You fuckin chavs!March...

Δεν πήραμε καμία πρωτοβουλία.
Είμαστε η Yπέρτατη καύλα,πραγματοποιημένη.
Kάποιων.

Ευτυχώς δεν υπάρχει επιτροπή έγκρισης καυλών.

Ζήστε μ'αυτό λοιπόν.Και ξανακαυλώστε.

Έως την Κρίση.

Κατά την οποία λέει,αν πληρείς τις προϋποθέσεις μαθαίνεις τί έγραφε η κάρτα όταν Έστειλε τον κρίνο.

 



Οι καμπάνες βαρούν ακόμα.

Κι αυτό είναι ο ίδιος...



Και είναι κάτι παραπάνω απο μπαρμπούνια με την διαφημισμένη μπύρα.

~TOO MUCH FREE TIME / Μουσικοί συνειρμοί και άλλα~

Το concept το ξέρετε.. έχει πάει αργά, βλέπεις μαλακίες στο λάπτοπ που έχεις πάρει μαζί σου στο κρεβάτι και ανάμεσα στις βλακείες πιάνεις το σμάρτφον να δείς άλλες μαλακίες στο τουίτερ και στο φέισμπουκ και στο μπάκραουντ βάζεις και κανα τραγούδι που σου κόλλησε το μεσημέρι. Ως που αποφασίζεις να κοιμηθείς, οπότε τα κλείνεις όλα και αφήνεις κάτι αδιάφορο να παίζει ( ~καμμένη σειρά ~Λίστα Youtube με το πώς φτιάχνονται οι γόμες, τα σπαθιά και οι σκυλοτροφές ~Streaming απο κορεάτες να παίζουν Starcraft2) και μισοκλείνεις και το μάτι.

          Λοιπόν χτές είπα να αποκοιμηθώ με ταινίες μικρού μήκους, βρίσκω ένα βίντεο BestOf2010, με διάρκεια 40'+  Ήταν ένα βίντεο που οι παραγωγοί μιλούσαν λίγο για την κάθε ταινία και μετά την έδειχνε. Μιά χαρά λέω, καληνύχτα μου. Κάπου στη μέση έχει VideoClip/τραγούδι και μου ακούγεται ωραία. Ψιλοανοίγω μάτι, βλέπω αυτή την ηθοποιό που πως τη λένε, έπαιζε στο πώς το λένε να δείς... και το clip ωραίο. Τελειώνει, ξυπνάω τελείως, σηκώνομαι το βάζω ξανά, φτάνω στη μέση που πλέον το έχω ξαναδεί, μπαίνω τουίτερ βλέπω μια βρωμοχίπισσα να γράφει τέτοια ώρα, κάθομαι τη διαβάζω. Μέχρι να τελειώσει το κομμάτι γελάω με τις βλακείες που γράφει, ενώ στο άλλο παράθυρο παίζει τα άλλα τραγούδια αυτηνής της πωςτηλένε και κάνω tab να δώ τον τίτλο, και λέγεται 5:55. Και λέω πέρασε η ώρα γαμώτο, πήγε... και ήταν 5:55 (χωρίς πλάκα, χέστηκα λίγο, λέω καραγκιόζη δίκιο είχαν οι μάγιας, καταρρέει το σύμπαν)

           Αφού δεν έγινε τελικά Armageddon και ακόμα και το σκυλί κοιμόταν ατάραχο, συνεχίζω να διαβάζω τη βρωμοχίππισα και πεύτει το μάτι μου σε ένα τουί που λέει "Γένια του χάους" η κάτι τέτοιο. Διαβάζω "γενιά του χάους" και συνειρμικά μου έρχεται "γενιά του house"(techno house, electroHouse και τέτοια). Γελάω λίγο με τις βλακείες που σκέφτομαι, googleάρω να δώ άμα το έχει σκεφτεί και κανένας άλλος ηλίθιος, και μου πετάει Blog με αυτό το όνομα! Γαμώ λεω, θα γελάσουμε. Bollocks σαν και μάς είναι αλλά χωρίς να γράφουν το μακρύ τους και το κοντό τους μαζί με κάθε κομμάτι που ποστάρουν. Πατάω ένα κομμάτι που δείχνει ένα κώλο να δώ τί μουσικές βάζουνε, έχει γαμάτο remix απο Massive Attack, με ωραίο riffάκι στο πιάνο, λέω "άάά να παίξω λίγο πιάνο το πρωί". Αντί να φτιάξω καφέ και να το πάω σερί, ξανακοιμάμαι κανα 3ωρο.

            Ξυπνάω "φρέσκος φρέσκος" φτιάχνω πρωινό στη γιαγιά, καφέ σε μένα, κάθομαι στο πιάνο, παίζω τις 4 νότες που είναι το riffάκι που σας έλεγα, χαίρομαι μόνος μου, οπότε λέω "Τι άλλο είχα στο μυαλό μου να παίξωΤι άλλο είχα στο μυαλό μου να παίξωΤι άλλο είχα στο μυαλό μου να παίξωΤι άλλο είχα στο μυαλό μου να παίξω" ά ναι....
Ένα κομμάτι που δεν ξέρω πως το λένε, ούτε τι λέει (για λατινικά μου έμοιαζαν ή ισπανικά, δεν κατάλαβα) και το παίζουν ένας και μία σε δικιά τους διασκευή αλλα είναι ωραίο anyway. Λάλαλα παλαμάκια και χαρές, το παίζω, ξαναχαίρομαι, πάω στο PC να βρώ ποιό είναι να το ακούσω και κανονικά.

            Αμ έλα που δεν έχει τίτλο η μαλακία. Ούτε καταλαβαίνεις τί λέει, ένα "Τζέεεεε βααααα μέεεεε" άκουγα. Μετά απο πολύ γελοίες προσπάθειες στο google (fail όλες) βρίσκω μια άκρη για το πώς λένε το ντουέτο, μπλα μπλα μπλα, βρίσκω ένα σαν blog που γράφουν, και ΒΡΙΣΚΩ επιτέλους τον τίτλο του τραγουδιού. 

Google -> Μου λέει, φίλος... είναι shakira. κοκκινίζω απο ντροπή, το βάζω να παίξει, τελικά αυτό είναι απλά το ντουέτο έχει κάνει πολύ καλό cover και μπράβο τους.

Και μετά ησύχασα.

Credits and links:
Αυτή η πώς τη λένε: Charlotte Gainsbourg
Το τραγούδι της : Heaven can wait
H Βρωμοχίπισσα που είπε το "Με 3 ώρες ύπνο, δεν ξύπνησε κανείς: Twitter
To Blog: Γενιά του House
Ο Κώλος Ode to 2011
Το Βίντεο με το κομμάτι στο πιάνο (στο 1.40 είναι) Music Showreel

Λεβεντιά

Δώρο Χριστουγέννων στον εαυτό μου.. Μεταξωτό και χειροποίητο.

Ένας Άγιος, ένα όνομα, ένας προορισμός

Του Αγίου Νικολάου σήμερα, μεγάλη η χάρη του. Αφιερώνοντας την ημέρα σε ένα από τα πιο hot ονόματα της ορθοδοξίας, τα koorelia σε συνεργασία με το μεγάλο στοιχηματικό πρακτορείο του William Hill προσφέρει στους αναγνώστες του αναλυτικές εκτιμήσεις για το καυτό στοίχημα της ημέρας: πού θα γιορτάσει το αποψινό βράδυ ο director. 

