Ήταν τότε που δεν μπορούσα. Δεν. Είχα. Δεν είχα. Και ένα πρωί σηκώθηκα και είπα τώρα. Τώρα ίσως κάτι να γίνει. Και μετά έσβησα το φως. Θα μπορούσε εκείνο το πρωί να ήταν μια απλή Τρίτη. Όμως για κάποιο λόγο ήταν Δευτέρα. Και μου φάνηκε τόσο περίεργο που ήταν Δευτέρα, γιατί Δευτέρα ήταν σίγουρο ότι δεν μπορούσα. Θα μπορούσε να ‘ταν και κάποια άλλη. Εγώ δεν θα μπορούσα. Θα μπορούσε να είναι ένα βράδυ. Κι όμως ήταν πρωί. Πράμα που μου κινούσε την περιέργεια.. ήταν πρωί. Σε κείνα τα σκεπάσματα. Ήταν την τρίτη φορά. Πήρα φόρα ξέχασα το παλτό μου άφησα πίσω τα τσιγάρα μου και έφυγα.
Βρήκες δουλειά;
ΑπάντησηΔιαγραφήναι.... συγγραφεας
ΑπάντησηΔιαγραφή