Τρίτη 6 Μαΐου 2008

Πού Είναι οι Κάλτσες; Οέο;

Έπειτα από ώριμη σκέψη και έχοντας καταναλώσει αμέτρητες ώρες διαβάζοντας φιλοσοφικά δοκίμια που αφορούν στο παρακάτω θέμα, θεώρησα πως, σαν τίμιο blog, οφείλουμε να επιχειρήσουμε να δώσουμε μια απάντηση πάνω στα ερωτήματα που προκύπτουν καθημερινά σχετικά με το φαινόμενο "κάλτσες". Η οργή συσσωρευόταν μέσα μου μέρα με τη μέρα και πια δεν άντεξα άλλο όταν, για νιοστή φορά, βγήκα από το μπάνιο, άνοιξα το -προ ολίγων ημερών γεμάτο- συρτάρι της ντουλάπας μου όπου φυλάσσονται στοργικά οι κάλτσες, και προς μεγάλη μου έκπληξη ανακάλυψα πως (πάλι) δεν υπάρχει κανένα ζευγάρι διαθέσιμο. Δεν ξέρω αν αποτελεί μόνο δικό μου πρόβλημα, όπως επίσης δεν ξέρω μήπως κάνω κάτι εγώ λάθος. Παρ' όλα αυτά είμαι τόσο βέβαιος πως μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας αντιμετωπίζει τον ίδιο βραχνά, όσο βέβαιος είμαι και πως το συγκεκριμένο άρθρο δεν πρόκειται να ενδιαφέρει κανένα.
Και για να γίνω πιο σαφής:
Ερώτημα 1ον: Πώς είναι δυνατόν να βάζεις στο πλυντήριο δύο κάλτσες και με το πέρας του πλυσίματος να έχει μείνει μόνο η μία;
Ερώτημα 2ον: Στην (σπάνια) περίπτωση που ολόκληρο το ζευγάρι βγει άθικτο από το πλυντήριο, πώς γίνεται και πάλι μία από τις δύο να χαθεί αφού τις απλώσεις για να στεγνώσουν;
Ερώτημα 3ον: Στην (εξαιρετικά σπάνια πια) περίπτωση που επιβιώσουν των παραπάνω σταδίων, γιατί στο συρτάρι μου βρίσκω τελικά πάλι μία;
Ερώτημα 4ον: Αφήνοντας στην άκρη όλα τα προηγούμενα, γιατί το ζευγάρι που άρτιο εναπόθεσες στο καλάθι με τα άπλυτα, σου επιστρέφεται με τρύπες;
Ερώτημα 5ον: Και γιατί αυτές οι τρύπες, παρότι σε διαφορετικό σημείο ανά ζευγάρι, μεταξύ των δύο του ιδίου ζευγαριού παρουσιάζουν συμμετρία;
Ερώτημα 6ον: Αν γνωρίσω μια γκόμενα σε ένα από τα όχι και λίγα μπαρ όπου συχνάζω, θα την πειράξει αν ανακαλύψει το προεξέχον της κάλτσας δάχτυλο του ποδιού μου (ή την προεξέχουσα φτέρνα κ.ο.κ) ή, όπως θα έπρεπε να συμβαίνει, θα το θεωρήσει το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου;

Αυτά είναι τα βασικά ερωτήματα που με βασανίζουν και επιζητώ διακαώς απαντήσεις. Όταν μου δοθούν, νομίζω πως θα έχω κατακτήσει πλήρως την ιδιότητα του σκεπτόμενου ανθρώπου και θα μπορέσω να ασχοληθώ με πραγματικά σοβαρά ζητήματα- όπως για παράδειγμα το πού πηγαίνουν οι αναπτήρες που χάνονται συνέχεια και παντού(αυτό σίγουρα αποτελεί γενικό φαινόμενο...).
Παρακαλώ λοιπόν τους εκλεκτούς συνεργάτες να ρίξουν φως στη σκοτεινή αυτή υπόθεση, στην οποία σίγουρα εμπλέκονται οι πολυεθνικές εταιρείες κατασκευής κάλτσας, ο αμερικάνος δάκτυλος, ένα αμάξι με αθηναϊκές πινακίδες και ασφαλώς κάπου και ο Τζανέτος.