Θα επικρατήσει το μεγάλο φαβορί και πόσο πληρώνει; Υπάρχουν πιθανότητες έκπληξης; Ή μήπως ένα συνδυαστικό ποντάρισμα αποτελεί το ασφαλέστερο παίξιμο; Ας δούμε όμως τις επιλογές μας αναλυτικά...

1. Θεία Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ναό Αλεξανδρούπολης

Παπαδοπαίδι από τα γεννοφάσκια του, ο director δεν ξεχνά να διατυμπανίζει την αγάπη του για την εκκλησία ακόμα και μετά την (αναμενόμενη) καλλιτεχνική αναγνώριση από το σύνολο του θεατρόφιλου κοινού. Γνωστές είναι άλλωστε οι παιδικές εμφανίσεις του ως παπαδάκι στο ιστορικό Σουφλί, όταν και εξασφάλιζε το χαρτζιλίκι για να αγοράσει τσιγαράκια, εεεε, sorry, χαρτάκια, από το τοπικό ψιλικατζίδικο. Πληροφορίες τον θέλουν να σκέφτεται να επιστρέψει στη γενέτειρα του για να τιμήσει τον πολιούχο άγιο της περιοχής, περνώντας κατανυκτικά το βράδυ της ονομαστικής του εορτής. Παρότι άνθρωπος του Θεού ωστόσο, δεν έχει λεφτά για εισιτήρια, οπότε εμείς δε θα στηρίξουμε τη συγκεκριμένη επιλογή. Ίσως ένα κεράκι στην εκκλησία της γειτονιάς. Στανταράκι και η πρωινή κοινωνία, καθότι συνοδεύεται από κρασί. 

Απόδοση: 8,50

2. Casino Πάρνηθας 

Εκτός από άνθρωπος του Θεού, είναι και άνθρωπος με πάθη. Ένα από αυτά είναι και ο τζόγος. Η αδρεναλίνη να ανεβαίνει, το καθημερινό να δίνει τη θέση του στο απρόβλεπτο, τα γυναικεία βλέμματα να στρέφονται προς ένα τραπέζι, στοχεύοντας στο αγόρι με την πίπα. Υπό διαφορετικές κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες, θα ήταν μέσα στις κορυφαίες επιλογές μας. Σε περίοδο οικονομικής κρίσης όμως εκτιμούμε πως η σκηνοθετική δεοντολογία θα υπερισχύσει της ενστικτώδους απόλαυσης και θα αποφύγουμε να ποντάρουμε εκεί τα λεφτά μας. Και εμείς και εκείνος. 

Απόδοση: 7,00

• Σε περίπτωση που τελικά κάνει την έκπληξη η απόδοση να χάσει τα λεφτά του ορίζεται στο 1,10. Εκείνη του να βγει κερδισμένος ορίζεται ως ψυχοπαθητική διαταραχή. 

3. Casino Λουτρακίου

Ομοίως με παραπάνω, με τη διαφορά ότι η μετάβαση στο Λουτράκι εμπεριέχει και το στοιχείο του cult, άρα οι πιθανότητες αυξάνονται. 

Απόδοση: 6,20

4. Θεατρική παράσταση “Σεσουάρ για δολοφόνους”

Θεατρόφιλος; Ναι. Ηθοποιός; Ναι. Σκηνοθέτης; Ναι. Παράσταση που συνεχίζεται από τα δισέγγονα εκείνων που την πρωτοανέβασαν; Ναι. Ξέρουμε τον δολοφόνο; Όχι, κάθε βράδυ αποφασίζει το κοινό και είναι διαφορετικός. Συνδυάζεται όμως δουλειά με διασκέδαση; Γιατί όχι, απαντάμε εμείς. Ποιος καλύτερος τρόπος για τον director να ξοδέψει το βράδυ στηρίζοντας τους συναδέλφους του και διασκεδάζοντας με τους φίλους του. Μοναδικό αγκάθι η δυσκολία εύρεσης θέσεων για τις ορδές θαυμαστών του που θα θέλουν να ευχηθούν από κοντά τα χρόνια πολλά. Σε κάθε περίπτωση, από τα δυνατά σημεία του κουπονιού. Η επιλογή δική σας. 

Απόδοση: 2,30

5. Σπιτάκι με φίλους

Γρίφος για δύσκολους λύτες. Γόρδιος δεσμός. Εξίσωση με πολλές μεταβλητές. Προφανής επιλογή για την πλειοψηφία του απλού κόσμου, εκεί δηλαδή όπου δεν εντάσσεται ο director. Όχι πως το σπίτι του δεν είναι ανοιχτό - κάθε άλλο μάλιστα. Το πρόβλημα είναι όταν περνάει η ώρα ή, για να ακριβολογούμε, όταν προσπεράσουμε τα μεσάνυχτα. Σπάνια άτομο αρσενικού γένους έχει παραμείνει στην οικία director τις πρώτες πρωινές ώρες αν δεν έχει προηγηθεί κάποιο event που να συνοδεύεται από πίτσα και μπύρα (βλέπε Champions League, προβολή ταινίας Κουροσάβα κ.ο.κ.). Ή μάλλον έχει παραμείνει, αλλά απόντος του director και συνοδεία θηλυκού ερωτικού συντρόφου. Το τελευταίο είδος απαντάται συχνότατα στα λημέρια του εορταζόμενου κυνηγού, αλλά το ερώτημα είναι αν μέρα που’ναι μπορεί να επιτευχθεί η ομαλή φιλική συνάθροιση πολλαπλών εξ’αυτών παρέα με λοιπά αρσενικά μέλη της αγέλης. Επιλογή για τολμηρούς παίχτες. 

Απόδοση: 4,00

• Για υποψήφιες συντρόφους σε άλλα μια “ερωτική απογοήτευση” του director η απόδοση ορίζεται στο 1,90.
• Για call girls στο 1,20. 

6. Bar Capu

Σχέση αγάπης και μίσους, άρα δικαίως συγκαταλέγεται ανάμεσα στις επιλογές μας. Άλλοι πάλι θα τη χαρακτήριζαν ως σχέση διαταραγμένης προσωπικότητας (βλέπε προηγούμενα post). Όπως και να’χει, η πρόσφατη επίσκεψη στο συγκεκριμένο μαγαζί το καθιστά outsider. 

Απόδοση: 5,80

• Η απόδοση του να πάμε οι υπόλοιποι και ο ίδιος να μην εμφανιστεί ορίζεται στο 1,80

7. Bar Τραλαλά

Το ακλόνητο φαβορί. Το άλογο που δε χάνει. Ο Γουσέιν Μπολτ της αποψινής κούρσας. Φήμες θέλουν την ιδιοκτήτρια να διοργανώνει ήδη το “The Nick Party”, must προορισμό της αθηναϊκής νύχτας για σήμερα. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε τα ειδικά προσαρμοσμένα για απόψε cocktails: Pina Bausch Colada, Shakespeare on the beach, Μακρόνησος ice tea, Bloody Mary Panagiotara, St. Nicolas (όπως το Manhattan αλλά με Ballantines) και τα αγαπημένα σε όλους Margarita Zorbalas και Paschidito. Αυστηρό dress code, επιβάλλεται η πίπα και η συμμετοχή σε τουλάχιστον μία θεατρική παράσταση, έστω και σχολική. 

