24 Hour Paqui People

Φτιάξτε καφέ, θα πλατιάσω.
Καταλάβετε με koorelia, έχω καιρό... Έχω όμως και Ίντερνετ πλέον και μπορώ να τους κοιτάω όλους ισότιμα σε τούτη την πόλη. Κάτι τέτοιο άλλωστε μαθαίνω και στο σχολείο κάθε μέρα, ότι δηλαδή βαδίζουμε προς το να ζούμε ηλεκτρονικά και άρα ένοιωθα κάπως μειονεκτικά χωρίς το πολύτιμο αγαθό. Και πιστέψτε με, δε μπερδεύομαι καθόλου όταν χρησιμοποιώ τη λέξη "σχολείο" και όχι "σχολή", με βάση τουλάχιστον το πώς έχουμε μάθει τόσα χρόνια να αντιλαμβανόμαστε την (τεράστια στην ελληνική γλώσσα) απόσταση μεταξύ των 2 αυτών συγγενών λέξεων. Τόσο διάβασμα σε καθημερινή σχεδόν βάση έχω να κάνω από τις Πανελλήνιες (διευκρίνιση προς Τζανέτο: "Πανελλήνιες" ήταν εκείνες οι μοναδικές μέρες στη Λεόντειο που καθόσουν πίσω από τον συνονόματο σου Αντώνη). Σημαντική διαφορά; Τότε μπορούσα να καπνίζω...

Ακόμα δεν έχω καταλάβει την προσέγγιση που κάνουν οι άνθρωποι εδώ σε ότι αφορά στο θέμα "τσιγάρο" (χοντρέ cheater- αναγνώστη μην παίρνεις το γνώριμο διδακτικό σου ύφος ΚΑΙ πίσω από την οθόνη). Ανάβεις τσιγάρο και παραπάνω από τους μισούς σε κοιτούν με μισό μάτι, το σβήνεις κάτω και αισθάνονται ότι τους βρωμίζεις την πόλη. Αναγκάζεσαι να καθίσεις έξω παρά το κρύο και η σερβιτόρα (διευκρίνιση προς όλους: σερβιτόρα= ΟΧΙ αυτό το πανέμορφο πλάσμα που έχετε συνηθίσει να έρχεται και να ρωτάει "τι θα θέλατε") πάλι αναρωτιέται γιατί ζητάς το τασάκι ενώ βλέπει πως δε μασάς τσίχλα. Ακόμα και τις βραδινές -ξεχάστε τις πρώτες πρωινές- ώρες, όταν είσαι λίγο εύθυμος μετά τις πολλές pints και θες να βγεις έξω να ανάψεις το 6ο-7ο καρελάκι της μέρας, σου βάζουν στάμπα για να μπορέσεις να ξαναμπείς μέσα. Καπνίζεις; Σταμπάρεσαι αδερφέ, είσαι στιγματισμένος...

Ταυτόχρονα όμως: δεν κοιτούν με μισό μάτι όσους μεθυσμένους κυκλοφορούν μετά τις 9 και κάτι, είτε φωνάζοντας δυνατά και συχνά απειλητικά σε όποιον τυχαίνει να περάσει δίπλα τους είτε ξερνώντας πάνω στο παπούτσι σου σα να μην τρέχει τίποτα. Τα ξερατά για εμάς τους Λονδρέζους δεν αποτελούν στοιχείο βρωμιάς για την πόλη σαν το τσιγάρο, όπως άλλωστε και το να πετάς κάτω το περιτύλιγμα από οτιδήποτε τρως στο δρόμο. Και είσαι μαλάκας αν αναρωτιέσαι γιατί δεν υπάρχουν κάδοι- ασφαλώς γιατί υπάρχουν οι τρομοκράτες που πριν από 7 χρόνια μας έβαλαν βόμβα σε public bin. Γι' αυτό εξάλλου έχουμε και από 3-4 κάμερες μέχρι και στο πιο μικρό στενάκι της πόλης, οργανώνουμε περιπολίες κατοίκων για να καρφώνουμε το γείτονα μας επειδή γαμάει καλύτερα από μας και μας ενοχλεί που η γκόμενα του κάνει φασαρία όταν βογκάει και επίσης έχουμε νόμους ακόμα και για το μέχρι πόσα σκυλιά επιτρέπεται να βγάζεις βόλτα (http://news.bbc.co.uk/1/hi/england/london/6439581.stm). Και μη μου κουνιέσαι και πολύ, γιατί είμαι Αυτοκρατορία.

