Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Πες μου σαμπουάν καρδιές.




Τελικά τί είναι το περίφημο ελληνικό γλέντι;
Που βασίζεται η επιτυχία του;Στην οργάνωση;Στους σωστούς καλεσμένους;Ή μήπως στο να γίνουν όλα απρόοπτα;Τί είναι αυτό που αφήνει στις καρδιές αυτό το αίσθημα πληρότητας;
Το να δεις στο 3ωρο τον εαυτό σου να καθρεφτίζεται μέσα στη λεκάνη;
Το να αδειάζεις και να γεμίζεις τα τασάκια με ρυθμούς θερμαστή σε αμπάρι;
Να καταργείς το "μπούκωμα",και να στέλνεις ανεπεξέργαστα τα ξύδια στο στομάχι σου;
Να σηκώνεσαι απο την καρέκλα μόνο όταν οι πρώτες σταγόνες κάτουρου κυλήσουν απ'τα μάτια σου;
Ή όταν χάνεις το μικρό σου δαχτυλάκι,του ποδιού,χορεύοντας νησιώτικα;
Παίζει να είναι και το ποτήρι που σπάει κατα λάθος συν τα υπόλοιπα 15 αθώα που το ακολουθούν στον άλλο κόσμο γιατί κανείς δεν είπε "γούρι".Άλλα όλοι μαζί φωνάζουν "Ώπα!".
Είναι οι μύγες που τρώνε ανενόχλητες,παρά τις συνεχείς απωθητικές κινήσεις της μικροφοβικής θείας;
Ή οι  χαρτοπετσέτες που έχουν κολλήσει στα συρματοπλέγματα παρασυρμένες απ'τον αέρα;
Ίσως να ξεκινάει όταν η πρώτη λαδιά γίνει στο τραπεζομάντηλο με το που ακουστεί το "τρώμε".
Και όλοι είναι στο κέφι όταν αναρωτιούνται "Ποιό είναι το δικό μου ποτήρι;"και δεν υπάρχει ο ξέκαβλος που θυμάται ποιό είναι ποιανού.
Νικητής είναι αυτός που πίνει τελευταίος καφέ.
Συστηματικός αυτός που πίνει πολύ νερό.
Το λάδι βγαίνει με γάλα.
"Μην περάσεις απο εδώ,έχει ξεράσει ο θείος σου"
"Μην πας απο 'κεί ξυπόλητος,έχει γυαλιά"
"Να φέρω γλυκό ή κοιτάτε ακόμα μεζέ;"
"Γαμιέται και ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου"
"Χρόνια πολλαααααά ρε"
"Είδες το κινητό μου;Το είχα αφήσει μέσα στο τζατζίκι."
"Σοδίτσα να φέρω;Ά τρώς ακόμα;"
"Σήκω να χορέψεις ρε!"
"Να δείς τι θα κάνω εγώ στους γάμους σου" (Προσοχή,στους "γάμους",όχι "γάμο" πια)
Και του χρόνουζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ........ζζζ.....ζζζ
 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.