Απόδοση: 1,15

8. Strip Club

Διότι μεγαλώσαμε πια, αλλά οι παλιές συνήθειες μένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη αυτού του οργισμένου εφήβου, του πρώην παιδιού χωρισμένων γονιών. Συμπεριλαμβάνεται στη λίστα χάριν νοσταλγίας. Επιλογή μόνο για τους λάτρεις της ρετρό αισθητικής. 

Απόδοση: 9,00

*Δώρο για τους αναγνώστες μας ένα link για τη ζωή του Αγίου νικολάου. Οι γνωστοί του director θα εντοπίσουν εύκολα ομοιότητες του τιμώμενου προσώπου με τον βίο του μεγάλου αγίου, όπως το ότι και ο ίδιος δε θήλαζε Τετάρτες και Παρασκευές γιατί ήταν double dote και μάλιστα χωρίς ίχνος αλκοόλ, ενώ και ο director έχει σώσει πάμπολλα κορίτσια από την πορνεία ρίχνοντας τα στα ναρκωτικά. 

Άρθρο.

ΤΟ

Υγεία

Μπλέ μήλα φωτεινά και δισδιάστατα.

Θα σας περιγράψω το δράμα που ζεί κανείς προσπαθώντας να συνενοηθεί με τον Director. Παραθέτω ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ διάλογο που έλαβε χώρα 16/11/2012 ώρα 23:15. Τηλέφωνο χτυπάει....

Director: Έλα (ένταση 0.2 dB, περίπου όσα dB προκαλεί ένα πουπουλο που πεύτει σε άμμο)
Panoptic: Γιά πες;
Director: Δέν θα έρθω σήμερα
Panoptic: Ok
Director: Άμα πάτε Capu πάρε με να έρθω 
Panoptic: ?!?!! Τότε πάμε στο Capu ρε μαλάκα
Director: Δέν θέλω να πάω στο Capu 
Panoptic: ?!!!?
Director: Απλά άμα δεν βρείτε να κάτσετε Omicron και πάτε στο Capu πάρτε με να έρθω 
Panoptic: #$#@*#& Γιατί δεν πάμε κατευθείαν στο Capu??
Director: Σου λέω ΔΕΝ θέλω να πάω στο Capu (Το volume ανέβηκε στα 1 dB)
Panoptic: Ρε πάς καλά?
Director: ~Ξεφυσάει~
(Συνεχίστικε για 5min το "ρεφραίν" έλα/όχι, αλλα αμα πάτε εκεί θα έρθω/πάμε εκεί/όχι δεν πάω εκεί)
Panoptic: Το ξέρεις οτι αυτό που λές δεν βγάζει νόημα έτσι;
Director μετά απο 10sec παύση και με τον αρχικό τόνο (0.2 dB): Άσε με ότι θέλω λέω.
Γέλια τύπου The Shining και καληνύχτισμα.
         -The End-
 

Key Points!!

• Στην αρχή παρερμήνευσα το Capu με "κάπου" πράγμα που ενέτεινε την όποια παράνοια του διαλόγου

• Ακόμα δεν ξέρω αμα θέλει να έρθει η όχι

• Μόλις με πήρε ο Legend και μου δήλωσε οτι είναι στο Capu. Να ενημερώσω τον Director? 

Πάω γιατί άργησα και θα φωνάζει ο Averel

Εχθρός προ των κηλών: τα απομνημονεύματα ενός εγχειρισμένου φαντάρου.

Μέρα 39 ΚΣ: Σα να μην πέρασε μια μέρα

Αγαπητό μου ημερολόγιο, 

έχει περάσει καιρός από την τελευταία φορά που τα είπαμε. Νομίζω όμως πως θα δείξεις κατανόηση: σύμφωνα με τους πρόχειρους υπολογισμούς μου τα τελευταία 2,5 χρόνια είμαι φαντάρος, αλλά τώρα έφτασε η στιγμή που παίρνω σειρά για να απολυθώ. Σε 40 ημερολογιακές μέρες δεν θα ξυρίζομαι πια το πρωί, που σημαίνει πως αυτοί οι περίπου 4 μήνες που θα φάω εντός στρατοπέδου θα περάσουν πιο εύκολα και δημιουργικά. Γιατί η αλήθεια είναι πως η εικόνα που είχα σχηματίσει για το στρατό από αφηγήσεις φίλων απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Έπρεπε να περάσει τόσος καιρός για να καταλάβω το μεγαλείο ευφυίας αυτών των ανθρώπων. Όχι, δεν είναι άτομα χαμηλού επιπέδου οι στρατιωτικοί. Για την ακρίβεια, είναι κέρδος για τη χώρα και χασούρα για τη NASA που έμειναν πίσω τέτοια μυαλά. Πρόκειται για λαμπρούς επιστήμονες που έχουν καταφέρει να αλλοιώσουν σε τέτοιο βαθμό την έννοια του χρόνου και τη φυσική ροή αυτού, που τον μετατρέπουντον σε ένα αργόσυρτο σαλιγκάρι ώστε να τελειώνουν με άνεση οι άλλοι τις δικές τους δουλειές. Αυτό είναι άλλωστε και το μυστικό που όλοι αναρωτιούνται “τι φυλάμε εδώ γαμώ την πουτάνα μου”. Η εξίσωση που θρυμματίζει το χρόνο. Απόδειξη ότι όταν περνάς την πύλη αυτός αρχίζει να κυλάει και πάλι κανονικά. Όταν φεύγεις με άδεια δε, διαστημικά γρηγορότερα. Και γι’αυτό πολλοί λένε πως ο στρατός είναι δεκαετίες πίσω. Γιατί έχει καταφέρει να είναι όντως δεκαετίες πίσω, σ’εκείνες τις αγνές εποχές της βιντεοκασέτας, της φόρμας-λίκρα και της καφέ σαγιονάρας.Το μόνο κακό της ως εφεύρεση είναι ότι αποδεικνύεται σαδιστικά τροποποιημένη, αφού την έχουν προγραμματίσει σε mode γεωμετρικής επιβράδυνσης. Εκεί που (νομίζεςι ότι) έχει περάσει ο καιρός, τότε πιάνει τις πιο αργές ταχύτητες. Βέβαια, όπως είπε κι ο άλλος ο μη προβλεπέ με τα μαλλιά και το μυστάκιο, ο χρόνος είναι σχετικός. Κι εγώ, καθότι κατώτερος στην ιεραρχεία, άσχετος. Θα επανέλθω όμως με περαιτέρω συμπεράσματα... 

Best Bike Rental (Director's version) . from Stason bros. on Vimeo.

Βασικά καλημέρα σας. Και καλό φθινόπωρο. Να προσέχουμε τώρα που δροσίζει ο καιρός ναι? Να ντυνόμαστε καλά, χωρίς υπερβολές για να μην ιδρώνουμε κιόλας και μετά την αρπάξουμε. Και να τρώμε καλά, και φρούτα και λαχανικά όχι όλο απ'έξω. Καλά, που και πού δεν πειράζει. Και με τα ποτά να προσέχουμε ναι? Μη κλάνουμε κάθε μέρα, μία φορά τη βδομάδα καλά είναι. Σάββατο ας πούμε, πάει με τον πυρετό, άντε και κανα μεσοβδόμαδο άμα έχουμε πιεστεί πολύ Δευτέρα-Τρίτη. Καλά έτσι κι'αλλιώς δε θα έχουμε και πολλά λεφτά να πίνουμε σα σφουγγάρια αλλά ας προσέχουμε όπως και να'χει. Και άμα προσέχουμε και είμαστε καλά παιδιά θα έχουμε ένα καλό φθινόπωρο και ένα ακόμα καλύτερο χειμώνα, και μία ακόμα καλύτερη άνοιξη ώστε να καταλήξουμε σε ένα υπεργαμάτο καλοκαίρι και να γίνουν όλα πουτάνα και να λέμε "ε, τόσο καιρό φρόνιμοι ήμασταν" και να μήν μπορεί να μας πει κανείς τίποτα. Και αυτό φίλοι μου λέγεται "Ταντρικό Κουρέλιασμα". Δείτε τώρα το βίντεο, έχει τρομερή μουσική, καταπληκτική φωτογραφία, φοβερά χρώματα και φανταστικές ερμηνείες.

