαθημάτων που με φέρνουν σε επαφή με κόσμο, οι ώρες κοιλούν πολύ δημιουργικά και με πολλές κουβέντες (ταβάνι κλπ). Έχω πάρει και την, ιδεολογικά προερχόμενη, απόφαση να μην βλέπω τηλεόραση και να μην τηλεφωνώ σε κανέναν (εκτός Κ) και όπως καταλαβαίνεται έχει ξεραθεί το στόμα μου από την πολυλογία. Επίσης αποτοξινόνομαι από το αλκοόλ γιατί στο τέλος των διακοπών του Πάσχα είχε αθέμιτες παρενέργειες...
Λοιπόν αδέρφια πάω για τσιγάρα στην παλιά μου γειτονιά, μιας και δεν μου φτάνει ο χρόνος. Οπότε τα λέμε εν καιρό αν υπάρχω. Γιατί έχω σκεφτεί να κάνω ριφιφί και να ανατινάξω το Αρχαίο Ωδείο (το τελευταίο ωραίο σημείο της πόλης) ώστε να μπει και η Πάτρα με αξιώσεις στο group του Πύργου, της Κορίνθου και της μαγευτικής Πέλλας. Μετά θα μπώ κρυφά σε ένα πλοίο που πάει Ιταλία και θα το πάω τέρμα γκάζι μέχρι την πλατεία Γεωργίου γκρεμίζοντας λιμάνι και κανά 2-3 ιστορικά κτίρια. Τέλος θα πάω στο αεροδρόμιο του Αράξου και με σθένος καμικάζι θα αποτελειώσω Κάστρο, Δημαρχείο. Πάω τώρα γιατί αν προλάβω έχω και έναν εμπρησμό στο Δασύλιο...

Googlαρε μας

Προς Legend: Η χρόνια επιθυμία σου να συμπεριληφθούμε ως αποτέλεσμα στις αναζητήσεις του Google έγινε πραγματικότητα. Τώρα μπορούμε πλέον να κυκλοφορούμε με ψηλά το κεφάλι...

Έχω χάσει τον ύπνο μου

Τον τελευταίο καιρό καθώς διαβάζω τα άρθρα του blog νοιώθω λίγο άβολα. Δεν βρίσκω τίποτα να γράψω. Οπότε κάθισα και σκέφτηκα τι φταίει. Το πρώτο, εντάξει, είναι ότι δεν έχω έμπνευση τη συγκεκριμένη περίοδο. Μετά από συνεχείς όμως συζητήσεις με τον Μεγάλο Πανόπτη κατέληξα και σε ένα άλλο συμπέρασμα. Σταμάτησα να γράφω μετά την είσοδο του Averel στο blog με την ιδιότητα του συνεργάτη. Και εξηγούμε. Η μανία του συγκεκριμένου ανθρώπου με τη λόγια γραφή καθώς και το κόλλημα του με τον έξυπνο και βαθύ σε νόημα γραπτό λόγο έχει οδηγήσει σε πρωτόγνωρα μονοπάτια τους συνεργάτες του και τους πρωτομάστορες του συγκεκριμένου ιστολογίου. Οι δρόμοι που πάρθηκαν είναι 2. Ο πρώτος είναι o δρόμος που πήρε ο o.o.t.m, ο οποίος προσπαθεί, με εκπληκτικα αποτελέσματα ομολογουμένως, να γράψει με παρόμοιο τρόπο και να σοβαρέψει την ποιότητα του blog ακόμα και με χιουμοριστική διάθεση. Ο άλλος δρόμος είναι του Legend και του Panopti οι οποίοι αισθάνονται μειονεκτικά και ανήμποροι δεν μπορούν να δημιουργήσουν. Δεν ξέρουν τι να γράψουν και αισθάνονται ότι για αυτό φταίνε οι ίδιοι. ΛΑΘΟΣ. Φταίει η μάστιγα του blog που ονομάζεται Averel. Που αφιερώνει 20 ώρες για να γράψει 2 σειρές και θέλει να βλέπει θετικά σχόλια και να ξέρει ότι είναι ο καλύτερος γράφτης. Να του λένε όλοι Μπράβο και να τον παρακαλάνε να έρθει να γράψει. Τον βλέπω στον ύπνο μου, με έχει στοιχειώσει, ακούω τα δάχτυλά του να πληκτρολογούν όλο πάθος και εμένα να είναι στο γύψο. Αλλά δεν πειράζει ας γράφει καλύτερα από όλους, εγώ έχω τα κονέ και ξέρω που θα απευθυνθώ και τι θα πράξω. Για να γίνει το blog πάλι ζωντανό και να μην μονοπωλούν κάποιοι το ενδιαφέρον όλων. Στο υπόσχομαι Averel θα σε ξεπαστρέψω, γιατί θυμίσου το ίδιο πρόβλημα έχει και ο Πανόπτης(Συγνώμη που σε έπιασα στο βρώμικο στόμα μου βασιλιά και δημιουργέ μας)...

ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ

Δυστυχώς η τύχη (του πρωτάρη?) δεν συνόδεψε τον Πανόπτη στην δεύτερη απόπειρα να κατακτήσει τον κόσμο του τζόγου. Ευτυχώς το κακό ήταν μικρό, μιας και ο ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΜΕΝΟΣ ΠΑΝΟΠΤΗΣ, είχε προνοήσει και είχε μαζί του ελάχιστα λεφτά προς σπατάλη! Να σημειωθεί ότι ΔΕΝ ήταν επιλογή μου να εισέλθω για δεύτερη φορά σε αυτό το μέρος. ΜΕ ΑΝΑΓΚΑΣΑΝ

Νέο Σκάνδαλο Ντόπινγκ Προ Των Πυλών

Μετά το νωπό στις μνήμες των Ελλήνων σκάνδαλο που ξέσπασε με πρωταγωνιστή την εθνική ομάδα Άρσης Βαρών (σ.σ.: 11 στους 13 αθλητές ντοπέ- και γαμώ τα νούμερα...), παίρνω το θάρρος και με την εξουσία που μου δίνει ετούτο εδώ το δημόσιο βήμα καταγγέλω μια πραγματικότητα που σίγουρα θα ταράξει τον ύπνο και των Ελληνίδων. Για όσους δεν το ψυλλιάστηκαν ακόμα, αναφέρομαι στις διαβόητες επιδόσεις του φίλου (sorry φίλε, αλλά οι "κανόνες" δημοσιογραφικής δεοντολογίας δε μου επέτρεπαν να σιωπήσω) και συνεργάτη "The Legend", στον τομέα που όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε... Ή μήπως νομίζατε πως το ψευδώνυμο ήταν τυχαίο και δεν έκρυβε μέσα του μοιραίους συμβολισμούς???
Ναι, λοιπόν, όσο κι αν αυτό γεμίζει θλίψη τεράστια μερίδα του ασθενούς (;) φύλου, έχω χρέος να αποκαλύψω την πάσα αλήθεια και να απογυμνώσω το "Μύθο". Ένα μύθο συνυφασμένο επί χρόνια με το όνομα του εν λόγω ανθρώπου που δημιουργήθηκε, έγινε κτήμα, στέριωσε και κατέληξε κοινα αποδεκτός από όλο το γαλαξία, ωστόσο έπειτα από εκτεταμένες έρευνες φαίνεται πως δεν οφείλεται σε επίκτητα χαρακτηριστικά αλλά έχει τις ρίζες του σε αναβολικές ουσίες. Πιο συγκεκριμένα μιλώντας, αυτές οι ξακουστές "επιδόσεις" είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα μιας σπάνιας -πλην όμως πανίσχυρης- ουσίας που συναντάται σε μεγάλα υποθαλάσσια βάθη των νερών του (κατά μερικούς) ομορφότερου μέρους του κόσμου και την οποία βρίσκεις μόνο αν βουτήξεις γυμνός τις πρώτες πρωινές ώρες του μήνα Ιανουάριου, παλέψεις με κλειστά μάτια με δύο παρθένες σμέρνες, γδάρεις τα λέπια ενός ροφού που έχει θαλαμώσει επί έντεκα συναπτά έτη και βγάλεις ένα 8κιλο χταπόδι για να δωροδοκήσεις το λιμεναρχείο την ώρα που καπνίζεις το τελευταίο από τα βαριά άφιλτρα τσιγάρα σου. Τότε είναι που η αρμύρα της πιο καθαρής θάλασσας του πλανήτη σε διαποτίζει από άκρη σ' άκρη με το υπερπολύτιμο αυτό συστατικό (το οποίο παρεμπιπτόντως δεν ανιχνεύεται στους ελέγχους), αν βέβαια προηγουμένως έχεις πιει μια κουταλιά από το καλύτερο λάδι, έχεις φάει τα πιο υγιεινά αυγά και έχεις κλάσει μεσάνυχτα πάνω στην ψηλότερη πολεμίστρα του ομορφότερου κάστρου του σύμπαντος (όλοι ξέρουμε που βρίσκονται αυτά).
Να λοιπόν πώς ένας μύθος καταρρίπτεται και ραγίζει τις καρδιές μυριάδων γυναικών που στήριζαν τις ελπίδες τους στα όσα είχαν διαδοθεί από στόμα σε στόμα και αφορούσαν στις επιδόσεις του "Legend" στο... κέντημα. Αυτά. Γεια.