Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Humanity's greater gift (to humanity)

Για να είμαι ειλικρινής δεν είχα σκοπό να γράψω. Άλλωστε έχουμε εισέλθει και επισήμως στη 2η περίοδο προβληματικού και ελλιπούς ύπνου, καθότι το χαρτί γράφει "deadline on the 23rd of February". Και όπως όλοι σωστά μαντέψατε, κάτι τέτοιο σημαίνει και διάβασμα έως ότου ακουστεί το καμπανάκι, δηλαδή το άνοιγμα τη πόρτας του γείτονα που ξεκινάει για τη δουλειά του (υποτίθεται ότι μόλις την ακούω αγχώνομαι μήπως πέρασε η ώρα παραπάνω απ' όσο έπρεπε και δεν ξυπνήσω νωρίς για να συνεχίσω το διάβασμα- 25 χρονών και αυτογνωσία μηδέν ο τύπος...).

Πέφτοντας στο κρεβάτι λοιπόν, είπα να αδειάσω το memory stick της πανάκριβης και ζηλευτής φωτογραφικής μηχανής μου (μην τύχει και χρειαστεί να αποθανατίσω αύριο τη στιγμή που θα είμαι κλεισμένος στο σπίτι διαβάζοντας και γιατί ποια καλύτερη ώρα από τις 8 το πρωί και άυπνος--> averel- ανωριμότητα 0-3 και ακόμα δεν έληξε το Α' ημίχρονο), το οποίο εκτός των άλλων, περιλαμβάνει και φωτογραφίες από την πρόσφατη επίσκεψη μου στο Science Museum. Ένα μουσείο που θεωρείται από τα ωραιότερα σύγχρονα στην Αγγλία αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα και συστήνεται ως must για κάθε επίδοξο τουρίστα από όλους τους ταξιδιωτικούς οδηγούς. Όταν πέρασα τις φωτογραφίες λοιπόν, θυμήθηκα ότι αυτό το μουσείο, ανάμεσα σε εκθέματα όπως το διάσημο εκκρεμές του Φουκώ, η (υποτιθέμενη) πρώτη ατμομηχανή του πλανήτη, η (όντως) πρώτη υπολογιστική μηχανή που φτιάχτηκε ποτέ (και οδήγησε στην τεχνολογία του σημερινού computer, αποκορύφωμα της οποίας όπως όλοι γνωρίζουμε παραμένει το MacBook Pro- α, και Πανόπτη μην αρχίσεις καμιά ιστορία για τον υπολογιστή των Αντικυθήρων), μεταξύ όλων αυτών των σπουδαίων επιτευγμάτων λοιπόν, φιλοξενεί και το εξής έκθεμα:


Ιδού λοιπόν κύριοι η μεγαλύτερη εφεύρεση του ανθρώπου: το ΠΑΠΙ. Και μην ξανακούσω μαλακίες περί Η/Υ, CERN, αποκρυπτογράφηση του DNA, θεραπεία κατά του AIDS και άλλα τέτοια ασήμαντα. Το παπί. Τέλος.
Και επιπλέον ζητώ δημόσια συγγνώμη από όλους τους κάγκουρες που έβριζα όταν στρίβοντας στην πλατεία του Μπουρναζίου, η τρύπια εξάτμιση τους ακουγόταν στο σπίτι μου στη Θηβών. Οι άνθρωποι αποδεικνύεται πως είναι επιστήμονες και ορολογίες όπως "σούζα / δίχρονο- τετράχρονο / ζεμπρίκι / ελευθέρας / καρμπυρατέρια / χωρίς κράνος / χωρίς δίπλωμα / εννοείται χωρίς ασφάλεια / 125άρι (πσσσσ) / Modenas (GT ή απλό) / Kristar / Kymco / Kryptonite / LEADάκι / μάστορα κρέμασε το παπί και πατινάρει ο συμπλέκτης / ξέρεις καμιά μόντα να το κάνω γεράκι / κι άλλη σούζα / έπεσα / αν δεν πέσεις δε μαθαίνεις ρε/ μαλλί φράχτης / Μπουρνάζι / Πετράλωνα κλπ " πρέπει όχι μόνο να συμπεριληφθούν στην εγκυκλοπαίδεια αλλά και να διδάσκονται στα σχολεία.
Είμαστε μπροστά ρε σα χώρα. Και η επαρχεία ακόμα πιο πρωτοπόρα- γι'αυτό εκεί τα παιδιά μαθαίνουν να το καβαλάνε από τα 12. Για να μην πω για τους γύφτους.
Άντε, κλείνω απότομα για να πάω να την πέσω.
Μπρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ!!!!!!!

(και για να μην ξεχνιόμαστε, η κατάλληλη μουσική επένδυση)


ps: άφησα επίτηδες έξω την κάστα των ακαδημαϊκών, δηλαδή τους deliverάδες, αλλά πρέπει και να κοιμηθώ κάποια στιγμή...

1 σχόλιο:

  1. εμένα πάντως το άρθρο σου με άγγιξε μιάς και έχω αυτόν το θρύλο!Συνεχίζει να με υπηρετεί ακόμα και σήμερα...μόνο με λάδι και βενζίνα(4€...για να φουλάρει)!
    ΥΗ1. το έχω τιμήσει με το κλασικό τρικάβαλο(εγώ-εσύ-κατακουζηνός)...δεδομένα μεθυσμένοι
    ΥΓ2. ΣοΥζΑ ΚοΛληΤεεεεεεεε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.