Η συναυλία της δεκαετίας

                                                                         ΤΕΛΟΣ

Η ζωή μου κύκλους κάνει,λες να παω για πυροφάνι?

Και εκεί που λες,πάει μου τελείωσε.
Δεν θέλω άλλο ρε παιδί μου.
Παίρνεις καινούριο πληκτρολόγιο.Και θες να το κάνεις να στενάξει πέρα απο το αριθμημένο του κομμάτι.Μακριά απο λογιστικά φύλλα και επιστολόχαρτα.Να πιέσεις τα ολοκαίνουρια του κουμπιά και να βρείς σε ποια θέση σε βολεύει καλύτερα.Να το αλλοτριώσεις από την επαγγελματική του φύση και να σου δώσει την ελπίδα πως θα ξαναβρείς κάτι απ'αυτό που πέταξες.

Βέβαια φταίνε κι αυτά τα καταραμένα τζιτζίκια.Των Αθηνών,βεβαίως.Διότι με κάθε "τζι" πείθεσαι πως είναι το μυστικό όπλο των ακτοπλοϊκών εταιριών και των τουριστικών πρακτόρων.Κάτι σαν τα αέρια που ψεκάζουν οι υπερδυνάμεις για να μας αποκτηνώσουν."Κι άλλο;",θα ρωτήσετε."Μα πόσο ακόμα μπορούμε να αποκτηνωθούμε;"
Όχι πολύ,είναι η απάντηση.Κι αυτό γιατί όπως ξεκίνησα να λέω,υπάρχουν τα τζιτζίκια.Αυτός ο αργός,σχεδόν αόρατος ρυθμός,που τελικά αφουγκράζεσαι με προσοχή μόνο όταν όλο το ώτο-ρινικό σου σύστημα έχει περάσει απο την κάθαρση του αλμυρού νερού.Τότε συνειδητοποιείς ό,τι ήταν πάντα εκεί.Στην κίνηση που το βλέμμα σου έφτανε μέχρι το αόρατο σύνορο του παρ μπρίζ.Στην ουρά της τράπεζας που τα νεύρα ξεχείλιζαν αλλά εσύ στεκόσουν υπομονετικά σαν καρυάτιδα της παραγωγικής διαδικασίας.
Ήταν πάντα εκεί.τΖΙ Τζι ΤΖι...Το καθένα ήταν άλλο ένα πλέξιμο στην ψάθα του καπέλου σου.Ήταν άλλο ένα χιλιόμετρο που θα γράψει το κοντέρ σου.Μοιραία σε στέλνουν λοιπόν εκεί κάτω απ'το αρμυρίκι.Με το ένα πόδι στον ήλιο.Την άμμο να χει πάρει το σχήμα του σώματός σου.Τους ώμους σφιγμένους απ'το κάψιμο αλλά το μυαλό σου καινό(το α-ι έχει νόημα εδώ Τζ'ανέττο,άνοιξε λεξικό).
Μακριά από wi-fi,ποσταρίσματα,άγχη και γκρίνιες.Λίγο ή πολύ.Αυτό είναι.Διακοπές.
Όπου,διακόπτεις.Δεν αλλάζεις.Ούτε απελευθερώνεσαι.Όχι φίλε μου,τίποτα απ'τα δυο.Απλώς έχεις πιάσει το σήμα.Όχι το γαμημένο 3τζί αλλά το ατέρμονο τζιτζιτζί.Το πανταχού παρών,με την μεγαλύτερη κάλυψη σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.Αυτό που σε κάνει να επικοινωνείς σε άλλα επίπεδα.Ή καλύτερα αβίαστα.
Αυτό είναι το μυστικό λοιπόν.Καμία βία,βιάση και άλλα παρόμοια.Μόνο εσύ και οι άγρυπνοι φρουροί του καλοκαιριού.Σε έναν αργό χορό.Αυτοί στο τραγούδι,εσύ στις φιγούρες.

"Μυρμήγκι γαμήσου,εδώ είναι Νοτιάς.Εμείς θα τραγουδάμε κι εσύ θα κουβαλάς".

 

Καλοκαιρινή κολεξιόν...

Ιδέες και λύσεις για το πώς να χάσετε περιττές σκέψεις και το πώς θα στολίσετε ένα άδειο κλειστό μπλόγκ.
Αυτά και πολλά άλλα στο τεύχος που μόλις κυκλοφόρησε !

Μαζί μας ο σύμβουλος σχέσεων-μπλόγκ O.O.T.M !

Θέμα 1ο.
Κάτω τα χέρια από το μπλόγκ.
(επιμελητής θέματος : Panoptic)

Θέμα 2ο.
Εύκολη μέθοδος για τα περιττά κιλά...100φορές απ'τα ψηλά στα χαμηλά !
(επιμελητής θέματος : the Legend)

Θέμα 3ο.

Κατάλληλες συνθήκες&ασκήσεις ηρεμίας.
(επιμελητής θέματος : Pachylon)

Θέμα 4ο.
Γενικές Προφυλάξεις λόγο καλοκαιριού...
α)Αποφυγή πατρότητας κυρίως μετά από μεθύσι
β)Αποφυγή UV-a & UV-b
γ)Milf trap...ΝΑΙ ή ΟΧΙ ?
(επιμελητής θέματος : the Director)  

ΥΓ. Αγαπητοί μας αναγνώστες λόγο προσωπικών προβλημάτων,ευχόμαστε θερμά περαστικά στον συνεργάτη Averel ,τον περιμένουμε και πάλι κοντά μας σύντομα !
ΥΓ2. Η συντάκτρια Katrakila λείπει σε διακοπές μακράς διαρκείας !

Με αγάπη ΤΖ-ΑΝΕΤΟΣ

iForce

πουστόνεο, το: ουδέτερου γένους χακί αρσενικό που βρίσκεται στην αρχή μιας ανούσιας θητείας, λίγο πριν την οριστική μετατροπή του σε πλήρη άνδρα - όπως υπόσχονται γενιές και γενιές μανάδων. Ευδοκιμεί κυρίως σε απομακρυσμένα περιβάλλοντα με έντονες μυρωδιές και κραυγές που πρόσκεινται ανεπιτυχώς στην ελληνική γλώσσα, ενώ τρέφεται με φραπέ, ψωμί και λοιπά προϊόντα σόγιας που βαφτίζονται κανονικά φαγητά. Κύριο χαρακτηριστικό του οι λέξεις "μάλιστα" ή "παρών", ενώ στις βιολογικές του ανάγκες παύουν να συγκαταλέγονται εκείνες του ύπνου και του έχω-το-καυλώσι. Διακρίνεται ευκόλως στο πλήθος λόγω παρουσιαστικού και βαδίσματος, αν και το ίδιο αρνείται να το παραδεχτεί. Σε περίπτωση αποτυχίας αναγνώρισης, παρακολουθήστε 3 λεπτά από τη μεταξύ τους συζήτηση - είναι ίδια ανεξαρτήτως παρέας. Προσοχή!!! Παρακαλείστε όπως απομακρύνετε κάθε είδους γυναικεία παρουσία από το πλάι του, ιδίως αν στο χέρι του παρατηρήσετε αλκοολούχο ποτό. Γίνεται άκρως επικίνδυνο...


