Πολεμικό Ημερολόγιο, Ημέρα (ή νύχτα) Πρώτη
Τα πρώτα βόλια έπεσαν. Και με βρήκαν. Όχι ξώφαλτσα, αλλά κατευθείαν σε ζωτικά σημεία. "Καλά, εσύ μας άφησες νωρίς", φάνηκε να ψιθυρίζει το πτυχίο, και ο εχθρός χαμογελούσε συνειδητοποιώντας την ενδυνάμωση της υπεροχής του. Η πρώτη μάχη είχε μάλλον και οριστικά πλέον χαθεί, δίνοντας με το "καλημέρα" ραντεβού για το Σεπτέμβρη...
Υψηλές προσδοκίες- χαμηλή ανταπόκριση- ασόβαρες ελπίδες, και η επιστροφή στο στρατόπεδο δεν έγινε με το κεφάλι ψηλά. Κι ας υπήρκε ανάκαμψη μετά τον απογευματινό γύρο...
Υ.Γ.: Μπορεί τελικά να πέσω, αλλά θα πέσω πανηγυρικά: μαχόμενος μέχρι τελικής πτώσεως. Γιατί μπορεί να είμαι η ντροπή της κοινωνίας αλλά ποτέ δεν ήμουν εύκολος αντίπαλος. Never Surrender. Καλή μας συνέχεια κουρέλια.
Τουλάχιστον όταν αφήσεις την τελευταία σου πνοή να έχεις προλάβει να χαμογελάσεις....Πάλης ξεκίνημα,νέοι αγώνες...Οδηγοί της ελπίδας οι πρώτοι νεκροί!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Σ.Ανασύνταξη απόψε στο γνωστό λημέρι...Συντόνισε το ράκαλ στους 1.250 μεγάκυκλους και θα εκπέμπψω!
Averel συγχαρητήρια για αυτόν τον υπέροχο ελιγμό. Πάντα δείχνουμε οτι είμαστε αδύναμοι μπροστά στον εχθρό, έτσι ώστε να μας υποτιμίσει και να έχουμε το πλεονέκτημα. Χαμένη πρώτη μάχη, σημαίνει νίκη στον πόλεμο συνήθως.
ΑπάντησηΔιαγραφή