Τα κουρέλια δεν ανασαίνουν ακόμα.

Όλοι έχουμε δει το Απέραντο Γαλάζιο. Κάποιοι από εμάς περισσότερες από 10 φορές. Αυτό όμως που λίγοι ξέρουν είναι ότι η ιστορία είναι αληθινή. Αυτοί οι δύο τύποι υπήρχαν. Η ταινία γυρίστηκε το 1988 αλλά η ιστορία των δύο αντιπάλων-φίλων-συναγωνιστών γράφτηκε τη δεκαετία του '60, του '70 και την αρχή του '80.

(Mayol - Enzo)

Ο Jacques Mayol ή αλλιώς The Dolphin Man γεννήθηκε το 1927 στην Κίνα με γαλλική ιθαγένεια. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που καταδύθηκε στα 100 μέτρα με μία ανάσα. Το 1983 σε ηλικία 56 χρόνων καταδύθηκε στα 105 μέτρα και αυτό ήταν και η βαθύτερη βουτιά της ζωής του. Βοηθός του σε αυτήν την ιστορία - κάτι σαν προπονητής του - ήταν ένα δεφλίνι που λεγόταν Clown. Τον έμαθε να κρατάει την ανάσα του περισσότερο, να βελτιώσει την υδροβιότητα του και τελικά να γελάει υποβρυχίως. Επίσης σε μία βουτιά του στα 101 μέτρα οι χτύποι της καρδιάς του μειώθηκαν από 60 σε 27/λεπτό. Αυτό το αντανακλαστικό παρατηρείται μόνο σε υδρόβια θηλαστικά όπως δελφίνια και φάλαινες. Ο Mayol ανέπτυξε τη θεωρία του Homo Delphinus στο ομώνυμο βιβλίο του που αναλύει την σχέση του ανθρώπου με τη θάλασσα, την πιθανή υδρόβια καταγωγή του και γράφει ότι κάποια μέρα οι άνθρωποι θα κρατάνε την ανάσα τους για 10 λεπτά και θα κολυμπούν στα 200 μέτρα (και δεν έπεσε έξω εφόσον το ρεκόρ άπνοιας έχει φτάσει τα 11.5 λεπτά και το ρεκόρ βάθους τα 214 μέτρα). Ο Mayol το 2001 αυτοκτόνησε δια απαγχονισμού όπως είχε προδιαγράψει στην ταινία του.

Το άλλο μεγάλο κουρέλι της ελέυθερης κατάδυσης της εποχής, ορκισμένος αντίπαλος και καλύτερος φίλος του Mayol, ήταν ο Enjo Maiorca. Γεννημένος το 1931 στις Συρακούσες της Ιταλίας ήταν ο πρώτος άνθρωπος που καταδύθηκε στα 50 μέτρα χωρίς αναπνευστικά βοηθήματα. Η βαθύτερη βουτιά του ήταν στα 101 μέτρα ξεπερνώντας αυτήν των 100 του Mayol. O Maiorca ζει και κολυμπάει ακόμα.

Αυτοί οι δύο τύποι αντάλαξαν το παγκόσμιο ρεκόρ κατάδυσης περισσότερες από 10 φορές πιέζοντας τους εαυτούς τους στο όριο. Αφού ισοφάρισαν στα 101 μέτρα τελικός νικητής αναδύχτηκε ο Mayol με τα 105 μέτρα. Η γιόγκα και οι άλλες τεχνικές που ανέπτυξαν χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα.

(Umberto Pelizzari)

Η ελέυθερη κατάδυση έχει γνωρίσει άλλο ένα παρόμοιο ζευγάρι. Τον μεγάλο κουβανό Francisco 'Pipin' Ferreras (στα ισπανικά Iron Man έμαθε να κολυμπά 5 χρονών σε μια σπηλιά με καρχαρίες) και τον ιταλό Umberto Pelizzari. Γεννημένοι το 1962 και το 1965 αντίστοιχα δεν έχουν κοινές φωτογραφίες. Και αυτοί οι δύο έγιναν ταινία το 2001 με το 'Ocean Men: Extreme Dive'. Όλη την δεκαετία του 90 αντάλλασαν το παγκόσμιο ρεκόρ συνεχώς. Τελικός νικητής αναδείχθηκε ο Pipin αφού το 2003 κατέβηκε με μία ανάσα στα 171 μέτρα. Αυτό το ρεκόρ κρύβει μια τραγική ιστορία. Η γυναίκα του Pipin, Audrey Mestre ήταν ελεύθερη δύτρια. Το 2002 προπονούταν στον Άγιο Δομίνικο υπό την επίβλεψη του άντρα της. Σε μία βουτιά της πανέμορφης Audrey στα 171 μέτρα δεν άνοιξε το μπαλόνι ανάδυσης και ανασύρθηκε στην επιφάνεια νεκρή 9 λεπτά μετά από τα χέρια του Pipin. Ένα χρόνο μετά ο άντρας της έγραψε το ρεκόρ που εκείνη δεν κατάφερε να τελειώσει. Πολλοί είπαν ότι ο Pipin έφταιγε και ότι μπορεί να ήταν δολοφονία γιατί την ζήλευε. Κατέληξαν ότι ήταν ευθύνη του Pipin που αμέλησε να γεμίσει το μπαλόνι με αέρα αλλά ότι δεν έγινε με βούληση. Γράφτηκε βιβλίο για την υπόθεση με τίτλο 'The Last Attempt'.

(Pipin - Audrey)

Στην ελέυθερη κατάδυση μετά την παρούσα αυτοδυναμία του Αυστριακού Herbert Nitsch ένα νέο παρόμοιο ζευγάρι φαίνεται να παρουσιάζεται για να συνεχίσει αυτές τις παρανοϊκές μάχες κατάκτησης του βυθού που εναντιώνονται στη φύση και οδηγούν το σώμα και το μυαλό σε παραλογισμό. Ο γάλλος Guillaume Nery και ο νεοζηλανδός William Trubridge. Γεννημένοι το 1982 και το 1980 αντίστοιχα αναμένεται να γράψουν άλλη μία περίεργη ιστορία στις θάλασσες του κόσμου. Παραθέτω τα βίντεο και κλείνω.

“One day babies of the future will be reconnected to the aquatic evolutionary past. They will be totally in harmony with the sea and diving and playing at great depth with their marine cousins, holding the breath for a long period of time and giving birth in the sea even in the presence of dolphins. Homo Delphinus is not just a concept.”