(άνευ σχολίου --> 1:46)

Αφήσατε τΙ4ς ένοπλες δυνάμεΙ4ς μακρΙ4ά από τη δΙ4αμάχη περΙ4 κλεΙ4στού ή ανοΙ4χτού blog, αλλά θα αποφύγω να επέμβω με πυρ καΙ4 κΙ4νηση εκ του πρηνηδόν γΙ4α να μη δΙ4λυθούμε τελεΙ4ως εδώ μέσα. Χρωστάω σημαντΙ4κή ποσότητα άρθρων και επΙ4φυλάσσομαΙ4, γΙ4ατΙ4 επΙ4πλέον έχω να δώσω και οδηγΙ4ες σε κάτΙ4 κωλώψαρα εδώ μέσα (πουστόνεο director...). Προς το παρόν όμως θα σας κλάσω λΙ4γο ακόμα γΙ4ατΙ4 παΙ4ζεΙ4 mini εμπλοκή λόγω εκλογών καΙ4 θα ξαναβγώ σε κάνα 10ήμερο, οπότε θα επΙ4χεΙ4ρήσω να γΙ4νω όσο πΙ4ο κώλος γΙ4νεται με το μΙ4κρό υπηρεσΙ4ακό μου.
ΧαΙ4ρετώ πουστόνεα.

ps: @panoptis: Ο στρατός δε μου επέτρεψε προσωρινά να πάρω μαζί το συννεφάκι μου και απ'ότι φαίνεται έκατσε για λίγο πάνω από την εργατική τάξη των πλυντηρίων. Μην ανησυχείς, το πήρα πίσω τώρα. 
@ootm: Στείλε λίγο από το λάδι σου να αλείφω τις τουρίστριες στο Φαληράκι.
@Τζανέτο: Ανέβαζε κι άλλες φωτογραφίες με γυμνές. Ναι, μην περιμένεις να σου παραδεχτώ ότι κάνεις τέχνη από εκεί που με έστειλαν...
@pachylon: Οι Κύπριοι αδελφοί μας φαντάροι να πα να γαμηθούν.
@Legend: Έβγαλες τα χακί, έβαλες τα πουκάμισα κι έγινες Τσιπρέος;
@director: Πουστόνεο! http://www.youtube.com/watch?v=xxX7RgwYaq0 

Ψηφίστε ποίηση/Αγάπη ρε!

 

ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΜΥΑΛΑ,ΚΙ ΟΣΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ-ΣΤΑ ΠΑΤΩΜΑΤΑ

Photo of the week and more... again with you!

-Αρχικά θα καλησπερίσω τον περίγυρο και θα φωνάξω για μια ακόμα φορά να ανοιχτεί το Μπλόγκ ! (Καριόλια υπάρχω ακόμα...)

-Μετά θα βάλω αυτό το κομμάτι απαιτώντας (φυσικά δημοκρατικά) από τους αναγνώστες να πατήσουν play καθώς θα κατευθύνονται προς τα μέσα τις παρούσας γαμημένης μου ανάρτησης για να λειτουργήσει(το μουσικό θέμα ...) ως Σόδα-συνοδευτικό....πατήστε το να τελειώνουμε...άιντεε !

-Ε αφού φτάσαμε ως εδώ και η ώρα περνά...
...η μουσική παίζει...
...ώρα και για καμιά φωτογραφία...
(Να τις ανοίγετε...να τις βλέπετε ολόκληρες...και όχι μικρές,σαν τις τσουτσούνες σας όταν θέλετε να τις παίξετε και βαριέστε...και τις τρίβετε πάνω από το βρακάκι σας! τσάμπα το έχουμε το HD !?!)

-Μέχρι εδώ καλά ?
-Να συνεχίσω ?

Δώσε στο Λαό να φάει....

-Από τα πλαίσια μιας φωτογράφησης και έπειτα από παραχώρηση της Χορογράφου της αλλά και της ίδιας της Marias, το να έχω το δικαίωμα να τις δημοσιοποιώ σας βάζω ένα δείγμα γραφής ...

Piece: The Lizard's skin.
Choreographer: Roser L. Espinosa.
Performer: Maria Hernando.

   

Κλείνω εδώ...χωρίς να περιμένω να τελειώσει η μουσική...
Ελπίζω να το απολαύσατε...αν όχι...μπόρα είναι θα περάσει...υπομονή...για πόσο δεν ξέρω...
Καλό μήνα...καλές μάχες...γιατί μετά τις 6 του μήνα όπως διάβασα και σ'ένα ωραίο πόστ...δεν υπάρχει το χάπι της επόμενη μέρας...


Καλό βράδυ !
ΥΓ.άρθρο θα γράψω μόλις και εάν ανοίξει το μπλόγκ ξανά...περιμένω...

awAke?

Τρέμεις λίγο, τσούζουν και λίγο τα μάτια σου και έχεις γεύση οδοντόκρεμας. Τη σπάς με λίγη τσιγαρίλα κάθε φορά που ξεροβήχεις αλλά δε φτάνει,στην πραγματικότητα θα ήθελες να καπνίζεις. Για καφέ ούτε λόγος, "χουζούρευες" σα μαλάκας μέχρι και πρίν απο 5 λεπτά οπότε πιές νερό τώρα και πολύ σου είναι. Αποφεύγεις να μετρήσεις πόσες ώρες κοιμήθηκες μιας και είναι θολό το πότε έπεσες και πότε σηκώθηκες.

Για ένα ανεξήγητο λόγο, το μυαλό σου έχει πάρει φωτιές και δέν προλαβαίνεις να τελειώσεις τη μία σκέψη και ήδη την αναλύεις. Ξανά τώρα. Ά ναι ρε, δεν σου πέτυχε και το update στο smartphone, είναι πουτάνα όλα τα settings, έχασες και τα καινούρια τηλέφωνα.

Ένα για την ακρίβεια που σου πήρε και καιρό για να το βρεις. Έ αυτό έπρεπε να το χάσεις ναι. Και εκεί που λες θα το ξαναπάρω σιγά συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει λόγος να το ξαναβρείς και τσαντίζεσαι κιάλλο. Λούπα.

Είσαι και εκνευρισμένος που χτύπησε ο συναγερμός στις 6.00 το πρωί. Ασυναίσθητα κολλάς και ένα moto-Χριστός στο τέλος κάθε σκέψης. Και κάπου εκεί μετά από ενάμισι λεπτό έχεις φτάσει στη δουλειά και αναγκάζεσαι να πεις καλημέρα. Δύσκολο.

Φυσικά δέκα λεπτά πριν σχολάσεις, χαλάει μηχάνημα και μένεις μία ώρα παραπάνω. Λογικό.

Το γαμημένο το φιλτράκι τώρα που διαβάζω τι έγραψα και ακούω και το κομμάτι, ήταν ανάγκη να βγει από το στριφτό και να μου κολλήσει στο στόμα? Τι να σου πω παιδάκι μου...