Υ.Γ.1: Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, θέλω να διευκρινήσω πως όλες μου οι απορίες δεν αφορούν τη συμπαθή κατηγορία καλτσών που παίρνω το Σάββατο το πρωί από τα καλάθια της λαϊκής. Έχουν να κάνουν μόνο με αυτές που αγοράζω έναντι αδράς αμοιβής από εξουσιοδοτημένα καταστήματα, με την ετικέτα του ποιοτικού προϊόντος.
Υ.Γ.2 (και άσχετο με τα παραπάνω): Τι θα γίνει με τον πολυπόθητη είσοδο του ΠΑΧΥΛΟΝ στην ομάδα των συνεργατών; Θα καθυστερήσει πολύ αυτό το θέμα; Λίγο ακόμα και θα αρχίσω υποστηρικτική προς το πρόσωπο του εκστρατεία που θα φέρει τον τίτλο "The Return of the Pachylon" ή "The Pachylon Strikes Back", μια και πρόκειται για, αντίστοιχων της γνωστής κινηματογραφικής σειράς, επικών "διαστάσεων" άτομο .

2 σχόλια:

  1. Πρώτον: Πώς μπόρεσες να γράψεις το συγκεκριμένο άρθρο στις 17.58 της Τρίτης 6 Μαίου 2008 ενώ μέχρι τις 17.30 μιλάγαμε στο κινητό τηλέφωνο και στις 17.35 είχες μάθημα Αγγλικών;;;;;;;; Averel έχεις πέσει σε σκουληκότρυπα ή έγινες εξωγήινος;
    Για αυτό σας λέω ρε μλκες είναι επικίνδυνος να τον διώξουμε από το blog...
    Δεύτερον: Ξέρω 3 λόγους για τους οποίους κάλτσες χαλάνε και χάνονται...
    1. Το σιδέρωμα της πολυφορεμένης κάλτσας στη φτέρνα οδηγεί στο φαινόμενο του 'ιστού της αράχνης' ή 'διχτιού' ή 'μπερδεμένης πετονιάς' στο συγκεκριμένο σημείο.
    2. Της άνετες, αγαπημένες και πολυφορεμένες κάλτσες στις *πετάει η μάνα σου* κρυφά και πολλές φορές πετάει τη μία εκ του ζεύγους με ελπίδα να είχες αγοράσει παρόμοιο ζευγάρι.
    3. Τις τρώει το ΠΑΧΥΛΟΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Legend.
    Πρώτον: είμαι εξωγήινος, στο αποκαλύπτω τώρα, ωστόσο πολύ εύκολα θα μπορούσες να καταλάβεις πως το κείμενο το είχα έτοιμο από το πρωί, καθότι λόγω συνήθειας τα αποθηκεύω όλα πρώτα στο word. Το ξέρεις άλλωστε αλλά εξακολουθείς να σπέρνεις ζιζάνια... Περιμένοντας όμως τον καθηγητή και μια και διεκόπη άδοξα η δίψα μου για αγορά βιβλίων (όπως θα γνωρίζεις καλά...) δεν είχα πως αλλιώς να σπαταλήσω άσκοπα το χρόνο μου και έτσι googlαρα για φωτογραφίες και το ανέβασα την ώρα που αναφέρεις, μπάτσε του blog. Επαναλαμβάνω, αυτό δεν έχει καμία σχέση με το ότι όντως είμαι εξωγήινος.
    Δεύτερον: σε ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας για την άμεση ανταπόκριση σου. Θα συζητήσουμε από κοντά την ισχύ των απαντήσεων στην επόμενη παγκόσμια ημερίδα βρώμικης κάλτσας. Ας μου επιτρέψεις να πω όμως πως μάλλον η τρίτη εκδοχή είναι και αυτή που θα υπερψηφίσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.