Και τι λέει ο χρησμός; Ότι η Αυτοκρατορία θα πέσει όταν πετάξουν και φύγουν τα κοράκια από την αυλή του London Tower. Έτσι κι εμείς τους κόβουμε τα φτερά τη στιγμή που γεννιούνται, έτσι διατηρούμε την ψευδαίσθηση ότι παραμένουμε ακόμα Αυτοκρατορία. Όχι πως η Αγγλία δεν παραμένει κάτι σαν τέτοια, εδώ και σε άλλα 2-3 σημεία παίρνονται όλες οι αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή της υπόλοιπης ηπείρου- το βλέπεις και από τα κτίρια αλλά και το πώς τρέχουν οι ντόπιοι συμπολίτες μου στην καθημερινότητα τους. "Μυρμήγκια της υπερδύναμης" είχε γράψει ο γείτονας Legend και δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο... Όπως το μυρμήγκι μαθαίνει να ακολουθεί μια ρουτίνα για το υπόλοιπο της ζωής του, αντίστοιχα κι εσύ απαγορεύεται να βλάψεις τη ρουτίνα ενός Άγγλου. Οι απαρχές της καπιταλιστικής γραμμής παραγωγής (κατάτμηση- καταμερισμός της εργασίας) έχει γίνει και ο τρόπος ζωής τους, μαθαίνοντας τους να κάνουν συγκεκριμένες κινήσεις από τις οποίες αν και αποκλίνεις τους δημιουργείς black-out, πελαγώνουν και αδύνατον μετά να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Δουλεύω στη ΒΤ (όλοι υποθέτω μάθατε πλέον τι είναι): Έχω μάθει ότι για να ανοίξεις τηλεφωνική γραμμή πρέπει να είσαι Άγγλος. Δεν είσαι Άγγλος; Πρέπει να μένεις 2 χρόνια στο σπίτι που κατοικείς. Μόλις μετακόμισες; Crashαρε ο τύπος, game over, blue screen. Και το κυριότερο: 2 ΧΡΟΝΙΑ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΔΕ ΘΑ ΕΙΧΑ ΒΑΛΕΙ ΤΗΛΕΦΩΝΟ???

Αλλά και κάπου εδώ αρχίζουν να μη σε απασχολούν ιδιαίτερα όσα γράφω παραπάνω. Γιατί ακριβώς αυτός ο άνθρωπος δε μπορεί να καταλάβει ότι ακούγεται παράξενο να σου λέει ότι έπρεπε να κατοικείς τουλάχιστον 24 μήνες στο σπίτι που θες τη γραμμή- γραμμή επικοινωνίας με την πρότερη ζωή σου εν προκειμένω. Sorry if I caused you any inconvenience... Έτσι έχει μάθει ότι λέει ο κανονισμός. Και αν καταλάβεις ότι απλά δεν πρέπει να διαταράσσεις τη σχέση του με τον κανονισμό, εκεί το πράγμα αρχίζει να σ’αρέσει. Όσο δε γίνεται να μάθεις ποτέ αυτή την αχανή πόλη, άλλο τόσο δε γίνεται να μην τη συμπαθήσεις. Εκεί που έχεις σπαταλήσει 3 μέρες βρίζοντας τους για συγκεκριμένα πράγματα, γίνεται κάτι εντυπωσιακό και σου αναιρεί τα επιxειρήματα. Και ίσως γι’ αυτό και τελικά να απορρίπτεις το ενδεχόμενο να τολμήσεις να πεις ότι δε σου αρέσει: επειδή σου παρέχει τη δυνατότητα να δεις αυτό το ¨εντυπωσιακό¨ να συμβαίνει και σε συχνότητα πολύ μεγαλύτερη από σχεδόν οπουδήποτε αλλού.

Δεν ξέρω αν μπορώ να αιτιολογήσω την παραπάνω μου πρόταση, δε μπορώ να τη στηρίξω με επιχειρήματα μάλλον. Θα ρωτήσω τους γείτονες μου στην ευρύτερη περιοχή του Bethnal Green (“Χαρούμενη Γωνιά” η μετάφραση στα Κέλτικα- πρέπει να έπιναν πολλά ναρκωτικά αυτοί οι τύποι που την είδαν χαρούμενη) μπας και απαντήσουν: Τους Κινέζους ράπερ, τους Ινδούς μπουρναζιώτες, τους μαύρους γκάνγκστερ, τους πάντα ανοιχτούς και πάντα δυο-δυο πάκηδες, τους κυνικούς Άγγλους που πάντα έχουν χρόνο για λίγο black humour, τους Μπαγκλαντεσιανούς με τα φορέματα τους, τα μεθυσμένα τσουλάκια που σου ζητάνε τσιγάρο πιάνοντας σου τον πούτσο και μετά φασώνονται με το γκόμενο τους. Θα τους ρωτήσω, αλλά μάλλον δεν θα καταλάβω τίποτα από αυτό που θα μου απαντήσουν. Και δε μπορείτε να φανταστείτε πόσο πλάκα έχει αυτό...