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Δεν προκειται για αρθρο. Προκειται για επαγγελματικη ανακοινωση. Καθαρα. μολις επεστρεψα απο γνωστο μπαρ οπου διατελω θαμμωνας. Ειχα λοιπον κουβεντα με ενα φιλο και εντος ολιγου καιρου ξεκιναμε να δουλευουμε. Μια μουσικη παρασταση πανω στα κειμενα και την ποιηση του Μπουκοφσκι. Για την μουσικη επενδυση δεν χρειαζεται νομιζω να αναφερθω ολοι καταλαβαινουμε σε ποιο μονοπατι οδηγουμαστε. Αναμεινατε στο ακουστικο σας λοιπον... Η πρωτη δουλεια στο φασμα των εγχωριων κουρελιων (διοτι Μπουκοφκσι Γουειτς εχουν συνεργαστει αλλα οχι εντως ελλαδικων συνορων) θα πραγματοποιηθει.... Π^%^&%$$%^$ς στα κρεβατια σας!!!!

Φιλοσοφικη ερωτηση. Αναπαντητη, για τον απλο κοσμο τουλαχιστον. Τι ειναι ενα κουρελι; τι ειναι το καβλωσει; Γιατι η ατακα του Μπουκοφσκι " i ll fuck your brains out, but let me finish this drink first honey" εχει τοση μεγαλη αξια;πως συμπεριφερεται και ζει αυτο το ειδος που ανθει σε μπαρ παραλιες και στην εθνικη με ενα οποιοδηποτε οχημα αρκει να εχει ασφαλτο; ποια προτυπα το τρεφουν; ποιοι ειναι οι ηρωες του;
εγω μπορω μονο να αναφερθω στους δικους μου πολυ προσωπικους ηρωες που τους αξιζει ο τιτλος του κουρελιου



Γιατι απλα σε εκανε να μαθεις τι θα πει συζυγικη ζωη και τι θα πει να εισαι γονιος



Γιατι απεδειξε οτι μπορεις να εχεις ενα χαρεμι στη δυση και να σε πληρωνουν για αυτο



Γιατι απλα εχει κανει τα παντα




Γιατι απλα υπαρχει




Γιατι ειναι ο πρωτος διδαξας και διεφθειρε ολους αυτους που θαυμαζουμε απο μικροι




Γιατι απλα Elvis is the king




Γιατι απλα πεθανε απο πνιγμο απο μια ταπα Tennessee whiskey




Γιατι δεν ξερω ποιος ειναι πιο κομπλεξικος απο τους 2 μας





Γιατι απλα δεν υπαρχουν λογια



Γιατι πολυ απλα "we 've always got Paris,kid"

Ας δώσουμε τη λύση...

Λοιπόν λασπολόγοι και ερπετοχέστηδες,αυτό το πόστ δεν έχει να κάνει με την ανοιχτή μας κόντρα.
Αυτό το πόστ έχει να κάνει με το κλείσιμο της διαμάχης αυτής.
Πραγματικά έχω γελάσει πολύ με όλα αυτά τα φραξιονιστικά τερτίπια.Και μεταξύ μας έχει και πλάκα το ξεκατίνιασμα.Είμαι σίγουρος οτι οι δικοί μου θα κερδίσουν.

Στο θέμα μας τώρα.Ξαναδιάβασα τα άρθρα της χρυσής εποχής του μπλόγκ.Υπήρχε όντως κέφι τότε.Άνοιγες με χαρά τη σελίδα.Έγραφε ο καθένας τη μαλακία του αδιαφορώντας πόσοι και ποιοί τον διαβάζαν.Χιούμορ-υπήρχε!Είχαν φλόου τα άρθρα και ήταν κομμάτι της καθημερινότητάς μας.
Και μετά τί?
Μετά μηχανική κίνηση ανοίγματος της σελίδας.Πρίν το άνοιγμα βέβαια της ειδησεογραφικής ιστοσελίδας που παρακολουθεί ο καθένας.Εκβιασμένα πόστ του ενός λίνκ και μιας ατακούλας.Κάποιοι τελευταίοι ρόγχοι των "καλών"(έναν έχουμε ολον κι όλον) αρθρογράφων.Κάποια κλόπυ-paste as usual.Μόνο ο Τζανέττος μας εξέπληξε με τις ομολογουμένως όμορφες φωτο του τελευταία.

Τέλος πάντων για να μην μακρυγορώ και επειδή δεν θέλω σε καμία περίπτωση να γίνω μελό,αυτό είναι το τελευταίο μου πόστ.Και όχι εν βρασμώ,ούτε εκδικητικά δρώντας.Απλά μου' φτασε.Βαρέθηκα ρε αδέρφια.Μάλλον έχω πιο πολύ ανάγκη να σας βλέπω από κοντά παρά από μπλόγκ και δίκτυα.Επιπλέον δεν έχω καθόλου έμπνευση να γράψω.Τώρα θέλω μόνο να κάτσω στην άκρη μου και να αράξω.Ούτε να μοιράζομαι τις σκέψεις μου,ούτε να χάνω το χρόνο μου με ότι με κουράζει.Και μάλλον δεν έχω και όρεξη για εξυπνάδες,οι οποίες αποτέλεσαν και τον κύριο κορμό των άρθρων μου.Τέλος πάντων δεν μπορώ να πλέυσω με το παρόν πνεύμα,αν υπάρχει κάποιο και θεωρώ πιο τίμιο να σας ενημερώσω παρά να γίνω μέλος-φάντασμα.

Για το τέλος θέλω να αφιερώσω κάποια τραγούδια κατάλληλα για την περίσταση αλλά και πολύ αγαπημένα μου.Με την ελπίδα να σας αρέσουν και να σας κάνουν να δακρύσετε καθώς θα βλέπετε το περίγραμμα μου να εξαφανίζεται στο φως,μακρυά από την ψηφιακή πραγματικότητα.(Ντάξ,αυτό το γραψα για την μαλακία...)

Απο μένα στη μπλογκάρα μας...


Απο μένα σε κάθε έναν σας ξεχωριστά...


Σε μένα για την πορεία...


Σε όλους μας...


P.S.-Τα άρθρα μου τα αποσύρω από το δημόσιο-αν ξαναγίνει κάποτε- κομμάτι του μπλόγκ μιας και αποσύρομαι και εγώ από την ενεργό συμμετοχή.Παρολαυτά θα υπάρχουν στα πρόχειρα των αναρτήσεων για αρχειακούς λόγους και επείδη σε τελική ανάλυση στο μπλόγκ ανήκουν,μιας και από αυτο εμπνεόμουν.Επίσης θα ήθελα μετά απο αυτήν την ανάρτηση να διαγραφώ απο τον Panoptis και τη λίστα συντακτών.

