Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Ξέρω γω εντάξει...

Το παρόν post δεν έχει τη μορφή άρθρου. Βασικά δεν είχα σκοπό να γράψω τίποτα σε μορφή άρθρου, κυρίως γιατί θέλω να φυλάω τις "λέξεις" μου για αλλού, μπας και καταφέρω να τελειώσω το master. Μόλις όμως έπεσε στα χέρια μου η συγκεκριμένη φωτογραφία (σ.σ. credits go to Sotiris B.) σκέφτηκα ότι η μη δημοσίευση της θα ήταν όχι μόνο λάθος και παράλειψη, αλλά ασέβεια προς τον ιερό χώρο του ιστορικού μας blog. Ορίστε λοιπόν:


Kαι προσθέτω: To ασύλληπτο δεν είναι το σύνθημα στη μπλούζα. Αυτό είναι απλά εμπνευσμένο. Το ασύλληπτο δεν είναι το σουλούπι του τύπου. Αυτό είναι απλά αστείο. Ούτε επίσης είναι το γεγονός ότι βρίσκεται όντως μπροστά στη Μόνα Λίζα. Αυτό είναι απλά εντυπωσιακό.
Το ασύλληπτο είναι το ότι ο συγκεκριμένος μικρός Θεούλης (που λέει κι ο ξάδερφος) από την πρώτη στιγμή που του είπε η γκόμενα του "αγάπη μου να με πας στο Παρίσι", το μοναδικό πράγμα που σκέφτηκε ήταν να πάει στο Λούβρο όχι για να δει την Αφροδίτη της Μήλου και τη Νίκη της Σαμοθράκης, αλλά για να μπορέσει να βάλει στη βαλίτσα του αυτή τη συγκεκριμένη μπλούζα. Γι' αυτό είπε το "ναι" και έπειτα έκλεισε τα εισιτήρια. Και γι' αυτό δεν έβρισε τη γκόμενα λέγοντας "άσε με μωρή και που θα πίνω εγώ το πρωί το φραπέ μου". Και, στην τελική, είμαι σίγουρος πως μόνο και μόνο γι΄αυτό πήγε εν τέλει στο Παρίσι.
Καλησπέρα αδέρφια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.