Πάντως koorelia, είναι ωραία τελικά εδώ. Ασχέτως αν δε γίνεται να μην τους βρίσω. Το αποζητούν κι οι ίδιοι άλλωστε αυτό, μιας και θέλουν να ξέρουν ότι ξεχωρίζουν. Γι’ αυτό και τα κάνουν ΟΛΑ ανάποδα...

Μικρά Συμπεράσματα από το London

-Food ✔, English Food ✓, Good English Food ✖, Tasty English Food= δεν έχει βρεθεί ακόμα σύμβολο που να μπορεί να σταθεί δίπλα σε αυτή την πρόταση.
-Δεν είναι ότι το Λονδίνο είναι βροχερό, οι υπόλοιπες πόλεις του κόσμου απλά έχουν, εεεε, πως το λέτε μωρέ αυτό εκεί το κίτρινο πράγμα? Ααα, ήλιο...
-Σας παρακαλώ επίσης, μην ξανακούσω τη φράση “Μετρό στην Αθήνα”,
-Ούτε “δε μπορώ να έρθω εκεί ρε μαλάκα, είναι μακριά”.
-Πώς δεν τρακάρουν έτσι όπως οδηγούν (όχι μόνο το look right, γενικότερα), πώς δεν τρακάρουν????????
-Ψέματα είναι αυτά που ξέραμε τόσα χρόνια για τους Χιώτες, οι Πακιστανοί πάνε δυο-δυο.
-Επίσης, παιδιά, δεν θα το πιστέψετε! Οι Πακιστανοί εδώ δε ζουν στα φανάρια, μένουν σε σπίτια!!!
-Εκτός του ότι είναι πάντα ανοικτοί και σε σώζουν... Και δεν εννοώ στο να πάρω adaptor για να φορτίζω το κινητό στο αυτοκίνητο ή καλάμι ψαρέματος στις 3 Γέφυρες.
-Το ξέρατε ότι στο Bangladesh δε μένει κανείς? Είναι άδεια η χώρα, εδώ είναι όλοι. Και μπορείς πολύ εύκολα να τους πετύχεις- απλά σηκώνεις το χέρι σου σε ένα ΤΑΧΙ.
-Ξέρατε ακόμα ότι μόλις μια μαύρη γεννιέται της κολλάνε επάνω της ένα υπέροχο κώλο? Όσο άσχημη κι αν έχει βγει η υπόλοιπη.
-Το όνομα του φίλου Κινέζου chun-lee-hao-chung-chi-ling-mao-kung μπορεί πολύ απλά να συνοψιστεί στο εξής ένα: Τom.
-Τι κρύβεται κάτω από μια μαντήλα? Συνήθως ένα i-pod nano, ένα i-phone και ένα ζευγάρι πολύ ακριβά σκουλαρίκια.
-Δε διαφωνώ, τα μπαρ που έχουμε στο Αthens δεν υπάρχουν σε κανένα σημείο της Ευρώπης τελικά. English pubs όμως έχει μόνο στην Αγγλία, δεν αντιγράφονται...
-Φράση που πρέπει όλοι να μάθετε πριν έρθετε: One (two-three-four-etc) pint of beer. Any beer. Θα βρεις κάποια να σ’ αρέσει πιο πολύ από τις υπόλοιπες 10 ωραίες.
-Μόνο εδώ μπορούσε να έχει γεννηθεί το ποδόσφαιρο, believe me...
-Δεν ξέρω πώς ακριβώς μπορώ να το πω, γιατί κάθε φορά που ασχολούμαι με το θέμα με πιάνει πανικός. Θα αναφέρω απλά τη λέξη λοιπόν: ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ.


ps1: Είναι πολλά ακόμα που θα μπορούσα να γράψω αλλά μέχρι κι εγώ ο ίδιος με βαρέθηκα.
ps2: Δεν είναι ότι ξέχασα να αναφερθώ στο θέμα “γυναίκα”. Επίτηδες το άφησα απ’ έξω. Γιατί πολύ απλά θέλει δικό του άρθρο, ίσως και μεγαλύτερο από αυτό...