*"Ευχαριστώ που με αφήσατε να καταχραστώ το δικαίωμα στο γραπτό λόγο"
**Να ζήσεις Βασίλη.Το αγαπημένο μου.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

Ομολογουμένως είναι προεκλογική περίοδος. Οπότε δεν αποτελεί καμία εκπληξη το γεγονός της σύρραξης ακόμα και για ένα blog με αντιμαχόμενες αντικρουόμενες αλλά πάνω από όλα ακταλαβήστικες και ακατανόητες, ακόμα και για τα ίδια μέλη του blog είτε όσον αφορά εαυτόν είτε εταίρους και την προς αυτούς συννενόηση, απόψεις. Ιστορικά είδαμε που οδηγεί η οικογενειοκρατία και η απόλυτη μοναρχία και παρεμβολή- επιβολή- παραβατικότητα. Στο πρόσφατο παρελθόν βιώσαμε και ιστορικά πλέον την αποτυχία και το ψευδές της ευγενούς σύμπλευσης. Όλα ένα λοιδοριστικό ψέμα με μόνη κατάληξη την απραξία.
Αναφορικά με την πολύ προσωπικη μου θέση, καθώς η λασπολογία αρμόζει σε άτομα που ξέρουν να την χειρίζονται και ουχί σε υποχείρια τους- μαριονέτες, ίσως για πρώτη φορά στη ζωή μου δεν λασπολόγισα, όπως ίσως θα έπρεπε να έχω πράξει προστατέυοντας την προσωπική μου,ίσως, αξιοπρέπεια.
Σχετικά με κάτι κοθόρνια ουδέποτε πρωτοστάτισα στο να φυμωθεί η ανεξαρτισία και η ποικιλομορφία του λόγου όσν αφορά το συγκεκριμένο διαδικτυακό τόπο. Από την άλλη όμως θεωρησα και θεωρώ ακόμα και σήμερα απαράδεκτη τη χρησιμοποίηση του σε ιστότοπους κοινωνικής συναναστροφής. και φέρνω και καταγεγραμμένο δεδικασμένο ιστορικό παράδειγμα. Δεν μπορούμε πειλιοψηφικά να καταδικάζουμε την επιθυμία πριν καν προβεί σε πράξη του Τζανέτου κάποτε να αναφέρει τον προσωπικό αυτό χώρο σε συκγεκριμένο social network και κάποιοι άλλοι αγνοώντας επιδεικτικά θεσμούς και δομές παρά λειτουργώντας με το κύρος και την επιβολή της θέσης τους να το διαφημίζουν δεξιά και αριστερά με μόνο σκοπό τον εντυπωσιασμό και την δημιουργεία ψευδών εντυπώσεων όσον αφορά το ιντερνετικό τους προφιλ, status και "γνώση" χωρις καν να μπουν στον κόπο να ρωτήσουν. πρακτικες που το μόνο που δείχνουν είναι μια αυτεπίβουλη και εξουσιαστικη- ιδιοκτισιακή τάση και χρήση του blog. Και προλαβαίνοντας τις αντιδράσεις συμπληρώνω ότι άλλο η τυχαιότητα του να πέσει κάποιος πάνω στο blog και άλλο η προβολή του και η δυνατότητα ευκαιριακής παρακολούθησης από τον κάθε τυχάρπαστο. Το ένα φυσικά και το αποδεχόμαστε από την στιγμή που όλοι γνωρίζουμε ότι είναι ένα ανοιχτό πεδίο όπου ο καθεις μπορεί να τύχει να πέσει πάνω του ή ακόμα και μεις οι ίδιοι να προτρέψουμε κάποιον να μας διαβάσει και άλλο η προβολή του ως χώρου αντιστοίχου διαφόρων άλλων ενημερωτικών και άλλου είδους blog.
Όπως όμως πολύ σοφά λέει ο Vito Corleone "i am a reasonable man". Αν επιθυμία αυτού του χώρου είναι να ανοιχτεί σε πέδια που ως τώρα χλεύαζε και αδιαφορούσε θα την σεβαστώ, παρόλο που αλλάζει σαφώς την πρωταρχική ιδέα και ανοίγει μια άλλη σελίδα στην ιστορία του. Μπορεί να είναι και προς το καλύτερο. Ένα blog όπως χιλιάδες άλλα το οποίο οι άνθρωποι που θα το τρέξουν να κυνηγίσουν κάποια στιγμή και καμιά διαφήμιση ίσως; Ακόμα έχω προσωπικούς λογαριασμούς σε ιστότοπους κοινωνικής διαδυκτίωσης όποτε δεν μου χρειάζεται καθόλου να αποτελώ μέρος ενός ακόμα γκρουπ με αυτούς τους σκοπούς, αρκούν οι προσωπικές μου σελίδες.
Ας αναλογιστούμε όμως και επιτέλους ας μας διδάξει κάτι η ιστορία ανατρέχοντας στην αρχική ιδέα της δημιουργείας αυτής της σελίδας και το τι έγινε όταν άνθρωποι διάβασαν προσωπικά πράγματα συντακτών. Σκοπός ήταν και καλό θα ήταν ακόμα να είναι η προσωπική έκφραση (ακόμα και στο σημείο τολμώ να πω της ψυχοθεραπείας) των συντακτών. όχι η προβολή και ανάγνωση αυτών από διαφόρους προς τέρψη της προσωπικής ματαιοδοξίας.

καλή συνέχεια!

''Photo of the week'' αφιερωμένο για ένα δημόσιο και ελεύθερο μπλόγκ!

11-3-2012
















18-3-2012

























25-3-2012

























ΥΓ. το μπλογκ ήταν και πρέπει να ξαναγίνει ανοιχτό!
Πανοπτη πάρε μέτρα..
Καλώ όλα τα μέλη σε ψηφοφορία μέσω SKYPE.
Ακούω...

Σιγά τα αυγά

Δηλαδή όλος ο ντόρος έγινε για την δίπλα φωτογραφία. Προφανώς έχουμε να κάνουμε με κλασσική περίπτωση λοβοτομής.


LONG STORY SHORT:

Φοβάστε μήν κάνει φόλλο εμένα ή τον OOTM στο twitter, μπεί στο προφίλ μας, έρθει στα koorelia, σημειώσει τους συντάκτες, διαβάσει όλο το μπλόγ και με πεπλεγμένους αλγόριθμους αναλύσει ότι εισαι ΕΣΥ αυτός που γράφεις τα άρθρα και έχετε βρεθεί 5 φορές σε ένα μπάρ. Συνεπώς την έκτη φορά που θα βρισκόταν στο ίδιο μπάρ με σένα θα έκλεινε τη μουσική και θα έλεγε ΑΧΑΑΑΑΑ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ! και θα σου έριχνε Mojito στη μούρη. Εσύ αφού σκούπιζες το δυόσμο απο το κούτελο, θα έβγαινες απο το bar και θα έπεφτες στα ναρκωτικά


Είναι προφανές ότι τέτοιο σενάριο είναι του Legend και όχι του Director ο οποίος απαλλάσεται λόγω ερωτοβολής με πεταλούδες στην άνω κοιλιακή χώρα.

Όσο για το Legend τώρα..
ρε καραβοτσακισμένε, γίνε λίγο άντρας ρε. Πάς σαν τη γκόμενα και υποκινείς εξέγερση? Εντάξει για τον Pachylon το καταλαβαίνω είναι πανεύκολο να χειραγωγηθεί αλλά να πατήσεις πάνω στον director δέν το περίμενα. Βγάλε ρε ενα ζευγάρι κάκαλα και έλα πές μου, ΜΑΛΑΚΑ ΠΑΝΟΠΤΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΛΙΓΟ ΝΤΟΡΟ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΧΑΖΟΓΚΟΜΕΝΑ. Θα σου έπαιρνα μία κουδουνίστρα ή κάτι τέτοιο. Και σαν να μήν έφτανε αυτό, δέν μιλάς και στο Skype παρα μόνο κλαψομουνιάζεις? ΤΡΑΒΑΤΕ ΡΕ ΦΤΙΑΞΤΕ ΜΟΥ ΤΑ ΠΑΝΕΛΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΚΑΘΕΣΤΕ ΚΑΙ ΜΑΛΑΚΙΖΕΣΤΕ ΣΤΑ ΙΝΤΕΡΝΕΤ!



ΥΓ. Το blog προς το παρών είναι FULL PRIVATE οπότε ξεκατινιαστείτε ελεύθερα. Ευχαριστώ.

Παναγίτσες και χριστούληδες

Αγαπητές γεροντοκόρες,
Δέν σας πείραζε που το blog ήταν στο Google, αλλα δέν θέλατε να το βλέπουν στο προφίλ μας οι 50
άσχετοι του twitter.
Δέν γελάσατε μάλλον με τα βίντεο και τις παραποιήσεις των αναρτήσεων-περιόδου που spammάρατε, και μου κλαίγατε στο skype

Spoiler :

Για ακόμα μία φορά ο Πανόπτης σας βρήκε λύση.
Πλέον το blog μπορείτε να το διαβάσετε ΜΟΝΟ εσείς. Ποστάρετε ότι θέλετε. Ελπίζω να είστε χαρούμενες. Έχει βγεί και απο το twitter και άν θέλετε το βγάζω και απο το Google.
Enjoy !
Περιμένω με ανυπομονησία τις επόμενες μέρες του μήνα σας με νέα αιτήματα.

Με αγάπη.

ΦΡΑΞΙΑ KOORELIA


Καμία ανοχή σε αυτούς που χύνουν τις μπύρες τους!




http://youtu.be/3-K5GMKOsWU

ΑΡΚΕΤΑ

ΛΟΙΠΟΝ ΜΑΛΑΚΕΣ ΒΑΛΤΕ ΤΟ BLOG ΣΤΟ TWITTER

LEGEND + PACHYLON = LFE

'' Photo of the week ''

26-2-2012.






















4-3-2012.






















ΥΓ. @γ@πη ρε μουνι@... σεμνά και ταπεινά !

Τω σχωλοίω τεις ζοείς

Άβερελ, παιδί μου,

Ήρθε η ώρα να γίνεις και σύ αυτός ο συμπαθής τύπος που με το που ακούσει τη λέξη χακι κοιτάει ψηλά αναπολώντας με ύφος "τί μου θύμησες τώρα" και ξεκινάει προτάσεις με το "εγώ όταν είμουν φαντάρος...".
Να μάθεις κάθε πότε κουρεύουνε τις γίδες στον πύργο ηλjείας, πόση ροπή βγάζει το ραλάκι του γιάννη του νάνου απο το αιγάλαιω, και το γενεαλογικό δέντρο της Λίτσας, της κοπέλας του Μάκη απο τη Λειβαδειά. Και όλα αυτά ταυτόχρονα.
Δέν έχω να σου δώσω συμβουλές, παρα να φαντάζεσαι το Γλουγλού™ να στέκεται δίπλα σε κάθε ανώτερο και να τον κοιτάζει με απορία κάθε φορά που δίνει παράγγελμα. Αυτό.
Τα κοορέλια σε χαιρετάνε.

ΥΓ. Βρήκα hobby και θα σας βάζω ένα απο τα πακέτα σας σε κάθε ανάρτηση. Τζανέτο και Legend, παρακαλάτε να μήν κάνω ανάρτηση για σάς.

Tzaziki, mouzaka, bouzouki, malaka

Θα είναι ψέμα να μην παραδεχτώ ότι η ματαιοδοξία του γραφιά δε με παρότρυνε ενδόμυχα προς μια πιο φαντεζί επιστροφή στα κοινά του blog (λέγε με posts). Είναι και μακριά η άτιμη η απουσία... Δε θα μου κάνω τη χάρη όμως. Ούτε θα επικαλεστώ ως δικαιολογία τον εκ των άνωθεν βίαιο περιορισμό της γκαρνταρόμπας μου στο χρώμα του χακί.

Το μόνο που έχω να πω, εγώ και η (όχι και τόσο μεγάλη αλλά δραστική λόγω περιστάσεων) ποσότητα αλκοόλ στο αίμα μου, είναι το εξής: το απόγευμα πήραν τηλέφωνο από unknown number και ήταν από δημοσκόπηση της Kappa Research. Ερωτηθείς για τις πολιτικές εξελίξεις και το αν προτιμώ επιστροφή στη δραχμή ή παραμονή στο ευρώ, το' ριξα στην δραχμούλα. Και να με συγχωράτε οι επιχειρηματίες του blog, αλλά το σκωτσέζικο αγαθό που ονομάζεται ουίσκι και το τρίτο πρόγραμμα στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου με δικαιώνει. Ακούστε τις δύο εκδοχές του ίδιου τραγουδιού και αναρωτηθείτε:

Η αμιγώς ελληνική

Και η πιο "εξευρωπαϊσμένη"

Ε, να μην παν να γαμηθούν; Όταν οι άλλοι ήταν πάνω στα δέντρα εμείς ακούγαμε Μαργαρίτη. Και κάπως έτσι, ας "υπηρετήσουμε" κι αυτό το μπουρδέλο που εκ παραδρομής ονομάστηκε χώρα. Τουλάχιστον έχουμε εφεύρει έναν τρόπο να ανακαλούμε ανούσια επώνυμα που ποτέ δεν θα έβρισκαν το δρόμο τους σε μια indie μπάρα. Είναι κι αυτό ένα είδος εθνικού σεβασμού. Από τους άλλους, τους πιο ουσιαστικούς, προκοπή δεν θα δούμε.

Επομένως, στην υγειά μας.  

'' photo of the week '' 19/26-2-2012

19-2-2012


















26-2-2012





















Τα λόγια είναι περιττά..

Θα γράψω σε ξένο post μόνο και μόνο γιατί μπορώ. Χάζευα τις τελευταίες αναρτήσεις, και είναι λές και κάνουμε κολλάζ. Μόνο φωτογραφίες. Χοντρικά αμα το δείς, περίπου 1000 λέξεις η καθε μία, θα βαριούνται οι αναγνώστες μας να μας διαβάσουν ρε σεις..
Αυτά. Εσείς, τι νέα?

Follow @Lemurios

Follow @OoTM84

'' Photo of the week '' keep walking...

5-2-2012. κοορέλικο σπίτι.



























12-2-2012.


















ΥΓ. Αφιερωμένη στον Pachylon !

επιστρέφω...
http://youtu.be/6ivg3J3h5Ps

'' Photo of the week '' 29-1-2012

- Η εν λόγο φώτο τραβήχτηκε λίγα μόλις λεπτά αφού αγόρασα τον νέο μου φακό και ουσιαστικά τον 1 σοβαρό.

- Βγήκα ακριβός απ'έξω από το μαγαζί και παράγγειλα έναν 2πλο εσπρέσο..

- Τσιγάρο στο στόμα..

- Και σήκωσα το κεφάλι μου ψηλά..



















(canon 18-200 is 3.5-5.6)

καλό βράδυ.

''Η φωτογραφία της εβδομάδας''

Εδώ και 3 μήνες πλέον κάθε Κυριακή βγάζω και ανεβάζω την φωτογραφία της εβδομάδας μου σε γνωστό social network(fb.).


- 22-01-2012 -




















-15-01-2012-


























-08-01-2012-















-01-01-2012-



















-25-12-2011-












-18-12-2011-



















-11-12-2011-















-04-12-2011-



















-27-11-2011-


























-20-11-2011-


















-13-11-2011-


















-06-11-2011-


















Ελπίζω να το απολαύσετε γιατί...
συνεχίζεται...

καλό βράδυ.